Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα γαλλικά από τις εκδόσεις «Spartacus». Προβλήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 στην ιστοσελίδα American Front και πρόσφατα στο αμερικανικό ιστολόγιο «openrevolt».
Μετάφραση – επεξεργασία κειμένου: M.N.F.
Nicola Bombacci: από την Μόσχα στο Salò.
“με τη γενειάδα του Bombacci
θα υφάνουμε κουρέλια
να καθαρίσουμε τα παπούτσια
του Benito Mussolini”
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, οι Mελανοχίτωνες της Ιταλίας τραγουδούσαν αυτό το ρεφρέν. 25 χρόνια μετά στις 28 Απρίλη του 1945 ο πρώην αναπληρωτής γραμματέας του Κομμουνιστικού κόμματος της Ιταλίας, πρώην φίλος του Lenin και σημαντικό στέλεχος της Comintern, ο Nicola Bombacci, που συνόδευε τον Mussolini κατά τη φυγή του, κείτονταν νεκρός στο Dongo από τις σφαίρες κομμουνιστών παρτιζάνων, μαζί με άλλους υψηλόβαθμους Φασίστες.
Καθώς έπεφτε, οι τελευταίες λέξεις που βροντοφώναξε ήταν «Ζήτω ο Σοσιαλισμός». Κάπως έτσι τελείωσε η ζωή του Bombacci, μια ζωή που κάθε άλλο εκτός από συμβατική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ο Nicola Bombacci γεννήθηκε στα περίχωρα του Forli το 1879 από οικογένεια χωρικών. Δάσκαλος στο επάγγελμα, γνώρισε - την περίοδο που εξασκούσε το επάγγελμα του - τον τότε καθηγητή και σοσιαλιστή Benito Mussolini. Σύντομα θα γίνει μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, επηρεασμένος από τον αντιμιλιταριστικό και αντικληρικό λόγο του. Το 1909 παρατάει την έδρα του δασκάλου για να γίνει ένας επαγγελματίας επαναστάτης.
Τον ίδιο καιρό αρχίζει να γίνεται όλο και πιο σημαντικός στην «αριστερή» πτέρυγα του Ιταλικού σοσιαλιστικού κόμματος (Partito Socialista Italiano), στην οποία ανήκε και ο Mussolini. Όντας ειρηνιστής, ο Bombacci φυλακίστηκε για μια περίοδο κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Αργότερα, με τον Gramsci και τον Bordiga, βοήθησε στην οργάνωση της εξτρεμιστικής πτέρυγας του Iταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, την φράξια που ήταν η πιο ευνοϊκή απέναντι στη Ρώσικη Επανάσταση. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Partito Comunista Italiano: ήταν μια απόσχιση από το Ιταλικό Σοσιαλιστικό κόμμα, μιας και εξέφραζε πιο «ακραίες» θέσεις) και οι ιταλικές εφημερίδες της εποχής τον χαρακτήριζαν ως «τον κλασσικό τύπο του Μπολσεβίκου συνωμότη».
Σύντομα εκλέχθηκε αναπληρωτής γενικός γραμματέας του κόμματος. Αρχίζει να δουλεύει για την Comintern και πηγαίνει στην Σοβιετική Ένωση όπου γίνεται φίλος του Litvinov, Zinoviev και του Lenin. Παρόλα αυτά, έρχεται σε ρήξη με την υπόλοιπη ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, επειδή δεν αποκηρύσσει τον Mussolini. Βλέποντας με θετικό μάτι την εκστρατεία του Αnnunzio στο Fiume και όντας υποστηρικτής των θεωριών πάνω στη σύγκλιση των φασιστικών και κομμουνιστικών επαναστάσεων, προσπάθησε να πείσει τις κυβερνήσεις της Φασιστικής Ιταλίας και της Σοβιετικής Ένωσης να συμμετάσχουν σε μια συμμαχία.
Λόγω αυτής της αντισυμβατικής σκοπιάς του – που υποστήριζαν και ορισμένοι σοβιετικοί ηγέτες – σιγά σιγά περιθωριοποιήθηκε με αποτέλεσμα το 1927 να διαγραφεί από την λίστα μελών του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η αποπομπή του αυτή, είχε σαν αποτέλεσμα τη απόσυρση του από το πολιτικό παρασκήνιο και το ξεκίνημα του σαν παραγωγός εκπαιδευτικών ταινιών. Ο Bombacci, όμως, διατήρησε τους δεσμούς του με την Σοβιετική Πρεσβεία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘30 όπως και με εκπροσώπους της «αριστερής πτέρυγας» του Φασιστικού Καθεστώτος, ενεργώντας κατά κάποιο τρόπο ως διπλωμάτης ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Από το 1936, ο Bombacci επανεμφανίστηκε, εκδίδοντας, μαζί με άλλους στρατευμένους οπαδούς της άκρας αριστεράς, το έντυπο «Η Αλήθεια» (λέγεται ότι ακόμα και ο Bordiga ήταν μέλος της συντακτικής ομάδος), μια εφημερίδα που υποστήριζε την θέση μιας προλεταριακής Ιταλίας που θα μαχόταν ενάντια στον καπιταλισμό των ξένων Δυνάμεων. Μέσω αυτής της εφημερίδας ασκούσε κριτική απέναντι στο τότε καθεστώς, αλλά μπορούσε να διαβάσει κανείς για την αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός άξονα συμμαχίας ανάμεσα στην Ρώμη, το Βερολίνο και την Μόσχα ή την διαφορά Μπολσεβικισμού και Σοβιετισμού.
Ο Bombacci κινητοποιήθηκε επίσημα στο πλευρό του Φασισμού το 1943, μετά την καθαίρεση του Μουσολίνι και την επιστροφή του στη σκηνή με τη βοήθεια των Γερμανών. Πολύ γρήγορα, έγινε ένας από τους πιο ακραίους και απόκρυφους ιδεολόγους του κινήματος, συγγραφέας των νόμων της εθνικοποίησης και της διακήρυξης της Βερόνα.
Ως το δεξί χέρι του Duce, ακολούθησε τον Mussolini στην απόδραση του πέρα από τις γραμμές του προελαύνοντα στρατού των Συμμάχων. Μια απόδραση στην οποία και οι 2 έμελλε να σκοτωθούν ...
σχετικοί σύνδεσμοι:
Η δέσμη των ράβδων (μέρος τρίτο) Francis Parker Yockey: ο αινιγματικός οραματιστής του μεταπολεμικού Φασισμού.
Η δέσμη των ράβδων (μέρος δεύτερο) Nicola Bombacci: ο «κόκκινος παπάς» του Φασισμού.
Η δέσμη των ράβδων (μέρος πρώτο) Berto Ricci: o «αιρετικός» διανοητής του Φασισμού.
Σχετικά με την «αριστερή» έκφραση του Εθνικοσοσιαλισμού.
Sir Oswald Ernald Mosley: Ένας πραγματικός επαναστάτης !
Oswald Mosley: «Σύντροφοι στον αγώνα» (ομιλία του ηγέτη των Βρετανών Φασιστών τον Ιούνιο του 1938)
-wzor.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com
Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.
Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.
Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.
Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.
Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.
Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.
Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.
Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.
Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.
Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.
Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.