Η σιωνιστική στροφή της ελληνικής ακροδεξιάς. Άρθρο του κ. Θεόδωρου Ντρίνια στην εφημερίδα "Ρήξη".

Εισαγωγικό σημείωμα:


Αν και το παρακάτω άρθρο προέρχεται από έναν άνθρωπο γνωστό για τις δημοκρατικές και αριστερές καταβολές του , οφείλουμε να το αναδημοσιεύσουμε αφού θέτει - εν μέρει - στην σωστή βάση το θέμα της σιωνιστικής στροφής στην σύγχρονη ελληνική αστική αντιφασιστική ακροδεξιά.


Εδώ και 4 χρόνια η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» έχει πάμπολλες φορές αναφερθεί στο καίριο αυτό θέμα - δηλαδή στην διαχρονική σχέση της αντιφασιστικής ακροδεξιάς με τον Σιωνισμό - με συγκεκριμένες αναλύσεις και ντοκουμέντα καθώς και με αποκλειστικές φωτογραφίες όπως αυτές εδώ.


Μαζί με άλλους ανένταχτους συναγωνιστές σε προσωπικές επαφές και συναντήσεις με Εθνικιστές και Ε/Σ έχουμε καταγγείλει την προσπάθεια συγκεκριμένων υπηρεσιών πολιτικάντηδων , «εκδοτών» και άλλων κύκλων να εισχωρήσουν σε εθνικιστικές και εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις και ομάδες με σκοπό να εκθέσουν τους συναγωνιστές μας στα μάτια της σκεπτόμενης κοινής γνώμης.


Σκοπός και στόχος των εν λόγω κυρίων είναι να «μολύνουν» με δόλιο τρόπο και να υποβαθμίσουν άμεσα και έμμεσα την σημερινή πολιτική σκέψη του εθνικοεπαναστατικού χώρου , με την υιοθέτηση θέσεων που διακρίνονται τόσο για τον καιροσκοπισμό τους όσο για την έλλειψη επιχειρημάτων.


Μετά το γνωστό βίντεο με τους «φλογερούς έρωτες» των ακροδεξιών πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ στην πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν ( εδώ ) , ποιος μπορεί να μην αναφερθεί στην παλαιότερη γνωστή εκπομπή με την «παρέμβαση» των δήθεν «ανένταχτων πατριωτών» για το φλέγον θέμα του μεταναστευτικού.

Οι κύριοι αυτοί ( εδώ ) , - γνωστοί αντιφασίστες και φανατικοί υβριστές του Εθνικοσοσιαλισμού και παρατρεχάμενοι του «Στόχου» - δεν έχασαν την ευκαιρία να υπερασπιστούν με πάθος ΜΟΝΟ το σημερινό «ελληνικό» κράτος !!!



Ποιος μπορεί να ξεχάσει ανάμεσα σε άλλα - απίστευτα και όμως αληθινά - , το περιβόητο «Να σώσουμε το κράτος !» που φώναζαν με πάθος στην εν λόγω ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή ενώ κάποιοι από αυτούς λόγω της έλλειψης πολιτικής σκέψης και της πλήρης άγνοιας που έχουν , φιλοξενούν την ίδια στιγμή στις σελίδες τους το γνωστό ρητό του Ίωνος Δραγούμη «Ζήτω το Έθνος - Κάτω το Κράτος»!



Να μην ξεχνάμε συναγωνιστές ότι οι αντιφασίστες ακροδεξιοί υπερασπίζονται σήμερα με πάθος ,το ίδιο κράτος που σκοτώνει με τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες στις εθνικές οδούς δεκάδες οδηγούς , που δολοφονεί με το νερό - δηλητήριο σε πόλεις και χωριά χιλιάδες συμπατριώτες μας καθημερινά , που διώκει Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές σε ένα νέο ξέφρενο «κυνήγι μαγισσών».


Το ίδιο κράτος που σιωπά για τις δολοφονίες νέων ανθρώπων στα στρατόπεδα του «ελληνικού» στρατού , που αγνοεί τις εκκλήσεις για βοήθεια στους Πομάκους τους Βορειοηπειρώτες και τους εγκλωβισμένους της Καρπασίας. Το ίδιο κράτος που είναι συνένοχο στην γενοκτονία που ονομάζεται εκτρώσεις και είναι 100% ένοχο σε πολλά άλλα εγκλήματα ενάντια στο Έθνος !



Ας το καταλάβουν όλοι μια και καλή:



Πάνω από όλα σήμερα οι Εθνικιστές και οι Εθνικοσοσιαλιστές οφείλουν να είναι πραγματικοί Αντιεξουσιαστές και Αντικρατιστές (ενάντια στην εξουσία της σιωνοκρατούμενης εξουσίας και στο κράτος του Γιωργάκη και του Κωστάκη) αν πραγματικά ξέρουν και ποιος είναι ο εχθρός και που είναι οι κατοχικές δυνάμεις και ποιοι είναι οι ίδιοι.



Οι Εθνικιστές και οι Εθνικοσοσιαλιστές πέρα από τις ελάχιστες διαφορές που μπορεί να έχουν σε διάφορα ζητήματα δεν είχαν ποτέ και δεν πρέπει να έχουν και σήμερα καμιά σχέση με το Ισραήλ , την Σιωνιστική εξωτερική πολιτική , τις αμερικανοκίνητες χούντες , την 21η Απριλίου και τις «ελληνόψυχες» και «καρατζαφέρειες» λογικές όπου ταυτίζονται οι έννοιες του έθνους και του κράτους.



Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στα πρόσφατα γεγονότα στην Γάζα ελάχιστες ώρες μετά την επίθεση σε γνωστή «ελληνόψυχη» σελίδα δημοσιεύτηκε ένα εμετικό κείμενο - που μόνο άτομο της ισραηλινής πρεσβείας θα μπορούσε να το έχει γράψει - όπου έμμεσα ο εν λόγω συγγραφέας προσπαθούσε να βγάλει «λάδι» το Σιωνιστικό κράτος για την νέα σφαγή στα διεθνή ύδατα.



Η ελληνική αντιφασιστική ακροδεξιά έχει στην Ελλάδα ως κύριους εκπροσώπους την εφημερίδα «Στόχος» και την παρέα του πρώην οννεδίτη κ. Χατζηπαρασκευά και φυσικά το «πολυσυλλεκτικό» … κόμμα του ΛΑΟΣ με την γνωστή εβραιόφιλη πτέρυγα του (Μ. Βορίδης , Χ. Χαρίτος , Α. Γεωργιάδης κ.α.)



Και οι 2 αυτοί «χώροι» στο παρελθόν έχουν τεθεί ουσιαστικά στο πλευρό της σιωνιστικής εξωτερικής πολιτικής τόσο με δηλώσεις (η πρόσφατη δήλωση του εκπροσώπου του ΛΑΟΣ για τα γεγονότα στην Γάζα) όσο και με συγκεκριμένες πράξεις (το γνωστό παραμυθάκι των «Στοχικών» για εμπλοκή μελών της Χαμάς στον εμπρησμό της συναγωγής των Χανίων).



Δεν έχουμε ξεχάσει επίσης την παλαιότερη επίσκεψη του κ. Γεωργιάδη στην Αμερική όπου συναντήθηκε με Αμερικανοεβραίους γερουσιαστές καθώς και τις απαράδεκτες θέσεις του κ. Χαρίτου σε σχέση με την αμερικανική εξωτερική πολιτική τις οποίες και καταγγείλαμε εδώ.




Ακολουθεί το κείμενο του κ. Θεόδωρου Ντρίνια ο οποίος είναι μέλος της εκδοτικής ομάδας της εφημερίδας «Ρήξη» και δημοσιεύτηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο καθώς και στην εφημερίδα που αρθογραφεί. Αν και το εν λόγω άρθρο είναι γραμμένο από την δημοκρατική οπτική γωνία και σε κάποια ελάχιστα σημεία διαφωνούμε κάθετα , οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι σε πολλά άλλα σημεία μας βρίσκει σύμφωνους.




... Το ΛΑΟΣ δεν ταυτίζεται απόλυτα με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μόνο στην αποδοχή και προώθηση της οικονομικής κατοχής του ΔΝΤ και της ΕΕ στην Ελλάδα. Ταυτίστηκε και στην αφωνία απέναντι στο σιωνιστικό έγκλημα σε βάρος του διεθνούς «Στόλου της Ελευθερίας» για τη Γάζα. Εκεί, μάλιστα, που η πανάθλια πρώτη ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ αφήνει αμφιβολίες για το «σύννομο» του χαρακτήρα των ενεργειών των οργανώσεων που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία και νίπτει τας χείρας του λέγοντας ότι οι ακτιβιστές είχαν «προειδοποιηθεί για τους κινδύνους» που διέτρεχε η ασφάλειά τους, το ΛΑΟΣ με τη δική του τριών γραμμών ανακοίνωση δείχνει να ανησυχεί μην τυχόν το Ισραήλ «χάσει το δίκιο του» από τις βάναυσες ενέργειές του!


Προφανώς το ζήτημα δεν είναι οι λεκτικοί ακροβατισμοί, οι κωλοτούμπες και τα ήξεις αφίξεις του κόμματος του Καρατζαφέρη. Συνηθισμένα γεγονότα πλέον. Το ενδιαφέρον είναι ότι η «ζυγισμένη» στάση του ΛΑΟΣ εκφράζει ουσιαστικά τη φιλο-ισραηλινή και αντι-αραβική μετατόπιση της πλειοψηφίας της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, μαζί και του καφενειακού «πατριωτισμού» που ανθεί στη χώρα την τελευταία δεκαετία. Μια βόλτα στα αντίστοιχα ακροδεξιά ή «πατριωτικά» ιστολόγια και ιστοσελίδες στο διαδίκτυο αυτές τις μέρες καταδεικνύει ότι η πλειοψηφία των αρθρογράφων και σχολιαστών αντιμετώπισαν τη σφαγή που προκάλεσαν οι σιωνιστές με συναισθήματα που κυμαίνονταν από την κριτική κατανόηση στη στάση του Ισραήλ έως την ανοιχτή επιδοκιμασία και τον ενθουσιασμό!


Η ακροδεξιά καρικατούρα του «προαιώνιου Εβραίου εχθρού» δείχνει να αντικαθίσταται από τη νέα καρικατούρα του «εβραίου πατριώτη» που μάχεται με σθένος για την επιβίωσή του απέναντι στους «βρωμιάρηδες» ισλαμιστές και αποτελεί πρότυπο για το «εκφυλισμένο έθνος μας». Εδώ και καιρό, αρκετοί νέοι και φιλόδοξοι «διανοούμενοι» της νέας ακροδεξιάς προωθούν ευθέως στα κείμενά τους την ιδέα μιας ευρείας συμμαχίας ΗΠΑ-Ισραήλ-Ελλάδας, η οποία θα αποτελέσει ανάχωμα στην ισλαμική επέλαση.


Οι αρχικά μεμονωμένες αυτές απόψεις τείνουν πια να αποκτήσουν πιο πλατύ ακροατήριο και μάλιστα σε ένα ευρύτερο χώρο πέραν των μικρών ακροδεξιών ομαδοποιήσεων. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στις ΗΠΑ και τη Δυτ. Ευρώπη μετά το 2001 όπου η νέα άκρα δεξιά εγκατέλειψε τον παραδοσιακό ακροδεξιό αντισημιτισμό και μετακινήθηκε σε μια ακραία φιλοσιωνιστική γραμμή. Οι παράγοντες που αρχίζουν να καθιστούν τις ανοησίες αυτές αποδεκτές σε ένα ευρύ ακροατήριο στη χώρα μας είναι ποικίλοι:


Η καταφανής πια αδυναμία και παρακμή του νεοελληνικού μεταπολιτευτικού σχηματισμού δημιουργεί σαν αντιστάθμισμα φαντασιώσεις ισχύος από μια πιθανή υιοθέτηση του «ισραηλινού παραδείγματος» που διακρίνεται για τη «στιβαρότητα» και τη «σιδερένια πυγμή» του. Η ισλαμοφοβία που τροφοδοτείται από την κυρίαρχη δυτική προπαγάνδα αλλά και από την γκετοποιημένη παρουσία χιλιάδων μουσουλμάνων μεταναστών στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η προσπάθεια της Τουρκίας του Ερντογάν για ανάδειξή της σε περιφερειακή υπερδύναμη εκμεταλλευόμενη το ισλαμικό και οθωμανικό ιστορικό υπόβαθρό της και η διαφαινόμενη σύγκρουσή της με το Ισραήλ για την ηγεμονία στην περιοχή, δημιουργεί ανακλαστικά του τύπου «ο εχθρός του εχθρού μου φίλος» που καθιστούν το Ισραήλ συμπαθές. Τέλος, η λατρεία του κρατικού αυταρχισμού, της στρατιωτικής βαναυσότητας και της αντιδημοκρατικότητας, στα οποία διακρίνεται το σιωνιστικό κράτος, εκφράζει όλα εκείνα τα στρώματα στην Ελλάδα που δεν έπαψαν να ονειρεύονται το «μια χούντα θα μας σώσει».


Αντί, λοιπόν, στην επιθετική κι επεκτατική νέο-οθωμανική στρατηγική της Άγκυρας να αντιτάξουμε ως λαός μια συνεκτική αμυντική στρατηγική που θα περιλαμβάνει την ενεργοποίηση των ιστορικών μας δεσμών και των συνεργασιών με τους λαούς των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, μας προτείνεται να διαλέξουμε ηγεμόνα: Ισραήλ αντί Τουρκίας! Αντί να διαρρήξουμε τους δεσμούς με τα Αμερικάνικα και λοιπά δυτικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και να ακολουθήσουμε μια πραγματικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που θα διασφαλίσει το γεγονός ότι η χώρα δεν θα γίνει πεδίο της αιματηρής αντιπαράθεσης Ισλάμ-Δύσης, μας προτείνεται να συμμαχήσουμε με το σιωνιστικό χωροφύλακα ώστε να γίνουμε μέρος του παγκόσμιου προβλήματος!


Αντί να προχωρήσουμε στην παραγωγική και οικονομική μας ενδυνάμωση προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και όχι των παρασιτικών και ενδοτικών ελίτ, μας προτείνεται να προσχωρήσουμε στους σιωνιστικούς και αμερικάνικους τυχοδιωκτισμούς. Αντί να έχουμε ως στόχο την αντικατάσταση της ολιγαρχικής μας δημοκρατίας από θεσμούς άμεσης δημοκρατίας που θα προκρίνουν τη λαϊκή κινητοποίηση και συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα – την παραγωγή, τη λήψη των αποφάσεων, τον πολιτισμό, την άμυνα -, κάποιοι ονειρεύονται το στρατοκρατικό, αυταρχικό και ρατσιστικό πρότυπο του ισραηλινού απαρντχάιντ.


Είναι κατανοητό πιστεύω πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει συνολικά, σε αυτήν την κρίσιμη για το λαό μας στιγμή, η διάδοση αυτών των δηλητηριωδών αντιλήψεων που έχουν το θράσος (ή την αφέλεια) να περιβάλλονται με το μανδύα του πατριωτισμού. Η ιστορία με τη σφαγή των ακτιβιστών από τους σιωνιστές, κατέδειξε, δυστυχώς, ότι εκτός από το κυρίαρχο εθνομηδενιστικό πρότυπο των ελίτ θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και διάφορα ανεγκέφαλα και δηλητηριώδη ρεύματα «πατριωτικής» πολιτικής υποκουλτούρας ....