21η Απριλίου. Κανένας λόγος για να γιορτάσουμε.

Χιλιάδες κείμενα και αναλύσεις έχουν γραφτεί μετά το 1974 για το καθεστώς της 21ης Απριλίου τους συνταγματάρχες και την πολιτική και κοινωνική επίδραση που είχε η περίοδος 1967 – 1974 στην χώρα μας.

Εμείς μέσα από τον πολύτιμο χώρο του ιστολογίου του Μαύρου Κρίνου δεν θα αναλωθούμε σε μακροσκελείς αναλύσεις για το τι υπήρξε η Απριλιανή περίοδος. Ο καθένας που διαθέτει την ελάχιστη ρεαλιστική πολιτική σκέψη 34 χρόνια μετά την αλλαγή της πολιτικής κατάστασης μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα και να δει τα πράγματα ξεκάθαρα.

Επιλογή μας με αυτό το κείμενο είναι να κάνουμε γνωστό γιατί σήμερα δεν τιμούμε την ημέρα αυτή , γιατί δεν νιώθουμε καμιά συγκίνηση βλέποντας το σύμβολο των Απριλιανών σε φιλμ της εποχής και σε ντοκιμαντέρ που θα προβάλλει το βράδυ η δημοκρατική νεοελληνική τηλεόραση είτε από κρατικούς πομπούς είτε από ιδιωτικούς.




Κυριαρχούν στην σύγχρονη πολιτική ζωή δύο απόψεις για την περίοδο της χούντας.

Η πρώτη προέρχεται από το δημοκρατικό στρατόπεδο και παρουσιάζει την χούντα ως το απόλυτο κακό του προηγούμενου αιώνα , ως μια απόλυτα «φασιστική» περίοδο με βαθιές αντιδημοκρατικές παραδόσεις και τους αρχηγούς του καθεστώτος ως τους απόλυτους φασίστες. Η πραγματικότητα υπήρξε αρκετά διαφορετική.

Στην πραγματικότητα η 21η Απριλίου υπήρξε μια κυβέρνηση Εθνικοφρόνων στρατιωτικών με ανεπτυγμένα έντονα τόσο τα αντιφασιστικά όσο και τα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά. Οι πρωτεργάτες της υπήρξαν φανατικοί βασιλόφρονες και νομοταγείς αξιωματικοί λάτρεις του Μεταξά και της δυναστείας Γκλύξμπουργκ και πολέμησαν τόσο τον «Μαύρο όσο και τον Κόκκινο Φασισμό» όπως έλεγε και ένα σλόγκαν της χούντας μέσα από αντιφασιστικές οργανώσεις την περίοδο 1941-1944 όσο και από τις τάξεις του κυβερνητικού στρατού και της χωροφυλακής στα μετέπειτα χρόνια κατά την διάρκεια της σύγκρουσης του κράτους με τον Δ.Σ.Ε.


Δεν υπήρξε ουσιαστικά καμιά ιδεολογία κατά την περίοδο της 21ης Απριλίου.

Η μεγαλύτερη επαλήθευση για αυτό το γεγονός είναι η δήλωση του ίδιου του Παπαδόπουλου ότι « Η ιδεολογία μας είναι ότι δεν έχουμε ιδεολογία ». Δεν υπήρξαν συγκεκριμένες πολιτικές θεωρίες που να υποστήριξε το καθεστώς και να προσπάθησε να επιβάλλει στις λαϊκές μάζες. Στην προσπάθεια της να επιβληθεί η 21η Απριλίου τα μόνα όπλα της κυβέρνησης ήταν οι στρατιωτικές μονάδες και η χωροφυλακή της εποχής.

Απέναντι στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής σε μια Ευρώπη που κλυδωνιζόταν από πολιτικές αναταραχές η χούντα επέλεξε να προβάλλει την γνωστή εθνικοφρονική θεώρηση η οποία χαρακτηριζόταν από μπόλικο γραφικό εθνικοφρονικό «πατριωτισμό» , τηλεοπτικά τσάμικα και φιέστες καρικατούρες που μόνο γέλιο προκαλούν σήμερα. Η χούντα σίγουρα δεν υπήρξε η απόλυτη δικτατορία στον τόπο.




Σήμερα υπάρχει μια χειρότερη δικτατορία που εξοντώνει καθημερινά τον λαό μας μέσα από τις πολυεθνικές , την ενίσχυση του κεφαλαίου , τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα , μέσα από την προπαγάνδα των μεγαλοκαναλαρχών και δημοσιοκάφρων.


Εκείνη την εποχή το κλομπ του μπάτσου και το ξερονήσι της Μακρονήσου υπήρξε το κορυφαίο όπλο της αντιλαϊκής πολιτικής. Αμέσως μετά την πτώση της χούντας και μέχρι σήμερα το καθεστώς απλά έβγαλε την στρατιωτική στολή και φόρεσε το κουστούμι του πολιτικάντη. Τα μέσα καταστολής αυξήθηκαν , ο τρόμος του αντιλαϊκού κράτους έγινε ακόμα πιο ύπουλος. Σήμερα βιώνουμε μια πλουτοκρατική ολιγαρχία , μια κοινοβουλευτική δικτατορία με μέσα δεκάδες φορές πιο ισχυρά από την 21η Απριλίου για την εξόντωση της λαϊκής αντίστασης.



Η δεύτερη άποψη που κυριαρχεί προέρχεται από τον λεγόμενο ακροδεξιό χώρο. Αυτός ο χώρος εκφράζεται από διαφορετικές τάσεις και ομάδες , από πολλές εκφράσεις και πρόσωπα. Κάποιοι από τους ακροδεξιούς απλά σιωπούν μπροστά στην περίοδο της χούντας αφού αναγνωρίζουν ότι τόσα χρόνια μετά την 21η Απριλίου αποτελεί πολιτική αυτοκτονία να υμνείς την χουντική διακυβέρνηση. Επιλέγουν μια πιο μοντέρνα πολιτική εμφάνιση και αρέσκονται μόνο σε κάποιες συζητήσεις όπου και μιλούν για την «χρυσή» … εκείνη εποχή.

Υπάρχουν όμως και άλλοι που εξακολουθούν τόσα χρόνια μετά την 21η Απριλίου να υποστηρίζουν ότι η χούντα υπήρξε δήθεν επανάσταση … ότι το καθεστώς δεν είχε κανένα αρνητικό στοιχείο και ότι οι Απριλιανοί πάνω από όλα υπήρξαν θερμοί πατριώτες. Αρέσκονται κάποιοι ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια να καταναλώνουν τόνους χαρτιού και ποτάμια μελάνι για να μας πείσουν ότι η περίοδος της χούντας υπήρξε η πιο λαμπρή περίοδος της χώρας , ότι το καθεστώς ήταν ότι καλύτερο συνέβη την εποχή εκείνη.


Οι παρακάτω αναφορές μας θα τους διαψεύσουν. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε σε όλους όσους ενδιαφέρονται για την πραγματική φύση του καθεστώτος κάποια ενδεικτικά σημεία της πολιτικής των Απριλιανών ώστε να συνειδητοποιήσουν ποια πραγματικά υπήρξε η 21η Απριλίου.


Επιγραμματικά λοιπόν θα αναφερθούμε σε μερικά σημεία πολύ σημαντικά κατά την διάρκεια της κυβέρνησης της χώρας από το Απριλιανό καθεστώς.


Η 21η Απριλίου υπήρξε η κυβέρνηση που απέσυρε την Ελληνική στρατιωτική δύναμη επιπέδου Μεραρχίας από την Κύπρο το 1967. Τα γεγονότα της εισβολής τον Ιούλιο του ’74 έδειξαν ξεκάθαρα ότι αν αυτό δεν είχε συμβεί πιθανόν οι Τούρκοι να μην κατάφερναν να καταλάβουν το νησί. Η ακροδεξιά αποσιωπά συστηματικά αυτή την πραγματική μειοδοσία των στρατιωτικών ηγετών της χούντας.

Η 21η Απριλίου στα πλαίσια της νατοϊκής προσέγγισης με την Τουρκία προώθησε την ιδέα της ελληνοτουρκικής «φιλίας» - στα πλαίσια του ΝΑΤΟ - και επέλεξε τον δρόμο των συνομιλιών στα σύνορα του Έβρου όπου και έλαβαν μέρος συναντήσεις των δύο κυβερνήσεων. Φυσικά όλα αυτά στα πλαίσια των Αμερικανών και των πιέσεων των ιμπεριαλιστών αφού ο εχθρός για την 21η Απριλίου δεν ήταν η κεμαλική επεκτατική πολιτική αλλά ο «βουλγαρικός κίνδυνος» και η επιρροή της ΕΣΣΔ στα Βαλκάνια.


Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο οι φίλοι Τούρκοι των Απριλιανών προχωρούσαν ακόμα στις διώξεις των Ελλήνων σε Ίμβρο , Τένεδο , και Κωνσταντινούπολη.

Ένα πραγματικό πογκρόμ στο οποίο φυσικά οι «ελληνόψυχοι» Απριλιανοί κράτησαν χαλαρή στάση..



Η 21η Απριλίου έριξε στην αγκαλιά της Τουρκίας και του τουρκικού προξενείου τους Έλληνες Πομάκους και συνέχισε την υποχρεωτική εκμάθηση της τουρκικής στα Πομακόπουλα κάτι το οποίο ενίσχυσε την τουρκική συνείδηση τους. Επίσης υπέστειλε τις Ελληνικές σημαίες από τα μειονοτικά σχολεία και δεν αντέδρασε στην αλλαγή των σημάνσεων όπου από «μειονοτικά σχολεία» ονομάστηκαν «τουρκικά μειονοτικά σχολεία»..


Λεπτομέρεια μπορεί να πουν κάποιοι αλλά είναι ένα απλό παράδειγμα για το πόσο τραγικοί υπήρξαν οι Απριλιανοί..


Η 21η Απριλίου σύσφιξε τις σχέσεις της με το Ισραήλ κατά τα πρώτα έτη ενώ ένα σημείο που δεν είναι γνωστό είναι το εξής. Στον πόλεμο του 1973 αρνήθηκε να παραχωρήσει βάσεις στους Αμερικανούς για την προώθηση βοήθειας στον Εβραϊκό στρατό. Κράτησε ένοχη σιωπή όμως στην κανονική και πλήρη χρήση των νατοϊκών βάσεων που υπήρχαν στο έδαφος της χώρας μας για τον ίδιο σκοπό.

Οι σχέσεις με την CIA και τον αμερικανικό παράγοντα παρόλο τις διακυμάνσεις σε γενικό επίπεδο υπήρξαν τουλάχιστον καλές έως άριστες. Δεν είναι τυχαίο ότι τεράστιες ποσότητες αμερικανικών όπλων πουλήθηκαν στην Ελλάδα ή παραχωρήθηκαν δωρεάν από τις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της χούντας.

Μια άγνωστη πτυχή της περιόδου της χούντας είναι οι αυτοκτονίες στον Στρατό Ξηράς όπου υπήρξε ρεκόρ θανάτων. Σε μονάδες του Έβρου παρατηρήθηκε ότι υπήρχαν αυτοκτονίες ακόμα και 1 κάθε βδομάδα !! Σε αυτό συνέβαλλε η λογική του καθεστώτος ότι όποιος είναι αριστερός είναι σίγουρα προδότης με αποτέλεσμα να κάνουν οι χουντικοί στρατιωτικοί την ζωή πραγματική κόλαση σε όσους φαντάρους υποψιάζονταν ότι ασπάζεται αριστερές και γενικά κομμουνιστικές ιδέες..



( Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος την εποχή της παντοδυναμίας του με τους Σιωνιστές Λόβιγγερ και τον πρόεδρο της σιωνιστικής στοάς «Μπένε – Μπερίτ» )


Ως γνωστόν οι μασονικές στοές λειτουργούν ως παράρτημα των αγγλικών υπηρεσιών. Στην διάρκεια της 21ης Απριλίου οι μασονικές στοές όχι μόνο δεν έκλεισαν αλλά λειτουργούσαν κανονικά και μάλιστα ενισχύθηκαν αφού θεωρήθηκαν ως αναχώματα έναντι του κομμουνισμού. Κύριο ρόλο στην στήριξη των στοών έπαιξαν επιφανή μέλη της κυβέρνησης των Απριλιανών – κάποιοι υπήρξαν και μέλη στοών – και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Το ίδιο καθεστώς κατέστησε το κιτς και την γραφικότητα μια πραγματικότητα σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στην πνευματική ζωή του τόπου.


Είναι χαρακτηριστικό ότι η γελοιότητα του καθεστώτος έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει :


την μέθοδο της Ρωσικής γλώσσας

το Ελληνοβουλγαρικό λεξικό

μια βιογραφία του μεγάλου Πέτρου

1046 έργα ελληνικά και ξένα ανάμεσα τους και τον Παλαμά !


και να θεωρήσουν ότι είναι περιττή η διδασκαλία του Γαλιλαίου και του Μοντεσκιέ καθώς και να στείλουν στο δικαστήριο καθηγητές Πανεπιστημίου που ανέλυσαν σε φοιτητές τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Σολωμού…


Απαγορευμένοι τα πρώτα τρία χρόνια της χούντας οι αρχαίοι Έλληνες τραγικοί ποιητές Αισχύλος , Σοφοκλής.


Απαγορευμένοι και ο Αριστοτέλης και ο Αριστοφάνης.


Επίσης ο στείρος αντικομμουνισμός των Απριλιανών έφτασε στο σημείο να στέλνει στην φυλακή ανθρώπους που απλά επισκέφτηκαν την Μόσχα , πολίτες που ο αγράμματος χωροφύλακας του καθεστώτος θεώρησε ότι επειδή πήγαν στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο έχουν σχέση με τον Κομμουνισμό άρα είναι επικίνδυνοι για το έθνος..

Πολλά τραγελαφικά θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στην κριτική του καθεστώτος. Όμως πράγματι κάποια πράγματα που συνέβησαν επί ημερών 21ης Απριλίου αποτελούν μέχρι των ημερών μας έναν πραγματικό Γολγοθά των σημερινών κατοίκων της χώρας.

Αξίζει να αναφερθεί το φαινόμενο της αστυφιλίας όπου την εποχή του καθεστώτος πήρε τεράστιες διαστάσεις , η άναρχη δόμηση με αποτέλεσμα την δημιουργία των πόλεων φυλακών όπου κυριαρχεί το τσιμέντο και οι πολυκατοικίες.

Σε καμιά φάση της 21ης Απριλίου δεν θίχτηκε το κεφάλαιο και η μεγαλοαστική τάξη. Μπήκαν οι βάσεις για την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της πλουτοκρατίας , ενισχύθηκαν οι τράπεζες και εγκαινιάστηκε η απροκάλυπτη σπατάλη του δημοσίου χρήματος. Ουσιαστικά η 21η Απριλίου με όλα αυτά νεκρανασταίνει την αστική δημοκρατία , δίνει την ευκαιρία να αναδειχθούν ως δυνάμεις δήθεν αντίστασης ο παλιός σάπιος πολιτικός κόσμος και οι υπηρέτες του. Έδωσε την δυνατότητα σε άτομα όπως η Δαμανάκη και ο Μπίστης και άλλοι να κυριαρχήσουν στην πολιτική ζωή του τόπου.


Τέλος ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για όλους όσους δηλώνουν Εθνικιστές και Σοσιαλιστές είναι το γεγονός της πολεμικής που δέχτηκαν οι Εθνικιστές φοιτητές που σπούδαζαν στην Ιταλία από το καθεστώς της 21ης Απριλίου.


Η λάσπη , οι συκοφαντίες και οι απειλές στα μέλη του Εθνικοεπαναστατικού φοιτητικού συνδέσμου ΕΣΕΣΙ είναι γνωστές και μέσα από το βιβλίο του Αλέξανδρου Κουτούζου «Που πήγαν εκείνα τα παιδιά».



Το καθεστώς προσπάθησε να αλλοτριώσει , να υπομονεύσει , και να διαλύσει κάθε επαναστατική ενέργεια και σκέψη των Ελλήνων Εθνικιστών Σοσιαλιστών φοιτητών στην Ιταλία. Η δυναμική όμως των συντρόφων στην Ιταλία χάλασε τα σχέδια τους και για άλλη μια φορά απέδειξαν οι σύντροφοι με τον αγώνα τους ότι μπορούν να τσακίσουν κάθε ακροδεξιά αντίδραση όταν υπάρχει ενότητα και αλληλεγγύη.


Οι δικές μας ιδέες δεν έχουν σχέση με αμερικανόφιλες χούντες αμερικανικά άρματα μάχης και μασονικές στοές !

Αντισταθείτε στα παραμύθια της ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης αντισταθείτε σε όλους αυτούς τους γραφικούς «Ελληνόψυχους» που καπηλεύονται ιδέες και σύμβολα !

Καμιά ανακωχή , καμιά συνομιλία με την ακροδεξιά.

Ιδεολογικός πόλεμος μέχρι το τέλος σήμερα , αύριο και πάντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.