Gabriele Sandri - Julien Quemener

11 Νοεμβρίου 2007 ...


Σε «τραγικό σφάλμα» απέδωσε η αστυνομία τον θανάσιμο πυροβολισμό Ιταλού φιλάθλου από αστυνομικό κατά τη διάρκεια συμπλοκής ανάμεσα σε οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων που συναντήθηκαν σε σταθμό εξυπηρέτησης οχημάτων σε αυτοκινητόδρομο στο Αρέτσο στην επαρχία της Τοσκάνης.





Ένα αυτοκίνητο με πέντε οπαδούς της Λάτσιο, ανάμεσά του και ο Stamattina Gabriele Sandri, 26 ετών, ταξίδευαν προς το Μιλάνο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα Ίντερ - Λάτσιο. Κατά τη διάρκεια μίας στάσης στον αυτοκινητόδρομο συναντήθηκαν με δύο αυτοκίνητα όπου επέβαιναν οπαδοί της Γιουβέντους. Παρέμενε ασαφές τί συνέβη και ξέσπασε το επεισόδιο. Το πρακτορείο ειδήσεων ANSA αναφέρει ότι ο αστυνομικός πυροβόλησε στον αέρα για να διαλύσει τους συμπλεκόμενους.

Η δήλωση τοπικής αστυνομικής διεύθυνσης αναφέρει ότι δύο περιπολικά σταμάτησαν κοντά στο σταθμό εξυπηρέτησης για άσχετο λόγο. Όταν ακούστηκαν φωνές από συμπλοκή οπαδών σε τρία αυτοκίνητα, ήχησαν οι σειρήνες και, αφού διαπίστωσαν ότι η διαμάχη δεν σταματά, ένας από τους αστυνομικούς πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα για εκφοβισμό.Εκείνη τη στιγμή, κατά την εκδοχή της αστυνομίας, όταν το αυτοκίνητο με τον Σάντρι έκανε στροφή για να επιστρέψει στον αυτοκινητόδρομο και μία σφαίρα χτύπησε το θύμα στο λαιμό. Οι επιβαίνοντες προσπάθησαν να μεταβούν στην πιο κοντινή πόλη αλλά ο Σάντρι είχε τραυματιστεί θανάσιμα και εξέπνευσε ...


Εκτεταμένης έκτασης επεισόδια Επεισόδια έγιναν χτες σε πολλές πόλεις της Ιταλίας και αρκετά ποδοσφαιρικά παιχνίδια διακόπηκαν υπό το φόβο γενικευμένων συγκρούσεων με άλλους οπαδούς αλλά και την αστυνομία. Στο Μιλάνο, οπαδοί της Λάτσιο πέταξαν πέτρες σε αστυνομικούς διαμαρτυρόμενοι για τον θανάσιμο πυροβολισμό. Ο αγώνας Μίλαν - Αταλάντα διακόπηκε επτά λεπτά μετά την έναρξή του λόγω των επεισοδίων. Στη Ρώμη, 200 άτομα επιτέθηκαν σε αστυνομικό σταθμό κοντά στο στάδιο Ολίμπικο ένω έφτιαξαν και οδοφράγματα αποκλείοντας γέφυρα στον Τίβερη. Ήταν οπλισμένοι με ρόπαλα και πέτρες και φορούσαν μάσκες στα πρόσωπά τους. Έσπασαν και τα παράθυρά της ιταλικής Ολυμπιακής Επιτροπής που βρίσκονταν κοντά στον χώρο των επεισοδίων. Όλα αυτά οδήγησαν στην αναβολή του αγώνα Ρόμα - Κάλιαρι.


Καλό ταξίδι Gabriele ...


Julien Quemener.



Στις όχθες του ποταμού Λιάν, εκεί που έπαιρνε σάρκα και οστά η "Παραλία της Βουλώνης" του Έντουαρντ Μανέ, σώμα και μυαλό ανατρίχιαζαν.





"Για τον Ζουλιέν...". Τον Ζουλιέν που "έφυγε". Έτσι είπαν. Μα, ποιος πίστευε ; "Έφυγε" είπαν, απ' τα πυρά του αστυνομικού ... Μα, δήλωνε "παρών" μέσα από εκείνο το μαύρο το πανό, που ζητούσε δίκιο. "Έφυγε" είπαν, στις 24 Νοέμβρη, μετά τον αγώνα με τη Χάποελ... Μα, ήταν εκεί, μέσα απ' το λουλούδι, στο παγωμένο τσιμένο του πεζοδρομίουλ ... "Έφυγε" είπαν, γιατί ήταν ακροδεξιός ... Ρατσιστής ... Γιατί φώναζε "η Γαλλία για τους Γάλλους"... Είπαν... "Μα, σταματήστε να μας λέτε αποβράσματα. Για φονικό μιλάμε, διάολε...". Και το πόρισμα της Εισαγγελίας; Η αθώωση του Αντουάν Γκρανομόρ, λόγω, λέει, αυτοάμυνας ; Μα, για θάνατο μιλάμε. Γι' ανθρώπινη ζωή. Γι' ανάσα κομμένη, μέσα απ' εκείνο το "αναπαύσου εν ειρήνη", που κρεμόταν σχεδόν απειλητικά απ' τις εξέδρες του "Πάρκου των Πριγκίπων". Και απαιτούσε : And justice for al l...

Τι άλλο μπρος σ' αυτό; Να, συμφωνούν και τα παιδιά απέναντι ... "Ζουλιέν, Ζουλιέν ...". Στην άκρη και η συντριβή, στην άκρη κι όλα..."Ζουλιέν, Ζουλιέν...". Και οι πέντε φωνές να γίνονται δέκα, εκτό, χίλιες... Να ενώνονται σε μία. "Ζουλιέν, Ζουλιέν...". Τι έγινε πραγματικά στις 24 Νοέμβρη, το γνωρίζουν λίγοι. Ελάχιστοι... Πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει ο μύθος των "Boulogne boys", το ίδιο. Σίγουρα, πάντως, προχθές, ήταν το τελευταίο που απασχόλησε τους πάντες. Η βραδιά, άλλωστε, ανήκε μόνο σ' έναν... "Repose en paix..."


ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ της 15ης Δεκεμβρίου 2006.


Το υπόβαθρο ενός ακόμα προδιαγεγραμμένου εγκλήματος.


του Μαύρου Λύκου.


Η δολοφονία.


Εξάρχεια Σάββατο , 9 το βράδυ 6 Δεκέμβρη 2008. Διασταύρωση Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου. Μια παρέα 4 παιδιών , ηλικίας 15 - 16 ετών στέκεται στη διασταύρωση, από την οποία περνάει περιπολικό με δύο «Ειδικούς Φρουρούς».


Τα παιδιά εκφράζοντας αυθόρμητα τα συναισθήματα που σήμερα οι περισσότεροι πολίτες νιώθουν για το ρόλο και την κατάσταση της αστυνομίας , πετάνε πλαστικά μπουκάλια με νερό στο περιπολικό. Οι άνδρες των ΤΑΕ σταματάνε το περιπολικό πιο κάτω, και διανύουν πεζοί 100 μέτρα απόσταση , προλαβαίνουν την παρέα με τα παιδιά και αρχίζουν να τα προκαλούν φραστικά και να βρίζονται μαζί τους.





Ο ένας από δύο , πετάει χειροβομβίδα κρότου-λάμψης , ο άλλος βγάζει το περίστροφο και πυροβολεί τον μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο δύο φορές , σημαδεύοντας από απόσταση κατευθείαν στην καρδιά. Ο μικρός Αλέξανδρος , που ακόμα δεν έχει κλείσει τα 16 , πέφτει νεκρός.


Ο Αλέξανδρος δεν είχε καμία σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο.


Δεν σύχναζε στα Εξάρχεια , αλλά στα Βόρεια Προάστια , και έτυχε και βρέθηκε εκείνη τη μέρα στα Εξάρχεια , όπου είχε πάει για τη γιορτή ενός φίλου του που τους κάλεσε σε κάποια καφετέρια. Οι περισσότερες από τις παρέες του ήταν από το ιδιωτικό σχολείο των Βορείων προαστίων όπου φοιτούσε. Προέρχονταν από εύπορη οικογένεια . Η μητέρα του Αλέξανδρου διατηρεί κοσμηματοπωλείο στη Βουκουρεστίου , ενώ ο πατέρας, που ζει σε άλλη περιοχή της Αττικής , είναι διευθυντής τραπεζικού υποκαταστήματος.


Η υποκρισία των συνιστωσών του συστήματος.


- Οι δημοσιογράφοι :


Λίγα λεπτά πέρασαν από το γεγονός, και ξεκίνησαν τα έκτακτα δελτία στα κανάλια.
«30 Νεαροί στα Εξάρχεια επιτέθηκαν με πέτρες και ξύλα και προπηλάκισαν περιπολικό με δύο ειδικούς φρουρούς. Μια σφαίρα εξοστρακίστηκε και πέτυχε στο στομάχι έναν νεαρό κουκουλοφόρο».


Λίγες ώρες μετά , παρόμοια εκδοχή γράφει και η ανακοίνωση της αστυνομίας ...



- Οι ακροδεξιοί :


Την ίδια στιγμή που μεταδίδεται για πρώτη φορά το γεγονός στα κανάλια, ακροδεξιοί που κάποιοι μάλιστα από αυτούς σχετίζονται με γνωστή εφημερίδα του «χώρου» που έχει μόνιμα στην ιστοσελίδα της το επίσημο σήμα της Αστυνομίας , ξεχύνονται στα φόρουμ για να δώσουν «συγχαρητήρια στον αστυνομικό» «που έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλοι» .


Στη συνέχεια , και αφού αποδεικνύεται ότι ο μικρός δολοφονήθηκε εν ψυχρώ , σπεύδουν να βγάλουν ανακοίνωση στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα της εφημερίδας τους , για να αποδώσουν το 100% της ευθύνης στον «καθοδηγητές» του μικρού επειδή τον … παρέσυραν !


Ενώ δεν αποδίδεται καμιά απολύτως ευθύνη στον ίδιο το δολοφόνο , στην κυβέρνηση και στην αστυνομία !


Γράφουν χαρακτηριστικά :



"Ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί αυτό... Ήταν σίγουρο πως κάποια στιγμή κάποιος αστυνομικός θα αντιδρούσε έτσι ... ΤΟ ΕΠΕΔΙΩΚΑΝ ΜΕ ΜΑΝΙΑ οι "καθοδηγητές - δολοφόνοι" των ανήλικων που κυκλοφορούν ελεύθεροι και κλιμακώνουν την καταστροφική τους δράση".


Τον μικρό μαθητή λοιπόν που δεν είχε καμιά σχέση με τα Εξάρχεια και τον «αντιεξουσιαστικό» χώρο , τον έβγαλαν ότι είχε και «καθοδηγητή» που φταίει για όλα ,ενώ η κυβέρνηση, η αστυνομία και ο δολοφόνος δεν ευθύνονται σε τίποτε ! Μάλιστα αναφέρουν ότι οι αυτόπτες μάρτυρες που στο σύνολό τους βεβαιώνουν ότι επρόκειτο για εν ψυχρώ δολοφονία και μάλιστα χωρίς καμιά επίθεση και προπηλακισμό σε βάρος των αστυνομικών, ότι λένε ψέματα και είναι στημένοι από τα κανάλια !



Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς προσπαθώντας να ασκήσει τον παρακρατικό του ρόλο του να καλύπτει την κυβέρνηση και την αστυνομία ;

Όπως φαίνεται , για την φιλοΚΥΠατζίδικη και φιλοΝΑΤΟική ακροδεξιά δεν υπάρχουν όρια ...







- Οι «αριστεροί» :


Μη γνωρίζοντας την κοινωνική καταγωγή του θύματος , μιλάνε για τα «παιδιά της εργατικής τάξης» που δολοφονούνται από τις δυνάμεις καταστολής. Ο μικρός μαθητής δεν ήταν ούτε αριστερός , ούτε αναρχικός , όμως ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του Αλαβάνου ανακοινώνει ότι το όνομα του μικρού προστέθηκε δίπλα σε αυτό στον «Πέτρουλα , τον Κομνηνό , τον Κουμή , τη Σωτηροπούλου , τον Καλτεζά» ...


- Οι «αντιεξουσιαστές» :


Δίνουν άμεσα το σήμα για μαζική κάθοδο στους δρόμους , με αποτέλεσμα το κάψιμο τουλάχιστον 150 καταστημάτων , πλήθος αυτοκινήτων , μηχανών , περιπτέρων , ακόμα και κατοικιών στην Αθήνα , ενώ κάηκαν καταστήματα και αυτοκίνητα και στη Θεσσαλονίκη και σε μικρότερη έκταση και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.


Σε περιπτώσεις βέβαια όπου άλλα άτομα από αδύναμες κοινωνικές ομάδες, όπως ηλικιωμένοι , γυναίκες και παιδιά βιάζονται – περίπτωση ανήλικου στο Αιγάλεω - , προπηλακίζονται ή ακόμα δολοφονούνται από λαθρομετανάστες ή "Ελληναράδες" , καμιά αντίδραση δεν υπάρχει από τον «αντιεξουσιαστικό» χώρο.


- Τα κόμματα της «αντιπολίτευσης» :


Έσπευσαν στο σύνολό τους να δηλώσουν τη «λύπη» τους για το θάνατο του παιδιού , προσπαθώντας να κρύψουν την έντονη χαρά τους για το απρόσμενο «δώρο» επικοινωνιακής εκμετάλλευσης του θέματος για αύξηση του ποσοστού τους απέναντι στο κυβερνών κόμμα.


- Η κυβέρνηση :


Παυλόπουλος και Χηνοφώτης , δηλώνουν παραίτηση «μαϊμού» , γνωρίζοντας από την αρχή ότι ο πρωθυπουργός θα την απορρίψει. Η θλίψη που δηλώνουν δημόσια , δεν είναι φυσικά για το θάνατο του παιδιού , αλλά γιατί έγινε αφορμή για να χαλάσει ακόμα περισσότερο η δημόσια εικόνα της κυβέρνησης.



Η «επανάσταση» των «αντιεξουσιαστών».

Δίνουν άμεσα το σήμα για μαζική κάθοδο στους δρόμους , με αποτέλεσμα το κάψιμο τουλάχιστον 150 καταστημάτων , πλήθος αυτοκινήτων , μηχανών , περιπτέρων , ακόμα και κατοικιών. Φυσικά δεν κάηκε ούτε το υπουργείο Εσωτερικών, ούτε το υφυπουργείο Δημόσιας τάξης , ούτε η Βουλή , και αυτή τη φορά δεν κάηκε κάποιο αστυνομικό τμήμα.


Αντίθετα εκατοντάδες εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι και μάλιστα παραμονές Χριστουγέννων, αφού κάηκαν τα καταστήματα στα οποία εργάζονταν. Για τις τράπεζες δεν μας καίγεται καρφί αλλά ακόμα και εκεί με μια μικρή αύξηση του επιτοκίου οι ζημιές θα είναι αμελητέες για τους ιδιοκτήτες των τραπεζών άρα ούτε γάτα ούτε ζημιά.





Κάποιοι άνθρωποι έμειναν άστεγοι μέσα στο Δεκέμβρη αφού έκαψαν τα σπίτια τους , άλλοι έμειναν καταχρεωμένοι και χωρίς κανένα πλέον εισόδημα , πλήθος οικογενειών είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν στο εξής στα όρια της εξαθλίωσης , καθώς οι «αντιεξουσιαστές» «επαναστάτες» κατέστρεψαν μέσα σε λίγες ώρες τις περιουσίες τους ολοσχερώς.



Τα περίπτερα , τα μικρομάγαζα , οι κατοικίες , τα «παπάκια» των 50 κυβικών κατασκευής άνω των 20 ετών που κάηκαν ήταν βλέπετε «προϊόν του καπιταλισμού» ...



Η γυναίκα που σταμάτησαν στη μέση του δρόμου , και έβγαλαν με τη βία από το αυτοκίνητό της και το έκαψαν μπροστά της ενώ τη χτύπησαν, ανήκε βλέπετε στην «αστική τάξη». Και όλα αυτά με υποτιθέμενη αφορμή την «αλληλεγγύη» στο δολοφονημένο μαθητή , του οποίου η μητέρα του διαθέτει μεγάλο κοσμηματοπωλείο και ο πατέρας του είναι διευθυντής τραπεζικού καταστήματος !


Έκαψαν όμως και πολυκαταστήματα λένε οι «αντιεξουσιαστές» και επέφεραν έτσι μεγάλο «πλήγμα» στον … καπιταλισμό. Όμως εκατοντάδες εργάτες των 700 και 600 Ευρώ που εργάζονταν σε αυτά τα πολυκαταστήματα και περίμεναν τον έξτρα μισθό των Χριστουγέννων , θα βρεθούν πλέον άνεργοι , ή στην καλύτερη περίπτωση θα δουλεύουν υπερωριακά και με μειωμένους μισθούς για να καλύψει η επιχείρηση τα έξοδα της ζημιάς της.


Όσο για τους μικροέμπορους , αρκετοί από αυτούς καταστράφηκαν πλέον ολοσχερώς και βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς δεν πλέον έχουν ούτε τα βασικά έξοδα διατροφής να πληρώσουν για τις οικογένειες και τους εαυτούς τους , και καμιά ορατή λύση και ελπίδα για αυτούς στον ορίζοντα.



Αυτά κατάφερε η «επανάσταση» των «αντιεξουσιαστών» και κάτι ακόμα παραπάνω.


Την επόμενη μέρα από τη δολοφονία του μικρού μαθητή , αναπόφευκτα η πρώτη είδηση θα ήταν η αυθαιρεσία της αστυνομίας και η έντονη αγανάκτηση ενάντια στην αστυνομική και κρατική καταστολή. Οι «αντιεξουσιαστές» κατάφεραν να μετατρέψουν σε πρώτη είδηση τον τρόμο του κόσμου που βλέπει τους κόπους μιας ζωής και το χώρο εργασίας του να γίνονται στάχτη μέσα σε λίγες στιγμές , να βλέπει τη ζωή του να αλλάζει για πάντα και να περνά στα πλαίσια της τραγικότητας χωρίς καμιά δυνατότητα επιστροφής …


Κατάφεραν οι «αντιεξουσιαστές» να κάνουν μεγάλη μερίδα του κόσμου αντί να διεκδικεί λιγότερη καταστολή , να ζητάει … περισσότερη ακόμα καταστολή , νομίζοντας αυταπατώμενος ότι έτσι υπάρχει ελπίδα να σώσει και το δικό του μικρό οικογενειακό κατάστημα ή και το δικό του περίπτερο , αυτοκίνητο δεκαπενταετίας η μηχανάκι χαμηλού κυβισμού.


Μεγάλη πλάνη …


Και 1000 διμοιρίες ΜΑΤ και ΤΑΕ να υπήρχαν στην Αθήνα την επόμενη μέρα , η Αθήνα και πάλι θα καίγονταν χωρίς να παρέμβει κανείς.


Γιατί αυτές ήταν οι εντολές της κυβέρνησης , να τους αφήσουν να καίνε και να καταστρέφουν ανενόχλητοι ότι βρουν μπροστά τους μέχρι «εκτονωθούν και να σταματήσουν».


Η αστυνομία βλέπετε σε ένα καπιταλιστικό αστικό και νεοταξικό κράτος όπως η Ελλάδα , υπάρχει μόνο για να χτυπάει τους συνταξιούχους τους φοιτητές και τους εργάτες όταν διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Δεν υπάρχει για να προστατεύσει τον πολίτη όταν καταστρέφεται η περιουσία του , αλλά για να τον δολοφονεί.



Και φυσικά οι «αντιεξουσιαστές» κατάφεραν να μη συζητάει κανείς σήμερα για τα σκάνδαλα της κυβέρνησης , για το νέο αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό ή για τις αιτίες της οικονομικής κρίσης ...






Οι ηθικοί αυτουργοί.


Οι ηθικοί αυτουργοί , τόσο για τη δολοφονία, όσο και για ότι επακολούθησε δεν είναι άλλοι από όσους τροφοδοτούν , στηρίζουν και συντηρούν το σάπιο καθεστώς της χώρας μας , την κρατική καταστολή του και τις υπηρεσίες «ασφαλείας» του.


Είναι αυτοί που επιλέγουν με «βυσματικές» διαδικασίες απόφοιτους λυκείου ή ΤΕΕ και μέσα σε τέσσερις μήνες τους εκπαιδεύουν να χτυπάνε ακόμα και τη μάνα τους ή τον πατέρα τους αν χρειαστεί για να προστατεύσουν την ησυχία και την τάξη της πλουτοκρατίας. Είναι αυτοί που αποδέχονται και συντηρούν ένα βαθύ αστικό ακροδεξιό απόστημα στους κόλπους της αστυνομίας , που διατηρεί και σχέσεις και με το παρακράτος , ατόμων που θεωρούν «εθνικό καθήκον» να βγουν στους δρόμους και να «απαλλάξουν» την κοινωνία από όσους διαταράσσουν την «ηρεμία , τάξη και ασφάλεια» της άρχουσας πλουτοκρατικής τάξης.


Είναι το ότι η ίδια η κυβέρνηση και το κράτος , επειδή δεν θέλει και δε μπορεί να καλλιεργήσει στις «δυνάμεις ασφαλείας» το πνεύμα του ρόλου τους ως την προστασία και υπηρεσία του λαού και του έθνους , καλλιεργεί το πνεύμα του σερίφη – ράμπο , και αντί για κίνητρο της ένταξης σε μια τέτοια υπηρεσία να είναι η αυτοθυσία , η αρετή και κάποια υψηλά ιδανικά ( κάτι αδύνατο βέβαια να υπάρξει στην αστυνομία ενός κράτους όχι εθνοκοινωνικού αλλά νεοταξικού, παρηκμασμένου και πλουτοκρατούμενου ) , το κίνητρο είναι η ανάγκη του κάθε κοινωνικού απόβλητου να νιώσει την αίσθηση της κατοχής «εξουσίας» και «ανωτερότητας» φέροντας πάνω του τον βαρύ οπλισμό που τον έχουν εξοπλίσει και τη στολή που του … «πάει πολύ».


Αυτή την «ανωτερότητα» του σερίφη - ράμπο έδειξε ότι δεν σεβάστηκε το μικρό αυτό παιδί πετώντας το πλαστικό μπουκάλι με το νερό στο αυτοκίνητο του τραμπούκου ψυχρού δολοφόνου , και έτσι ο τελευταίος είπε να τον «επαναφέρει στην τάξη» αφαιρώντας του τη ζωή , θεωρώντας ίσως ότι κάνει και κάποιο «λειτούργημα» όπως ακριβώς έγραφαν μετά το φόνο διάφοροι ακροδεξιοί, μιας και το σημείο που στέκονταν το παιδί ήταν κατά τύχη η πλατεία των Εξαρχείων στην οποία «κανονικά πρέπει να εισβάλλει ο στρατός ΜΑΣ και οι λοκατζήδες» όπως έγραφε χαρακτηριστικά ακροδεξιά πατσαβουροφυλλάδα πριν λίγους μήνες …



Το «ΜΑΣ» με κεφαλαία δεν το βάζουμε εμείς αλλά η ίδια η πατσαβουροφυλλάδα , εμείς γνωρίζουμε ότι ο Ελληνικός Στρατός είναι αυτή τη στιγμή υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ και ενός βαθιά ανθελληνικού και αντιλαϊκού κράτους που αποτελεί απλά την περιφερειακή «αυτοδιοίκηση» στα πλαίσια της ΑμερικανοΣιωνιστικής Νέας Τάξης , χέρι χέρι με τη ντόπια πλουτοκρατία των «κοσμοπολιτών».


Και οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι ίδιοι που προβάλλουν , ελέγχουν και τροφοδοτούν ως αντίδραση σε αυτή την κατάσταση , όχι τη σύγκρουση με το νεοταξικό κράτος καταστολής και τους μηχανισμούς του , αλλά την "αντιεξουσιαστική" χουλιγκανίστικη εκτόνωση που στην ουσία της δε χτυπάει το σύστημα αλλά τους μικροεμπόρους και τους φτωχούς εργάτες και γίνεται αφορμή για ακόμα μεγαλύτερη κρατική καταστολή σε βάρος των πραγματικών λαϊκών κινημάτων και λαϊκών στρωμάτων , όπως και για την ηθική νομιμοποίηση της καταστολής αυτής στη συνείδηση του λαού.


Μια ακόμα μεγαλύτερη καταστολή που έρχεται πάνω στα αποκαΐδια της «Χριστουγεννιάτικης» παρηκμασμένης Αθήνας , με κάμερες , μπάτσους , ΑγιοΒασίληδες και στάχτες παντού και ξυπόλυτα τσιγγανόπουλα να ζητάνε να πουν τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς για ένα κομμάτι ψωμί και ας είναι ακόμα 8 του Δεκέμβρη.


Μια καταστολή που τροφοδοτούν οι «αντιεξουσιαστές» μας , χέρι χέρι με τους ακροδεξιούς , τα κανάλια , τους δημοσιογράφους , τους πλουτοκράτες και τα κόμματα που τους υπηρετούν.



Όλοι τους είναι αναπόσπαστο κομμάτι ακριβώς του ίδιου παιχνιδιού παζλ …

Ως πότε θα τους αφήνουμε να παίζουν με τις ζωές μας ;







Σ.Σ. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν τα κείμενα που φιλοξενούνται στο ιστολόγιο μας δεν εκφράζουν το σύνολο της συντακτικής μας ομάδας.

Οποιοσδήποτε θέλει να τοποθετηθεί στα γεγονότα που έλαβαν μέρος τις τελευταίες ημέρες – ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας – μπορεί να μας στείλει την άποψη του με email η οποία και θα δημοσιευτεί στο κεντρικό μας μπλογκ.


Επίσης στο forum του Μαύρου Κρίνου μπορεί να τοποθετηθεί οποιοσδήποτε διαφωνεί ή συμφωνεί με τα κείμενα μας.

Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας.

Όχι στο ξεπούλημα των λιμανιών ! Αλληλεγγύη στους λιμενεργάτες !

Προκήρυξη της Αυτόνομης Κίνησης Μαύρος Κρίνος :

Στις 25 Νοέμβρη 2008 , η κυβέρνηση της ΝΔ , συνεχίζοντας μια πολιτική που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ , υπέγραψε παρουσία του προέδρου της Κίνας την παράδοση μιας από τις μεγαλύτερες εμπορικές πύλες της Ευρώπης , του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων ( ΣΕΜΠΟ ) του Πειραιά Ο.Λ.Π. και μαζί με αυτό τον έλεγχο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της χώρας μας , στην Κινέζικη πολυεθνική COSCO.

Λίγους μήνες πριν, η κυβέρνηση παραχώρησε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στην επίσης Κινεζική Hutchison Port Holdings , που λειτουργεί ως ουρά της COSCO !

Παράλληλα προωθείται η παράδοση των λιμανιών της Κρήτης σε Ηράκλειο, Χανιά και Ρέθυμνο επίσης στους Κινέζους της COSCO, καθώς και συζητείται η κατασκευή και νέου σταθμού εμπορευματοκιβωτίων στην Κρήτη , με κατασκευή νέου Κινέζικου λιμανιού μαμούθ.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι:


· Τεράστια απώλεια για τα έσοδα του δημοσίου που θα την πληρώσει ο Ελληνικός λαός. Ο ΟΛΠ μόνο το 2007 είχε έσοδα 17 εκατομμύρια ευρώ.


· Χτύπημα των όποιων Ελληνικών μικρών παραγωγικών μονάδων και επιχειρήσεων απέμειναν, από την αθρόα εισροή Κινέζικων προϊόντων και τη δημιουργία μικρών China-towns σε κάθε ελληνικό λιμάνι.


· Παράδοση περιοχών μεγάλης στρατηγικής σημασίας για τη χώρα στο ξένο κεφάλαιο.


· Σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος μέσω των έργων που θα γίνουν από τους κινέζους, και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των περιοχών.


· Απώλεια θέσεων εργασίας για τους Έλληνες λιμενεργάτες, ριζικό χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων τους , και εργασία πλέον με όρους και κανόνες που θα θυμίζουν ... Κίνα. Αυτό θα παρασύρει αντίστοιχες εξελίξεις και σε άλλους εργασιακούς κλάδους.


· Πολιτιστική καταστροφή και απώλεια κάθε εναπομείναντος στοιχείου Ελληνικότητας και Κινεζοποίηση περιοχών με ιδιαίτερη πολιτιστική και ιστορική παράδοση και όπως τα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Κρήτης.


Οι απεργίες και η αντίσταση των εργαζομένων, βρήκε αντιμέτωπες την «Ελληνική» «δικαιοσύνη» που τις έβγαλε παράνομες και καταχρηστικές , και την Ελληνική κυβέρνηση που χέρι-χέρι με τη διοίκηση του ΟΛΠ άσκησαν ψυχολογική βία στους εργαζόμενους και εξάντλησαν κάθε τρόπο καταστολής των κινητοποιήσεών τους.

Στο πλευρό της κυβέρνησης προβάλλοντας τις λογικές της υποταγής στο νεοταξικό μονόδρομο και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Ο αγώνας όμως δεν τέλειωσε με την υπογραφή των συμβάσεων , ο αγώνας τώρα αρχίζει !



- ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ , ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΜΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ.

- ΛΙΜΑΝΙΑ , ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ , ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ , ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΠΑΙΔΕΙΑ , ΥΓΕΙΑ , ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ , ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ , ΠΟΥ ΘΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ , ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ , ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ.


- Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΡΓΑΤΗ !


ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΥΡΟΣ ΚΡΙΝΟΣ

Η παραπάνω προκήρυξη μοιράστηκε από Αυτόνομους Συντρόφους σε Αθήνα και Πειραιά.


Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη – Αντίσταση !



Περιοδικό ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ τεύχος 1.


ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ το πρώτο τεύχος του Εθνικοσοσιαλιστικού περιοδικού ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ της Αυτόνομης Κίνησης Μαύρος Κρίνος.






ΘΕΜΑΤΑ :


- Λόγια που έμειναν στον χρόνο …

- Η συγκλονιστική επιστολή ενός πατέρα από την Παλαιστίνη

- Μυθολογία : Η πηγή του χρόνου

- Ποίηση ενός μαχητή των ιδεών μας

- Μην είσαι πρόβατο

- Δρεπάνι και Φραγγέλιο

- Ο Δυτικός Πολιτισμός ( του Τζούλιους Έβολα )

- Έχετε όλα τα δικαιώματα εκτός του να πείτε κάτι κακό για τον «θεό» ( του M. Bardeche )

- Μην δίνεις το πλεονέκτημα στους διώκτες σου

- Ο ρόλος των αντιφα στην σύγχρονη καταστολή



ΔΙΑΘΕΣΗ στην ΑΘΗΝΑ :


- Στο γνωστό περίπτερο στην Κάνιγγος.


- Αυτόνομοι Σύντροφοι από Αθήνα.


Για την υπόλοιπη Ελλάδα :


- Αυτόνομοι Σύντροφοι από Πελοπόννησο , Θεσσαλία , Κρήτη , Δωδεκάνησα και Κύπρο.



Για επικοινωνία :


mavros_krinos@yahoo.gr


6930 - 875650

Φυλετισμός - Αστικός Πατριωτισμός. Έννοιες ταυτόσημες ή αντίθετες ;


του Δορυλιώτη.


Στην σημερινή Ελλάδα έχουμε ακούσει πολλές φορές τους πολιτικούς και πνευματικούς ταγούς να δηλώνουν πατριώτες, καθώς και ότι κανείς δεν είναι πιο πατριώτης απ' τον άλλο. Πατριώτες πασόκοι, νεοδημοκράτες, κομμουνιστές, πατριώτες δημοσιογράφοι, πατριώτες χριστιανοί, ακόμα και πατριώτες αλλοδαποί.


Τι είναι όμως πατριωτισμός ;


Πατρίδα σημαίνει γη των πατέρων. Άρα πατριωτισμός αγάπη προς τη γη των πατέρων. Φυσικά οι άνωθεν «πατριώτες» είναι αδύνατο να τηρούν τις προυποθέσεις του τίτλου είτε για λόγους ιδεολογικούς (διεθνιστές πάσης μορφής) είτε βιολογικούς (αλλοδαποί). Είναι ωστόσο γεγονός ότι στην αστική κοινοβουλευτική πολιτική κουλτούρα πατριωτισμός καθιερώθηκε να λέγεται απλά η λογική της προτίμησης – ενίσχυσης του εκάστοτε πολίτη προς το κράτος του.

Στη σημερινή έννοια το πρωτεύον που είναι η νοητική σύνδεση με το παρελθόν της κοινότητας καθώς και η ψυχική σύνδεση με τους σύγχρονους «συμπατριώτες» σε ένα όλον, έχει εξαφανιστεί και το δευτερεύον που είναι όμως απόρροια του πρωτεύοντος δηλαδή αυτή η λογική της προτίμησης – ενίσχυσης προς το κράτος έχει γίνει απόλυτη. Δηλαδή η αντικειμενικότητα εξαφανίστηκε και η υποκειμενικότητα εμφανίζεται ως αντικειμενικότητα. Χαρακτηριστικό δείγμα των εκφυλισμένων κοινωνιών άλλωστε είναι να διαστρέφουν τις έννοιες των αξιών τους, ακόμη και των ζωτικότερων.


Η αστική αυτή λογική είναι μια στείρα κρατικιστική λογική που μόνο οχλοποιημένοι μαζάνθρωποι μπορούν να ενστερνίζονται καθώς βασική προ υπόθεση είναι η μη κρίση , παρα μόνο η τυφλή υποταγή στο εκάστοτε «εθνικο» συμφέρον που καθορίζει η άρχουσα τάξη , εν προκειμένω η κεφαλαιοκρατία.


Η λογική αυτή λοιπόν δεν μπορεί να έχει σε καμία περίπτωση φυλετικό υπόβαθρο, τουναντίον μάλιστα ήταν και είναι ενάντια σε κάθε μορφής φυλετική ομόνοια και συνεργασία. Ο πατριωτισμός αυτός είναι πλήρως «εφαρμόσιμος» στον καπιταλισμό ο οποίος και τον χρησιμοποιεί ως όπλο πρώτης γραμμής προς αποπεράτωση των διεργασιών του. Έτσι βλέπουμε Γάλλους να ψέλνουν παλλώμενοι από πατριωτισμό τη μασσαλιώτιδα προς τιμή της νέγρικης «εθνικής» ομάδας ποδοσφαίρου. Έλληνες θαυμάζουν και χειροκροτούν νεγράκια που παρελαύνουν με την ελληνική σημαία, ενώ Γερμανοί γιορτάζουν με κάθε λογής γερμανοποιημένο μιγά τη γιορτή της μπύρας.


Όλοι αυτοί ( ντόπιοι και αλλοεθνείς ) είναι πατριώτες και περήφανοι. Πατριώτες και περήφανοι για το Μουντιάλ που κέρδισαν , για τις Μερτσέντες , τις μπύρες και την ένδοξη βιομηχανία τους , για τους μουσακάδες , τα μπουζούκια και τις όμορφες παραλίες τους.


Βεβαίως η σύγχρονη αυτή έκδοση του πατριωτισμού δεν προήλθε από παρθενογένεση. Είναι ευγενές τέκνο του αστικού πολιτισμού και του «ενδόξου» αστικού κράτους. Ενός πολιτισμού που προήλθε από τον παρακμιακό βόθρο του Διαφωτισμού, των στοών του και της συν επακόλουθης βιομηχανικής επανάστασης - αποκτήνωσις.


Είναι η αιτία που η Ευρώπη σήμερα απειλείται να σβήσει και συν επικουρεί τις καπιταλιστικές επεμβάσεις (σφαγές) εδώ και δεκαετίες σ'όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Αποτελεί όμως η σημερινή αντιρατσιστική έκδοση του «πατριωτισμού» τη μεγαλύτερη απάντηση στους ορκισμένους αντιρατσιστές, της ανανεωμένης πτέρυγας αριστερούς οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η φυλετική - εθνική υπερηφάνεια είναι η μεγάλη πηγή της βίας και των πολέμων.


Γιατί σφαγές και πόλεμοι προέρχονται από τους πατριωτικούς – θρησκευτικούς σωβινισμούς καθώς αυτοί δεν θα πάψουν ακόμα και αν σβήσει εξολοκλήρου το εθνικό αίσθημα και μεταλλαχθεί η φυλετική σύσταση των Ευρωπαϊκών εθνών. Για εμάς φυλετισμός σημαίνει σεβασμός προς τη φυσική τάξη, σεβασμός προς τη διαφορετικότητα, σημαίνει ανθρώπινη εξύψωση και κοσμική αρμονία.


Όσον αφορά εδώ στην Ελλάδα πιο λογικό είναι να νιώθει πατριώτης ένας Συνασπιστής ή ένας φιλελεύθερος παρά ένας εθνικιστής. Γιατί το κράτος σήμερα εξαφανίζει το έθνος. Γιατί αυτό το κράτος και αυτή η κοινωνία δεν είναι δικά μας είναι ξένα και τα μισούμε. Γιατί, και ας τ'ακουσουν καλά οι διάφοροι ακροδεξιοί, ένας επαναστάτης δεν θέλει μόνο να αλλάξει τη ρότα του κρατικού σκάφους θέλει να ξαναφτιάξει τη κοινωνία.


Αρα σήμερα ο εθνικιστής πρέπει να έχει ως στόχο την καταστροφή του κράτους και τη ριζική αλλαγή της κοινωνίας.


Ο σημερινός εθνικιστής πρέπει να είναι φυλετιστής και ακόμα ακόμα «διεθνιστής» με την έννοια της αλληλεγγύης προς τους αλλόφυλους λάους που χτυπιούνται από το τέρας της Διεθνούς του κεφαλαίου. Ποτέ όμως «πατριώτης».


απο το blog "Μαύρος Κρίνος Κρήτης" :


Αλληλεγγύη στους αγρότες , κτηνοτρόφους , αλιείς !


Αλληλεγγύη στους αγρότες , κτηνοτρόφους , αλιείς που διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο για αυτούς και τα παιδιά τους !






Απεργία Διαρκείας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική του Καραμανλή !







Φωτογραφίες από λαϊκή συνέλευση σε πόλη της Πελοποννήσου όπου και συμμετείχαν Αυτόνομοι Σύντροφοι του Μαύρου Κρίνου.


Αίτημα των κατοίκων η απομάκρυνση του ΧΥΤΑ από την περιοχή τους.


Τα καπιταλιστικά συμφέροντα επέλεξαν να εγκαταστήσουν ΧΥΤΑ σε περιοχές όπου υπάρχουν εργατικές κατοικίες , αρχαιολογικοί χώροι και κίνδυνος να μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας αδιαφορώντας φυσικά για την υγεία των κατοίκων.


Οι Αυτόνομοι Σύντροφοι της Αυτόνομης Κίνησης Μαύρος Κρίνος μαζί με κατοίκους της περιοχής συμμετείχαν στον αποκλεισμό της κεντρικής εθνικής οδού που υπήρχε στην περιοχή.




Εντείνονται οι κινητοποιήσεις !


Οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού !



Νέα από ολόκληρη την Ελλάδα :


« … Με πορεία στην εθνική οδό ( Σίνδο - διόδια Μαλγάρων ) μετέχουν σήμερα αγελαδοτρόφοι - γαλακτοπαραγωγοί της Κ. Μακεδονίας στις πανελλήνιες κινητοποιήσεις του κλάδου που κήρυξε ο ΣΕΚ. Διεκδικούν: Κατώτερη τιμή αγελαδινού γάλακτος 0,45 λεπτά/κιλό, όχι παράταση των ημερομηνιών λήξης στο νωπό, ηλεκτρονικό έλεγχο στα σφαγεία για τις ελληνοποιήσεις κρέατος - τυροκομικών, αποδείξεις από τις ζυγιστικές και ταμειακές μηχανές, κατάργηση ΕΤΑΚ, αύξηση της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το πετρέλαιο και πάγωμα των δανείων προς τις τράπεζες, με τριετή άτοκα δάνεια … »


« … Με συγκέντρωση περίπου 70 αλιευτικών σκαφών κατά μήκος της παλαιάς παραλίας (στο ύψος της πλατείας Αριστοτέλους) συμμετείχαν οι ιδιοκτήτες μηχανότρατων στη Θεσσαλονίκη, στη χθεσινή πανελλαδική διαμαρτυρία των πλοιοκτητών μέσης αλιείας. Αίτημά τους ; Η ελληνική κυβέρνηση να πιέσει ώστε να πετύχει παρεκκλίσεις στον κοινοτικό κανονισμό 1967/2006, ο οποίος, όπως υποστηρίζουν, «διώχνει» από το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής επικράτειας τις μηχανότρατες και τα γρι-γρι. Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας ( ΠΕΠΜΑ ) στον ευρωπαϊκό κανονισμό 1967/2006, που ορίζει ότι η επιτρεπόμενη απόσταση αλιείας για τις μηχανότρατες πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,5 ναυτικό μίλι από τις ακτές, προβλέπονται «φωτογραφικές παρεκκλίσεις για τα ελληνικά αλιευτικά της Μέσης Αλιείας ( γρι - γρι και μηχανότρατα ) , λόγω των περιορισμένων χωρικών υδάτων και ιδιαίτερων γεωγραφικών περιορισμών … »


« … Λάρισα, Φάρσαλα και Τρίκαλα και Ζάρκο Τρικάλων, τα σημεία στα οποία «παίζεται» αυτή τη στιγμή η αγροτική κινητοποίηση. Για λόγους... τιμής γίνεται η φετινή «έξοδος» των αγροτών , καθώς σε μια σειρά από προϊόντα ( βαμβάκι, σιτάρι, καλαμπόκι, γάλα, κρέας ) , οι τιμές παραγωγού έχουν κατρακυλήσει δημιουργώντας μια αγροτική «μίνι κρίση», την ίδια ώρα μάλιστα που οι καταναλωτές απολαμβάνουν υψηλές τιμές στο ράφι και στα μεταποιημένα είδη, αλλά και αμφιβόλου ποιότητας εισαγωγές … »



«Επιζητούμε την Καταστροφή. Μόνο η καταστροφή θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα και θ' ανοίξει τον δρόμο σ' εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές. Γι' αυτό υποστηρίζουμε ότι εναντιώνεται στο σύστημα , ότι το βλάπτει κάθε απεργία κάθε κρίση , κάθε κρατική αδυναμία ... Με πείσμα και θέληση ,μέχρι να πεθάνει το κράτος.»


Γκρέγκορ Στράσσερ.


Η γη που είναι διαθέσιμη για
χρήση από την κοινότητα , ανήκει
αποκλειστικά στο έθνος.

Από την κοινότητα και όχι από το άτομο
αποκτήθηκε με μάχη και από αυτήν
θα υποστηριχθεί ενάντια στους
εχθρούς της. Η κοινότητα ως
υπεύθυνη , μοιράζει την γη , η οποία
έχει εθνικοποιηθεί , σε αυτούς που
στοχεύουν στην ανατροφή των
παιδιών και της οικογενείας σε μια
ζωή εκτός άστεως.


Όττο Στράσσερ.


«Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξή μας. Διότι εμείς επιζητούμε την Καταστροφή. Σε ένα κόσμο που μας έχει περιθωριοποιήσει, υψώνουμε την αρχή της θέλησης για καταστροφή , διότι μόνο η καταστροφή που θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα θα ανοίξει τον δρόμο σε εμάς τους εθνικοσοσιαλιστές.

Γι' αυτό και εμείς παλεύουμε για να επιταχύνουμε την αρχή της καταστροφής του σημερινού συστήματος στηρίζοντας ότι εναντιώνεται σε αυτό και το βλάπτει , όπως κάθε απεργία , κάθε κυβερνητική κρίση , κάθε αδυναμία του Κράτους. Κάθε αποδυνάμωση του είναι καλή , πολύ καλή για μας και πάντα εμείς θα προσπαθούμε να δυναμώνουμε όλες τις παραπάνω δυσκολίες για το κράτος , με πείσμα και με θέληση ώσπου αυτό τελικά πεθάνει.


Γκρέγκορ Στράσσερ.




ο Όττο Στράσσερ γράφει τα εξής :


«Το Αγροτικό ζήτημα στοχεύει και αυτό στην αντιμετώπιση της πείνας. Η γη που είναι διαθέσιμη για χρήση από την κοινότητα , ανήκει αποκλειστικά στο έθνος. Από την κοινότητα και όχι από το άτομο αποκτήθηκε με μάχη και από αυτήν θα υποστηριχθεί ενάντια στους εχθρούς της. Η κοινότητα ως υπεύθυνη , μοιράζει την γη , η οποία έχει εθνικοποιηθεί , σε αυτούς που στοχεύουν στην ανατροφή των παιδιών και της οικογενείας σε μια ζωή εκτός άστεως». Αυτό , (το μοίρασμα δηλαδή) αναλαμβάνεται από τα τοπικά αγροτικά συμβούλια. Επίσης το μέγεθος του αγροκτήματος οριοθετείται με βάση την αξία της γης.

Όχι περισσότερο από αυτό που χρειάζεσαι και όχι λιγότερο από αυτό που σε καθιστά ικανό να ζήσεις μια αξιοπρεπή ζωή με φαγητό για όλη την οικογένεια καθώς και κάποιο απόθεμα για ρουχισμό, προστασία κλπ».

Όπως βλέπουμε , μιλάει εδώ ο Στράσσερ για ένα είδος «κολλεκτιβοποίησης» , όπου τα πάντα ανήκουν σε όλους ( στο έθνος δηλαδή ) και ο καθένας με βάση τις ανάγκες του δανείζεται και το κατάλληλο μερίδιο γης (κλήρο) για να μπορέσει να ζήσει τον εαυτό του και την οικογένειά του αξιοπρεπώς.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν δύναται να σεβαστεί την ιδιοκτησία της σάπιας πλουτοκρατίας, Και όχι μόνο δεν τη σέβεται αλλά την καταργεί κιόλας. Ο προλετάριος και ο αγρότης , ο εξουθενωμένος λούμπεν μικροαστός δεν έχουνε να χάσουνε τίποτα από τον εθνικοσοσιαλισμό αλλά να κερδίσουνε την χειραφέτηση τους.


Ο Εθνικοσοσιαλισμός καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τάξης από άλλη τάξη. Και σε όσους θεωρούν «μπολσεβικισμό» τις απόψεις αυτές , αυτό , αγαπητοί μου , δεν μας θίγει καθόλου.


Εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές δεν υπάρχουμε για να προφυλάσσουμε τα συμφέροντα της αστικής τάξης από τον λαϊκό ξεσηκωμό που 'ρχεται , αλλά μαχόμαστε πραγματικά για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Για το πέρασμα με επαναστατικές διαδικασίες από τον Καπιταλισμό στον Σοσιαλισμό. Το Εθνικοσοσιαλιστικό κράτος λοιπόν , παίρνει τη γη από τις διεφθαρμένες πλουτοκρατίες και τη διανέμει στις λαϊκές μάζες.


Ένα άλλο σημαντικό σημείο της Στρασσερικής σκέψης στο αγροτικό είναι και η απαλλαγή από τους φόρους. Οι φόροι πλέον θα πρέπει να πληρώνονται σε είδος , εάν και εφόσον αυτό είναι δυνατόν.



Γράφει ο Όττο Στράσσερ :

« ο λειτουργός της γης θα πρέπει να πληρώνει ένα φόρο είδους στην κοινότητα με βάση την τοποθεσία της γης την αξία της , αλλά και τις ανάγκες του , Κανένα άλλο είδος φόρου δεν θα υπάρχει.Όταν πάλι ο λειτουργός της γης πεθάνει , τότε αυτή περνά στα χέρια του απογόνου του , και εάν δεν υπάρχει τέτοιος , τα τοπικά εργατικά συμβούλια αποφασίζουν για το μέλλον της γης ».



Αλληλεγγύη στους κατοίκους της Λευκίμμης !



Μνήμη Cornelius Zelea Codreanu - αθάνατος !


Στις 30 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τον θάνατο του Capitan , του μεγάλου Ρουμάνου Εθνικοεπαναστάτη Cornelius Zelea Codreanu.

Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο στην μνήμη του αρχηγού της Σιδηράς Φρουράς.


Ο Ρουμανικός Επαναστατικός Εθνικισμός.


του Kitas


Ιδιαίτερη θέση στην ιστορία των Φασισμών, του Εθνικοσοσιαλισμού και των Εθνικών δικτατοριών στην Ευρώπη κατέχει ο Ρουμανικός εθνικισμός , όπως εκδηλώθηκε ως κίνημα από τις αρχές του προηγουμένου αιώνα και μέχρι την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.




Και αυτό γιατί εμφανίζεται οργανωμένος πολύ πριν ο Μουσσολίνι ή ο Χίτλερ προχωρήσουν στην ίδρυση κινημάτων και διότι επηρεάζεται από διαφορετικούς παράγοντες ή από τους ίδιους, αλλά με τρόπο διαφορετικό. Στη χρονική αυτή πρωτοπορία συνέβαλαν η ισχυρή παρουσία Εβραίων στην Ρουμανία και η έκρηξη της Οκτωβριανής Επαναστάσεως το 1917 με επακόλουθο την άμεση απειλή της ίδιας της κρατικής υποστάσεως της Ρουμανίας τόσο εξαιτίας της ρωσικής μειονότητας στην Μολδαβία όσο και της άμεσης γειτνίασης της με την νεαρά τότε ΕΣΣΔ, που διευκόλυνε την ταχεία διάδοση των επικίνδυνων διεθνιστικών ιδεωδών της παγκοσμίου κομμουνιστικής επανάστασης.

Ήδη το 1910 ο Codreanu και οι συναγωνιστές του ορκίζονται στο δάσος της Dubrina ότι θα αντισταθούν σε μία σοβιετική εισβολή, σε μία εποχή που ο Χίτλερ ήταν ακόμη στρατιώτης, ο Μουσολίνι σοσιαλιστής, ο Mosley συντηρητικός και ο Maurras προσπαθούσε να διαδώσει την αξία του «ολοκληρωμένου εθνικισμού» στην ριζοσπαστική δεξιά Action francaise . Φορείς των διεθνιστικών και κομμουνιστικών ιδεών αυτών ήταν εκείνη την εποχή στην Ρουμανία και οι Εβραίοι κάτοικοί της, οι οποίοι, ως είθισται, μολονότι αποτελούσαν μειοψηφία, ήλεγχαν το εμπόριο και τα ελεύθερα επαγγέλματα.





Το 1907 οι Ρουμάνοι γεωργοί μίας εβραϊκής γεωργικής ιδιοκτησίας εξηγέρθησαν με επακόλουθο την επέμβαση το στρατού και την δολοφονία 10.000 Ρουμάνων αγροτών. Την εξέγερση τούτη υπεστήριξαν διάφοροι εθνικιστές διανοούμενοι, ανάμεσά τους ο A.C.Cuza , ο επονομαζόμενος «Ρουμάνος Drumont», καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Ιασίου, ο ιστορικός Iorga και ο Ίων Zelea Codreanu , πατέρας του Κορνήλιου Codreanu.

Η σημαντικότερη χρονολογία για τον ρουμανικό εθνικισμό δεν συμπίπτει με την έκρηξη ή με τον τερματισμό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά τοποθετείται στο 1923, έτος της σκανδαλώδους παραχωρήσεως πολιτικών δικαιωμάτων στους Εβραίους της Ρουμανίας με την αναθεώρηση του άρθρου 7 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο οι 2.000.000 Εβραίοι που κατοικούσαν τότε στην Ρουμανία αποκτούσαν την ρουμανική υπηκοότητα και επισήμως πλέον την πρόσβαση στην δημόσια και πολιτική ζωή της Ρουμανίας. Οι θυελλώδεις αντιδράσεις στα Πανεπιστήμια, σε ορισμένες σχολές των οποίων οι Εβραίοι αποτελούσαν την πλειοψηφία, σηματοδοτούν την έναρξη του Φοιτητικού Κινήματος εναντίον της αναθεωρήσεως.

Οι φιλελεύθεροι της κυβερνήσεως αντέδρασαν δυναμικά μέσω του στρατού, ο οποίος κτύπησε τους φοιτητές, οι αρχές προέβησαν σε συλλήψεις, ενώ κατήργησαν τις φοιτητικές εστίες και τις υποτροφίες, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να επιστρέψουν στα μαθήματά τους, έχοντας, όμως, προηγηθεί έξη μήνες κινητοποιήσεων και αγώνων ( ο νους μας τρέχει στο ψευδεπίγραφο «φοιτητικό κίνημα» των κομματόσκυλων , των βολεμένων και των ιδιοτελών αγωνιστών των προστατευμένων από το πανεπιστημιακό άσυλο αμφιθεάτρων της μεταπολιτευτικής αηδίας). Ο Codreanu ήδη από το 1920 είχε δημιουργήσει τον «Εθνικό Χριστιανικό Σοσιαλισμό» στο Ιάσιο, όπου σπούδαζε Νομική και κατάφερε, παρά τις διώξεις εκ μέρους της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου του Ιασίου, να γίνει πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών της Νομικής Σχολής.





Η κίνηση του, όμως, δεν έτυχε ιδιαίτερης απήχησης. Από το 1923 μέχρι το 1927 συνδεόταν την Λίγκα της Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης (LANC) , της οποίας προΐστατο ο καθηγητής Cuza. Η Λίγκα της Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης είχε στις τάξεις της έναν διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό μορφωμένων ανθρώπων, ίσως την ελίτ των διανοουμένων της Ρουμανίας. Τέτοια σύνθεση την καθιστούσε αξιόλογη ποιοτικά μεν, αποστερούσε, όμως, την οιαδήποτε δυνατότητα τουλάχιστον επιρροής στις μάζες. Οι σχέσεις του Codreanu με το την LANC είχαν διαταραχθεί από το 1923, όταν είχε συλληφθεί και φυλακισθεί με την κατηγορία της απειλής ότι θα σκότωνε «προδότες» και το 1925 με την κατηγορία της δολοφονίας.

Το 1927, λοιπόν, απεφάσισε να αποχωρήσει από την Λίγκα της Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης. «Σήμερα στις 27 Ιουνίου 1927 στις 10 το βράδυ ιδρύεται υπό την ηγεσία μου η «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ». Όποιος πιστεύει δίχως ιδιοτέλεια, ας ενωθεί με τις τάξεις μας. Όποιος αμφιβάλλει, ας μείνει στην άκρη». Κάλεσε συναγωνιστές του από όλη την Ρουμανία και ζήτησε από το καθηγητή Cuza να τους απαλλάξει από τον όρκο που είχαν δώσει με την ένταξή τους στην Λίγκα της Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης. Ο Cuza τους απάλλαξε και με πατρικό τόνο τους συμβούλεψε για τις παγίδες της πολιτικής. «Έπειτα έσφιξε το χέρι του με όλους μας και φύγαμε. Σκεφτήκαμε ότι ήταν σωστό που πράξαμε έτσι και ότι αυτός ήταν ο τιμημένος τρόπος που μας επέβαλε η αξιοπρέπειά μας ως πολεμιστές.[…]Αφήνοντάς τον αισθανθήκαμε πόσο μόνοι ήμαστε, μόνοι όπως σε μία έρημο, και ετοιμαζόμασταν να χαράξουμε τον δρόμο μας στην ζωή με τις δικές μας δυνάμεις».



Το 1930 ο Capitan , όπως τον προσφωνούσαν οι συναγωνιστές του, ιδρύει το μαχητικό τμήμα της Λεγεώνας, την «Σιδηρά Φρουρά» (Garda de Fier). Η Λεγεώνα μπήκε δυναμικά στην πολιτική ζωή της Ρουμανίας και θεωρήθηκε το μοναδικό εθνικιστικό κίνημα που συγκέντρωσε τόσο μίσος από όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Εν μέσω διώξεων μελών της για δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων και μετά την πρώτη απαγόρευση της Λεγεώνας από την ρουμανική αντίδραση , ο Codreanu αναλαμβάνει τον έλεγχο του πολιτικού σχηματισμού «Όλα για την Πατρίδα» ( Totul pentru patria ) , τον οποίον είχε δημιουργήσει ο στρατηγός Catacuzina και παρεχώρησε όλη την εξουσία στον Capitan. Τούτο συνέβη τον Νοέμβριο του 1938. Είχε προηγηθεί η έκδοση επτά εφημερίδων από την Φρουρά, η απαγόρευση της, μία φορά μάλιστα από τον εθνικιστή Iorga, και η άρση της απαγορεύσεως της δις από τα δικαστήρια με τελική την απαγόρευσή της από τον φιλελεύθερο πολιτικό Duca, ο οποίος δολοφονήθηκε από Λεγεωνάριους ως εκδίκηση για τους εκατοντάδες συλληφθέντες και έξη δολοφονηθέντων Λεγεωνάριων. Την δολοφονία ακολούθησαν συλλήψεις, δίκες, και η περίοδος της τρομοκρατίας εναντίον των Λεγεωνάριων, οι οποίοι έφτασαν τους 18.000 !

Τελικώς η Φρουρά επανήλθε στην νομιμότητα. Από την περίοδο της τρομοκρατίας καθιερώθηκε το σύμβολο της Φρουράς με τις τρείς κάθετες γραμμές και τις τρείς οριζόντιες, που συμβολίζουν τα κάγκελα της φυλακής.Παράλληλα με την Λεγεώνα και την Φρουρά έδρασαν λιγότερο σημαντικές ομάδες και κόμματα, όπως η «Εθνικοχριστιανική Λεγεώνα» του Cuza, η οποία είχε ως σύμβολό της τον αγκυλωτό σταυρό και ενώθηκε το 1935 με μία μικρότερη εθνικιστική οργάνωση και σχημάτισε το «Εθνικοχριστιανικό Κόμμα», στο συνέδριο του οποίου το 1936 παρέστησαν 200.000 άτομα, εκ των οποίων 30.000 ανήκαν στο παραστρατιωτικό τμήμα των «λογχοφόρων». Παρά την μαζικότητα, δεν κατάφεραν να αποκτήσουν σημαντική δυναμική. Υπήρχε το «Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα» με αρχηγό τον συνταγματάρχη Tatarescu, η ομάδα «Σβάστικα της Φωτιάς» (Svastica de foc) ιδρυθείσα υπό του δικηγόρου Enqilian και η προβοκατόρικη «Σταυροφορία του Ρουμανισμού» με αρχηγό τον πρώην Λεγεωνάριο Stelescu, ο οποίος δολοφονήθηκε από ομάδα Λεγεωνάριων.





Ο βασιλιάς Κάρολος είχε δημιουργήσει την νεολαιίστικη οργάνωση «Φρουρά της Πατρίδος», η οποία ένωνε τις νεολαίες όλων των κομμάτων και δεν κατάφερε ποτέ να αποτελέσει σημαντικό πόλο και να ανταγωνισθεί τις νεολαίες άλλων καθεστώτων.Η Λεγεώνα είχε δομηθεί στην ισχυρή και χαρισματική προσωπικότητα του Codreanu, δίχως αυτό να σημαίνει ότι έλειπαν οι σημαντικοί, ικανοί και αποφασισμένοι άνδρες από τις τάξεις της. Ένας από αυτούς ήταν ο Ίων Mota , δεξί χέρι του Codreanu. Η πρώτη τους επαφή έγινε όταν ο Ίων αναμείχθηκε ενεργά με το φοιτητικό κίνημα του 1923. Εκπροσώπησε την Λεγεώνα στην πρώτη σοβαρή προσπάθεια να οργανωθούν τα φασιστικά και τα εθνικιστικά κινήματα σε πανευρωπαϊκή βάση στο Συνέδριο του Montreaux τον Δεκέμβριο του 1934. Στο συνέδριο αυτό ο Mota ανέπτυξε την θέση ότι οι διεθνείς σχέσεις μεταξύ των κρατών δεν στηρίζονται σε νομικές αφαιρέσεις, αλλά στην βάση των κυρίαρχων πολιτικών πραγματικοτήτων, με άλλα λόγια διατύπωνε την θέση της realpolitik, της κατεύθυνσης, δηλαδή, ενός κράτους προς αύξηση της ισχύος του σε διεθνές επίπεδο, ενίοτε με οποιοδήποτε μέσον.

Στο ίδιο συνέδριο πρότεινε την επίκαιρη ιδέα της δημιουργίας εθνικιστικών ομάδων σκέψεως προκειμένου να αποφευχθούν οι συγκρούσεις των ευρωπαϊκών εθνών εξαιτίας παλαιών αντιπαλοτήτων και στείρων διεκδικήσεων, ενώ πρότεινε την σταδιακή ενοποίηση των φασιστικών χωρών υπό την σκέπη της Ρώμης. Γνωστός, όμως, στην Ιστορία έμεινε με τον θάνατό του στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο στην περιοχή Majadahonda, κοντά στην Μαδρίτη. Ο Mota ανήκε στο σώμα των 10.000 μελών της Λεγεώνας, οι οποίοι εθελοντικά συμμετείχαν στον ισπανικό εμφύλιο στο πλευρό των εθνικιστών του J.A. Primo de Rivera , και σκοτώθηκε με τον λεγεωνάριο Marin στις 13-1-1937.




Στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 1937 ο συνδυασμός « totul pentru tara» συγκέντρωσε το 16% των ψήφων και ήλθε δεύτερο κόμμα με 66 έδρες. Επειδή δεν συγκέντρωσε κάποιο κόμμα ικανοποιητικό εκλογικό ποσοστό, ο βασιλιάς της Ρουμανίας Κάρολος Β’ κάλεσε τους Cuza και Goga να σχηματίσουν κυβέρνηση. Μολονότι εθνικιστές και αντισημίτες, αντιμετώπισαν εχθρικά την Φρουρά, αλλά η τύχη τους δεν ήταν και η καλύτερη. Εξαιτίας των πιέσεων που άσκησαν εναντίον τους οι Εβραίοι και δεδομένης της επιρροής τους στον βασιλιά και μέσω της Εβραίας ερωμένης του Magda Lupescu , ο Κάρολος διέλυσε την κυβέρνηση Cuza - Goga και επέβαλε δικτατορία σε συνεργασία με τον Ρουμάνο πατριάρχη τον Φεβρουάριο του 1938.

Στην δικτατορική κυβέρνηση υπουργική θέση στο υπουργείο Αμύνης πήρε ο συμπαθών την Φρουρά στρατηγός Antonescu , πρόσωπο που έπαιξε καταλυτικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική της Ρουμανίας. Ένα άλλο σημαντικό για τις εξελίξεις πρόσωπο ήταν ο υπουργός εσωτερικών Calinescu, δεξί χέρι του βασιλέως και βασικός μοχλός δημιουργίας του βασιλικού δικτατορικού καθεστώτος, . Ο βασιλιάς ίδρυσε το «Μέτωπο Εθνικής Ανανεώσεως» στο οποίο ενταχθήκαν υποχρεωτικά όλα τα κόμματα, καθιέρωσε τον ρωμαϊκό χαιρετισμό και τις στολές στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, τα οποία επέλεγε και διόριζε ο ίδιος.Λόγω της πιεστικής καταστάσεως που άρχιζε να δημιουργείται από το ψευδοφασιστικό καθεστώς του Καρόλου και ενόψει του αναμενόμενης εκστρατείας εναντίον του, ο Codreanu για λόγους προστασίας των μελών του διέλυσε την Φρουρά.

Πραγματικά, ο Codreanu κατηγορείται για την σύνταξη απειλητικής επιστολής κατά του Iorga, συλλαμβάνεται στις 17 Απριλίου του 1938, σύρεται σε δίκη από στρατοδικείο και τελικώς καταδικάζεται σε δεκαετή φυλάκιση με καταναγκαστικά έργα, παρόλη την δημόσια υποστήριξη από τον στρατηγό Antonescu.


Στις 29 προς 30 Νοεμβρίου 1938 δολοφονείται δια στραγγαλισμού σε δάσος.


Λίγους μήνες αργότερα Λεγεωνάριοι δολοφόνησαν τον Calinescu. Τον Codreanu διαδέχτηκε ο Horia Sima και παρόλο το λουτρό αίματος που εξαπέλυσε η βασιλική δικτατορία το 1939 για άλλη μία φορά εναντίον των Λεγεωνάριων με πρόσχημα την από μέρους τους προετοιμασίας κινήματος κατά του καθεστώτος, ο βασιλιάς-δικτάτορας έδωσε αμνηστία τον Απρίλιο του 1940, Ο λόγος ήταν ότι ήθελε να εδραιώσει την εξουσία του. Οι Λεγεωνάριοι και ο Sima , από την άλλη, δέχθηκαν την συνεργασία με το καθεστώς ενόψει του σοβιετικού κινδύνου.





Η λυκοφιλία, ωστόσο, δεν κράτησε και πολύ, διότι τον Αύγουστο του 1940 η δικτατορία παρεχώρησε ρουμανικά εδάφη στην Ουγγαρία (περιοχή Siebenbuergen), την Βουλγαρία (νότια Δοβρουτσά) και την Σοβιετική Ένωση (Βεσσαραβία και Βόρεια Βουκοβίνα). Στις 3 Αυγούστου οι Λεγεωνάριοι επαναστατούν, επικρατούν στις επαρχίες, αλλά αποτυγχάνουν να ελέγξουν ολόκληρο το Βουκουρέστι. Ο βασιλιάς Κάρολος εγκαταλείπει την χώρα του ( συνήθης τακτική των γαλαζοαίματων … ) και αναλαμβάνει την εξουσία πρίγκιπας Μιχαήλ, ουσιαστικά όμως, ο Antonescu, ο οποίος ιδρύει την «Πολιτεία των Εθνικο Λεγεωνάριων». Και πάλι ο Sima και οι Λεγεωνάριοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση , επικρατεί, όμως, έντονη καχυποψία από μέρος των στρατιωτικών στελεχών της κυβέρνησης προς τους Λεγεωνάριους, ενώ οι τελευταίοι αποσκοπούν στην αποκάθαρση της κυβέρνησης από τα στοιχεία των αντιδραστικών στρατιωτικών και των αστών.

Στις 21 Ιανουαρίου η Λεγεώνα προχωρεί σε καινούργιο ένοπλο κίνημα και ο Sima ζητά από τον Antonescu να παραδώσει την εξουσία. Οι μάχες με τον στρατό διήρκεσαν δύο ημέρες, μεγάλος αριθμός Λεγεωνάριων σκοτώθηκαν και δολοφονήθηκαν, το κίνημα αποτυγχάνει , ο Antonescu διαλύει την «Πολιτεία των Εθνικολεγεωνάριων» και ιδρύει την «Εθνικοκοινωνική Πολιτεία». Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Στήριξη του Αντονέσκου από τον Χίτλερ, φυγάδευση Λεγεωνάριων από SS στην Γερμανία και εγκλεισμός τους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως υπό σχετικά καλές συνθήκες κρατήσεως, διάλυση της συμμαχίας Γερμανίας-Ρουμανίας, προσπάθεια δημιουργίας εξόριστης ρουμανικής αντικομμουνιστικής κυβέρνησης με στελέχη της Λεγεώνας, ανατροπή του Antonescu από τον βασιλέα Μιχαήλ και τα παλαιά κόμματα στις 23 Αύγουστου 1944, εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων στην Ρουμανία στις 31 Αυγούστου, επιβολή λαϊκής δημοκρατίας.





Η επιρροή του ρουμανικού εθνικισμού στις δυτικές χώρες υπήρξε, δυστυχώς, μικρή και η δράση του παρέμεινε για πολλά χρόνια ελάχιστα γνωστή. Αυτό που τον διέκρινε από τα υπόλοιπα κινήματα της Ευρώπης ήταν η αυθεντική επαφή των εθνικιστών με τα λαϊκά και τα αγροτικά στρώματα σε όλη την διάρκεια της πολιτικής δραστηριότητάς τους και η ευθεία ρήξη και σύγκρουση με το καθεστώς , ακόμη και όταν αυτό προσπάθησε να εκφρασθεί δια της μιμήσεως φασιστικών προτύπων έχοντας ως ιδεολογικό υπόβαθρο μία βαθιά αντιδραστική «εθνική» ιδεολογία. Ο συμβιβασμός του ιταλικού φασισμού με το παλάτι και το Βατικανό και οι πικρές διαπιστώσεις του Αδόλφου Χίτλερ στην πολιτική διαθήκη του σχετικά με κάποιες πολιτικές επιλογές του αποτελούν κτυπητά παραδείγματα.

Ας μην μιλήσουμε για την εθελούσια διάλυση όλων σχεδόν των εθνικιστικών, φιλοφασιστικών και φιλοεθνικοσοσιαλιστικών οργανώσεων της Ελλάδος του Μεσοπολέμου μετά την κήρυξη της φιλοβασιλικής ακροδεξιάς δικτατορίας του Μεταξά …

Δεσπόζουσα θέση έως μονοπώλιο στην ιστορία του ρουμανικού εθνικισμού κατέχει η Λεγεώνα. Ο δε Codreanu παρέμεινε ζωντανός στην μνήμη του ρουμανικού λαού σε τέτοιον βαθμό, ώστε η ρουμανική ελληνορθόδοξη εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο !!!



Όταν στις 30 Νοεμβρίου του 1940 μεταφέρθηκαν τα οστά του σε μαυσωλείο, στην μεταφορά παρευρέθησαν περίπου 155.000 Ρουμάνοι.





Βιβλιογραφία :


- «Ο ρουμανικός εθνικισμός», Σορώτου Γιάννη, εκδόσεις «Πρωτοβουλία», 1988


- «Εθνικομπολσεβικισμός - μία ανερχόμενη ιδεολογία» του Κιτσίκη Δημητρίου, άρθρο στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος 97, Σεπτέμβριος 2001


- «Ουγγαρία και Ρουμανία - δύο προβληματικοί σύμμαχοι του Άξονα» του Οικονομάκου Μιχαήλ, αντιστρατήγου ε.α., άρθρο στο περιοδικό «Ιστορικά Θέματα», τεύχος 21, Σεπτέμβριος 2003


Ιστοσελίδα για το Ρουμανικό Εθνικοεπαναστατικό Κίνημα :


http://www.codreanu.ro/



Ιστοσελίδα με ιστορικά στοιχεία , φωτογραφίες , κείμενα και μουσική του Ρουμανικού Εθνικιστικού Κινήματος :


http://pages.prodigy.net/nnita/garda.html


Ρουμανική ιστοσελίδα :


http://www.conflict.go.ro/



EZLN - Κομαντάντε Μάρκος.

Ο EZLN ( Στρατός των Ζαπατίστας για την Εθνική Απελευθέρωση ) είναι παράδειγμα αντίστασης για όλους τους λαούς της γης. Στο Μεξικό, μια χώρα δίπλα στο παγκόσμιο κέντρο του ιμπεριαλισμού, παλεύει για την εθνική ανεξαρτησία και ελευθερία του λαού της.

Ένα κίνημα με καθαρά αντικαπιταλιστικά και φυλετικά χαρακτηριστικά , ένα κίνημα που βάζει στο επίκεντρο ένα τρόπο ζωής που βασίζεται στην παράδοση του λαού του, την αρμονία με τη φύση και τους φυσικούς νόμους, έξω από τον εκφυλισμό την «ηθική» και τις ψεύτικες «αξίες» των δυτικών κοινωνιών.





''Μια επαναστατική διαδικασία πρέπει να έχει ως αφετηρία την επανανακάλυψη της έννοιας του Έθνους και της Πατρίδας''

Κομαντάντε Μάρκος.




Τι έκανες στον πόλεμο Αλέξη Τσίπρα ;


Την άνοιξη του 2003 (υπουργός Άμυνας ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου) , ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Γνωρίζοντας προφανώς ότι τα πράγματα είναι δύσκολα στο Στρατό Ξηράς όπου και είχε επιλεγεί για να υπηρετήσει την πατρίδα, βρήκε μέσο και στήριξη στην τότε κυβέρνηση. Έτσι, ζήτησε και πέτυχε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό.


Εκανε , δηλαδή, αυτό που όταν απολύθηκε άρχισε μετά να κατηγορεί. Σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», τον Μάρτιο του 2007, αναφέρει: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη, μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους...» και «...τα αστικά στρατόπεδα υπάρχουν μόνο για να εξυπηρετούνται τα λεγόμενα "βύσματα"».

Έτσι, ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας, τον Ιούλιο του 2003, αφού κατάφερε αυτό που για τους περισσότερους (χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη) παραμένει όνειρο θερινής νυκτός, να μεταταχθούν, δηλαδή, στο Πολεμικό Ναυτικό, ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία.





Ο κ. Τσίπρας παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα (ΚΕΠΑΛ) του Πολεμικού Ναυτικού, που εδρεύει στον Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού πέρασε τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, πήρε μετάθεση για τη μονάδα του. Ο ναύτης Τσίπρας τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στη λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο. Δηλαδή, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Για να υπηρετήσεις εκεί τη θητεία σου θα πρέπει να διαθέτεις τεράστιο βύσμα. Γεγονός που σημαίνει ότι ή ο κ. Τσίπρας έκανε χρήση δεύτερου βύσματος ή χρησιμοποίησε το αρχικό του. Ο ίδιος δηλώνει στη συνέντευξή του: «Δεν μπορώ να πω ότι κακοπέρασα, αλλά εκείνη την εποχή αισθανόμουν ότι αν μ' έπιανες από τη μύτη θα έσκαγα».


Έτσι έψαξε και βρήκε ένα νόμο του Άκη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση κι επανέρχεσαι μετά .. Αυτό ήταν ! Ο ναύτης Αλέξης, για να αποφύγει προσωρινά το γραφείο του στο Πεντάγωνο, κατέβηκε υποψήφιος, απολύθηκε προσωρινά (κάνοντας ένα time out) και στη συνέχεια επανήλθε στις τάξεις του Ναυτικού.



Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες κι έτσι, σύμφωνα πάντα με τον ίδιον, εκεί που χρωστούσε έξι μήνες, υπηρέτησε τρεις και ... καλός πολίτης. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες ο trendy Αλέξης πέρασε «ζωή και κότα».


Το ομολόγησε ο ίδιος: «Άσε που είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!»

Ο ναύτης Αλέξης Τσίπρας απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004. Πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες ...


http://citypress-gr.blogspot.com

Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Β ' μέρος. )




ΜΚ :
Πείτε μας κάποια πράγματα παραπάνω σχετικά με το ΑΡΜΑ. Για την φιλοσοφία του , το πώς ιδρύθηκε και το που διαφέρει από άλλες οργανώσεις στην Ελλάδα που μιλάνε στο όνομα του Εθνικοσοσιαλισμού.


Μας διαβάζουν αρκετοί νέοι που είτε βρίσκονται είτε σκέφτονται να οργανωθούν σε κάποιες οργανώσεις πιστεύοντας ότι μέσα από αυτές μπορούν να παλέψουν για ιδέες που αναφέρονται στον εθνικοσοσιαλισμό.

Δεν υπάρχει δυνατότητα στα πλαίσια μιας ερώτησης σε μια συνέντευξη να εξηγήσει κανείς την πραγματική κατάσταση σε διάφορες τέτοιες οργανώσεις στην Ελλάδα , αλλά δεδομένης αυτής , αν θα έπρεπε να δώσετε μια σύντομη συμβουλή σε κάποιον από αυτούς που τώρα μας διαβάζει , τι θα τον συμβουλεύατε να προσέξει παίρνοντας μια τέτοια απόφαση ;


Στ. Γκ : Αδυνατώ να αναφέρω διαφορές μας από άλλες ομάδες στην Ελλάδα – διότι κατά βάσιν δεν υπάρχουν πολλές ομοιότητες ! Όσο για οργανώσεις , δεν γνωρίζω καμμίαν άλλην τέτοια εν Ελλάδι ! – Εκτός κι αν ομιλούμε για κινήσεις ηχητικής (κατ΄ άλλους «μουσικής») διαμαρτυρίας ή για χαμαιλεοντικά προσωπεία προσωπικής αποκαταστάσεως βιοψυχικώς ανερματίστων ατόμων , που συστηματικώς και δολίως εγκλωβίζουν νέα κι αδαή άτομα, για ν΄ αναπληρώνουν εκείνα που εν τω μεταξύ είδαν … κι έπαθαν – και φύγαν εντελώς απογοητευμένοι , ώστε με την συνεχή ανανέωσιν, δυνάμει επιμελώς συντηρουμένων τακτικών φυλλάδων και (βολικώτατα γι΄ αυτούς) ανακυκλουμένης λαϊκής ταυτοποιήσεως του χώρου με κάποιους τίτλους, να υπάρχη καύσιμο στην «μηχανή» …


Αφ΄ ετέρου, ως προς τις ομάδες, το να υψώνης ένα έμβλημα υπό το κράτος ενός ενστικτώδους μαγνητισμού ή αντιδρώντας σε αρνητικότητες και νοσηρότητες των αντιπάλων μας είναι μεν, ασφαλώς, ελπιδοφόρο κατ΄ αρχήν· όμως αν μείνη κανείς εκεί, δεν κάνει και τίποτε σπουδαίο τελικώς. Ο Εθνοκοινοτισμός δεν είναι ούτε μόδα , ούτε απλό δόγμα , ούτε αντίδρασις , ούτε απλή απάντησις στα κυρίαρχα κόμματα με τους όρους του Συστήματος – αλλά μία ενδογενής , ριζική επανάστασις και μία αναγνώρισις των πραγμάτων όλων υπό ένα κεντρικό Κοσμικό πρίσμα, που υπερβαίνει και διαθραύει όχι μόνον τον εγωκεντρισμό ως «αυτονόητη» αφετηρία, αλλά και κάθε στενό υποκειμενισμό ή προβεβλημένο σύγχρονο «ουμανιστικό» «ανθρωποκεντρισμό» που, εν είδει ψυχολογικών παρωπίδων, εκτρέπει το εσωτερικό βλέμμα από τις πλέον στοιχειώδεις και θεμελιώδεις Κοσμικές Αλήθειες και πραγματικότητες.






Εκτροπή που ήδη εξ υπαρχής ενέχει ως βασικό συστατικό την δειλίαν και την σύγχυσιν, ως θεμέλιον πρωταρχικής αστοχίας, αμαρτίας αρχαϊστί, της οποίας απτοί κι ορατοί πια για όλους καρποί είναι και η προβάλλουσα εκφυλιστική ενέλιξις, διαστροφή και καταστροφή της ανθρωπότητος, και δή των ευγενεστάτων της μερών - και της υφηλίου δε ακόμη ολοκλήρου ως φυσικού περιβάλλοντος.


Αλλά και η ιδία η Σύγχυσις στηρίζεται επί της εσωτερικής δειλίας (και την στηρίζει , ανακυκλωτικώς) αφού , καθώς έδειξεν ο Νίτσε , δεν είναι τόσον ότι δεν μπορούν, αλλά ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ να δουν την αλήθεια !


Ιδίως τις αλήθειες που είναι συνυφασμένες με τα ψευδή «εγώ», ιδίως τα πλήρη δημοκρατικής οιήσεως και ινστρουχτορευμένης δογματικής ακαμψίας εξ εκείνων. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα νυστέρι που τέμνει βαθύτερα προς εντοπισμόν της νόσου. Όπως διαπιστώνετε, θεωρώ το εσωτερικόν αδιαχώριστον εκ του «εξωτερικώς» υπό του πλήθους υπολαμβανομένου· μία καθαρώς Αρία, μάλιστα δε Ελληνική θεώρησις, από του Ομήρου, του Ηρακλείτου και του Πλάτωνος, απαιτούντος την υπό των αληθών φιλοσόφων διοίκησιν, μέχρι του Γεωργίου Πλήθωνος και του Δημητρίου Βεζανή επιμαρτυρουμένη.


Προσωπικώς δεν διακατέχομαι από καμμίαν εκ των γνωστών ψυχώσεων μοναδικότητος – και θα ευχόμουν να υπήρχαν, πράγματι, αξιόλογες οργανώσεις, υγιείς και με ικανώς κοινόν, ασφαλώς , ιδεολογικόν υπόβαθρον, με τις οποίες να μπορούσαμε και να προχωρήσουμε ακόμη και σε συνδιοργανώσεις διάφορες.
Σ΄ όλην μου την ζωήν υπήρξα Στρατιώτης – και θα συνεχίσω να είμαι.



Αν σας ανέλυα τι αυτό σημαίνει, θα εξέφευγα των στενών περιθωρίων του παρόντος. Κάποτε πρέπει να το διευκρινίσω κι αυτό. Επιφυλάσσομαι να το πράξω στον «Βορεινό Οίακα» που θα κυκλοφορήση λίαν συντόμως , ως νέα περιοδική έκδοσις. Η Τιμή , όμως , όχι ως κοινωνική υπόληψις αλλ΄ ως αυθεντική, ενδογενής αξία και ανορθωτική ενέργεια και οδηγός, είναι επίσης στοιχείον, ουσιαστικόν κι όχι ονομαστικόν, του Στρατιώτου όπως τον αντιλαμβάνομαι. Και το καθήκον, επίσης, είναι για μας ενδογενής έννοια – και πάντως στην εξιδανικευμένη, στοχευομένη τουλάχιστον περίπτωσι. Γι΄ αυτό και το αυθεντικό Καθήκον του ισορροπημένου, φωτοτροπικώς καθωρισμένου, ωρίμου Στρατιώτου είναι πηγή χαράς κι ευδαιμονίας – καθώς κι ο Σίλλερ διατρανώνει, στην «Ωδήν των Ιπποτών» :


«Τ΄ Ουρανού είν΄ ο κλήρος χαράς Τιμή

- χωρίς αγκομάχη και ψόγο» -



που και συγκαταλέγεται στα ωραία τραγούδια του ΑΡΜΑΤΟΣ.




Προσέτι όμως, μία τέτοια φωτοτροπική, ανορθωτική φορά δεν δύναται να σταματήση με την, βεβαίως τόσον κρισίμως ζωτικής σημασίας, αποκατάστασιν των ως άνω συστηματικώς παραγνωρισθεισών στοιχειωδών κοσμικών αληθειών μόνον εις ένα εξωτερικόν επίπεδον - αλλά, αν είναι αυθεντική και θείας, όντως, υφής και προελεύσεως, συνεχίζει ως προανέφερον προς μίαν καθολικήν ανέλιξιν και τελείωσιν, στοχεύουσα κυριολεκτικώς εις το άπειρον: όχι δε τιτανικώ αλλ΄ ολυμπίω τω τρόπω. Το τελευταίον τούτο, ο ολύμπιος τουτέστιν τρόπος και χαρακτήρ, συνιστά και μίαν, λεπτήν ίσως για κάποιους, όμως ουσιωδεστάτην διάκρισιν – που και ξεχωρίζει ριζικώς το ΑΡΜΑ και την φιλοσοφίαν του από άλλα, φαινομενικώς παρόμοια κινήματα.


Ο χαρακτήρ ούτος διαπερνάει τα ατομικά φράγματα των μετεχόντων, ου μόνον καθ΄ υποβολήν, αλλά και μέσω της δυνάμεως των εξελισσομένων διεργασιών, της δυνάμεως επίσης του χώρου όπου εκτυλίσσονται και του βαθμηδόν οικοδομουμένου πνευματικού κλίματος και αυθεντικής κοινοτικής συνοχής των ομάδων μας, ως ιεραρχημένων μεν αλλ΄ εν αδελφικώ πνεύματι επιρρωνυμένων αρμονικών συνόλων, κατά τρόπον μάλιστα φυσικόν κι όχι τεχνητόν. Περαιτέρω, στις προχωρημένες βαθμίδες, η εργασία αποκτά και καθαρώς εσωτερικόν χαρακτήρα.


Θα ήθελα μεν ν΄ αποφύγω τοιαύτην αναφοράν ως η αμέσως επομένη - όμως, καθάπερ το παροιμιώδες , «θέλω ν΄ αγιάσω αλλά δεν μ΄ αφήνουν οι διαβόλοι».


Δυστυχώς, εντός του λεγομένου «χώρου» υπάρχει πολλή κόπρος του Αυγείου στοιβαγμένη … Καθώς δε ο ολύμπιος ήρως Ηρακλής καθήρεν εκείνην, επίσης θα κάμη έτσι και η ολύμπιος αρετή των αληθών στρατιωτών του Εθνοκοινοτισμού, όπου αυτοί πράγματι υπάρχουν κι ανδρώνονται.

Διότι, διά να συνεχίσω ένα λογοπαίγνιο εκ του α΄ μέρους της συνεντεύξεως , μη διαθέτοντες ανα-στήματα , επιβάλλουν οι γνωστοί σκοτεινοί κύκλοι τα ίδια (:δικά τους) απο-στήματα, ώστε να προκόψουν προ παντός τα … κατα-στήματα που έχουν στήσει, καπηλευόμενοι, οικειοποιούμενοι κατά τίτλον και ευτελίζοντες τα ύψιστα ιερά και όσια …



Το δε κύριον προϊόν των αποστημάτων συνίσταται, ως γνωστόν, εις πύον και λοιπά παρεμφερή κοπρώδη απεκκρίματα, τα οποία και αποτελούν το ψωμοφάι των τρωκτικών που επιχωριάζουν εις τους αναλόγους βοθρολυματικούς σταθμούς, (δια-) δίκτυα αγωγών, πρακτορεία και χαβούζας. Το διαδίκτυον έχει επίσης παράσχει φυσικόν κατάλυμα και ενδιαίτημα εις τοιούτους παραφουσκωμένους ποντικούς , διασφαλίζον ανωνυμίαν, μαζύ με δυνατότητα ανέτου κι ανεξελέγκτου παραγωγής «φημών» ή και «ειδήσεων».


Κατακλύζομαι υπό εκρηκτικής οργής κατά τοιούτων σκουπιδιών μόλις τα φέρω στον νού μου, που θα ήθελα να βγω έξω μαζύ τους και να τους πολεμήσω με τα χέρια – ή μάλλον με τα πόδια , διότι η αφή των βδελυρά , όμως αδυνατώ διότι είναι αόρατοι ! Όχι έναν - έναν , ακόμη κι όλους μαζύ θα έσπευδα να τους πολεμήσω· διότι, καθώς σχετικώς κάποτε είπε ένας θρυλικός ήρως του Βορρά , ο Σταιρκόδερος , τα λυσσασμένα βρωμόσκυλα πολεμούνται κι εκδιώκονται όπως έρχονται , κατ΄ αγέλας – όχι ένα-ένα …


Γνωρίζετε όλοι ότι μου εξαπελύθη ένας πόλεμος μιαράς κόπρου εδώ και χρόνια , που υπογείως πάντοτε όμως ήδη σιγόβραζε, ως εκδήλωσις χαρακτηριστική του φυσικού μένους, μίσους και φθόνου του εκφυλισμένου υπανθρώπου. Όπως δε όλοι, κι ο υπάνθρωπος πολεμά κατά τον ιδικόν του τρόπον και διά των όπλων μάλιστα εκείνων τα οποία του είναι φυσικώς οικεία και εν παραγωγική αφθονία πρόχειρα· περί κόπρου και λάσπης εν προκειμένω ο λόγος. Εξέσπασε δε ακριβώς μόλις παρενέβαλα εις μίαν διαμάχην, πολύ μάλιστα ιπποτικώς και προασπιζόμενος και την οικογένειαν του εκτιθεμένου (από κάποια έγγραφα) , την οποίαν πολλοί κατινολόγοι ως ουκ έδει ενέπλεκαν , μίαν ξεκάθαρη θέσι που διευκρίνιζε πολλά. Ο λόγος, όμως, και η παρουσία μου τους «χαλούσε την πιάτσα» …






Ο συναγωνιστής Στέφανος Γκέκας με τον Γάλλο συγγραφέα και δημοσιογράφο κ. Γκυγιώμ Φάυ και τον Ρώσο συγγραφέα και εκδότη του περιοδικού «Athenaeum» κ. Πάβελ Τουλάεφ.



Κι όταν ακατάσχετη, πλέον, κι απροκάλυπτος, εξεμάνη η οφιώδης λύσσα κάποιων παροξυσμικών εγκεφάλων και κέντρων μεσανατολικής χροιάς και διαβολικής-εβραϊκής ουσιώδους ψυχικής υφής, η χαβούζα κατέκλυσε το λεκανοπέδιον …

Η ευρηματικότης και η σεναριοπλασία ετέθησαν εις άοκνον εντατικήν ενέργειαν πρωτοφανώς αηδιαστικών επιδόσεων, στην γλώσσα τους την αυθεντική, που πια τους έβγαινε πηγαίως και αβιάστως, μετ΄ εμφανεστάτης δη σκωληκώδους ηδονής - εκείνην των τραβεστί. Τότε κι έπεσαν όλες τους οι μάσκες· και το ότι αυτό που τότε ανάγλυφον, ως εν οξυτάτη και διαρκεί επιληπτική κρίσει αυτο - απεκαλύφθη συνεχίζει ακάθεκτον να «ζη και βασιλεύη», αποτελεί όνειδος για όλους μας. Είναι δε πολύ γελοίον όταν κάποιος αποπειράται να κρυφτή πισω από το δάχτυλό του – έτι δε μάλλον , αν τυγχάνη να είναι και χοντρός. Καλό γι΄ αυτούς, λοιπόν, που δεν τους φοβίζει καθόλου η γελοιότης και δεν τους πτοεί το ξεσκέπασμα - πολλώ δε μάλλον αφού εξακολουθούν να έχουν τον ρυπαρόν ρόλον τους «κρυφό καμάρι», όταν ο κόσμος όλος τώχει «τούμπανο» !


Μου είναι αδύνατον να αντιμετωπίσω, πλέον, τέτοια φαινόμενα ως ατομικά, έστω κι αν έχουν ονοματεπώνυμα - και τα γνωρίζουμε όλοι. Η κόπρος μετράται σε κιλά , όχι σε μονάδες – κι αυτό τους ευνοεί και υπό την έννοιαν ότι , μονάδες μεν δεν διαθέτουν , από κιλά όμως , δόξα στον Γιαχβέ και το βολικό του ( για «κοπριές» , που λέμε στην Μακεδονία , και κοπροσχόλους ) Σύστημα , ευδοκιμούν οι αγωνιστικοί συναγελασταί και «προκόπτουν» παχυνόμενοι.


Λυσσομανούν και δολοπλοκούν απαύστως, εφ΄ όσον η ( προς τον Κόσμον και το Φως υβριστική ! ) ελεεινή των παρουσία και ύπαρξις παρατείνεται , το γνωρίζω – διότι δεν μπορούν να ενεργήσουν αλλοιώς , ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ. Εκμεταλλευόμενοι και , λίαν πάλιν συνοπτικώς μάλιστα, καταστρέφοντες την όποια εναπομείνασα αγνότητα αδυνάμων κι αδαών νεαρών παιδιών, τους εμβαπτίζουν στην χαβούζα των εκπτυσμάτων και δηλητηρίων τους για να τους αφομοιώσουν.


Θα πρέπει όμως, τουλάχιστον τα φυλετικώς υγιέστερα και πνευματικώς εναργέστερα μεταξύ εκείνων στοιχεία να λάβουν προφυλακτικά μέτρα, μη εκχωρούντες την ιδίαν των κρίσιν και νοημοσύνην και μη συγκατανεύοντες παθητικώς εις ολικήν λοβοτομήν, ώστε να μη καταντήσουν τα επόμενα ψυχικά τους κουρέλια προς καθαρισμόν - συντήρησιν βόθρων … Ο Κόσμος , οι δεδηλωμένες θέσεις, ο υποφαινόμενος επίσης, ο καθένας μας ακόμη - πρέπει να διερευνώνται κατά την πραγματικήν κι όχι την οίαν εικονικήν και καθ΄ οιονδήποτε τρόπον πλασματικήν υφήν και υπόστασίν των· αντί δε μέσω παραμορφωτικών φακών, μέσα ιδίως από τα ειδικώς προς τούτο μελετημένα επίχρυσα γυαλιά που κατασκευάζουν γνωστές ( … και μέχρι αηδίας, μάλιστα !) «φίρμες» και φάμπρικες, να συνεπικρίνουν και κατακρίνουν άτομα που δεν γνωρίζουν ίσως ούτε κατ΄ όψιν, επειδή έτσι τους έχουν πει, θα ήτο πιθανώς καλή ιδέα να επιχειρήσουν να θραύσουν τα «λέπαδνα»· και, παύοντες διά μίαν έστω στιγμήν, λυτρωτικώς διαφεύγοντες, να λειτουργούν ως ελεγχόμενα, υπό δολιωτάτων μάλιστα και φαυλωτάτων αυθεντών, υποζύγια κι ελεεινός συρφετός, να ίδουν ιδίοις όμμασι (μετά την απολέπισιν) και να κρίνουν – πρωτογνώρως ίσως λογιζόμενοι, αναλογιζόμενοι – ακόμη και διαλογιζόμενοι … Λυπούμαι δι΄ όσους είναι εγκλωβισμένοι κατά τέτοιον τρόπον – τους οικτείρω δε ως θύματα, μηδαμώς κατ΄ εκείνων στρεφόμενος, πλην κατά των βιοψυχικώς προκαθωρισμένων εις τους σκοτεινούς και υποχθονίους των ρόλους.


Κάποιος συναγωνιστής από την επιμελητεία του «Μαύρου Κρίνου» μου απέστειλε από τον υποχώρο του διαλόγου του ιστοτόπου τους ένθετη «κριτική» ενός τέτοιου διαδικτυακού λιγδιάρη , που έλεγε πώς να , «ο Γκέκας αναφέρεται κατ΄ ιδίαν συνεχώς στην εργατική τάξη περιφρονητικά ως «πλέμπα» [ κατά σύμπτωσιν μία λέξις που ΟΥΔΕΠΟΤΕ χρησιμοποιώ ! ] - και συνιστά να βρουν οι συναγωνισταί πλούσιες γυναίκες ώστε να διεισδύσουν στο Σύστημα», προσθέτοντας ως συμπέρασμα ότι, ως προφανέστατα πλέον προκύπτει , είμαι πολύ ηλίθιος … ΑΥΤΟΙ είναι , λοιπόν, οι εν λόγω «κύριοι» – και η βασική πηγή που παράγει, αυτοπροσώπως ή υποθάλπουσα, την ροήν εμετικής σάχλας και δηλητηριώδους ψεύδους, εν είδει, μάλιστα, ενημερώσεως ή καταρτίσεως, προάγουσα την μεγίστην άμυναν του Συστήματος, δηλ. την Σύγχυσιν, Διαβολήν και Ψεύδος, «εκ των ένδον» εντός του ( τόσον αμαρτωλού … ) «χώρου», κι αυτή είναι λοιπόν πασίγνωστη, με όνομα και διεύθυνσιν – αλλά χωρίς υπογραφήν, χωρίς ίχνος ανδρισμού και θάρρους αναγνωρίσεως. Όπου μπαίνει υπογραφή της είναι επικάλυμμα, προσωπίς, μάσκα – εν ώ τα ουσιωδέστερα «έργα» και πάρεργα είναι ανυπόγραφα , έργα του σκότους και των υποχθονιακών εκείνων ζόμπι, διά των οποίων το Σύστημα παγιδεύει κι αχρηστεύει (ολικώς όμως !) όσους έχουν επικίνδυνες ανησυχίες …


Με ρωτούν συχνά αν αληθεύουν τα περί ΚΥΠ κ.ο.κ. για κάποιους – και απαντώ ότι δεν με απασχολεί και πολύ , καθ΄ ήν στιγμήν βλέπω ότι η άμυνα του Συστήματος ουδέποτε θα ηδύνατο να κατασκευάση αποτελεσματικωτέρους πράκτορας : τι μ΄ ενδιαφέρει, λοιπόν, αν υφίσταται ή όχι και άνωθεν σχεδιασμός ; Κι ούτε θα μπορούσε ποτέ , πιστεύω , η ΚΥΠ να είναι ΤΟΣΟΝ βρώμικη , άλλως τε !


Διότι αυτό που μετά θλίψεως και οργής πιστοποιώ είναι ήδη ΤΟΣΟΝ απείρως δυσωδέστερον και σαθρώτερον πάσης πρακτορικής εκδοχής – αφού το να είσαι πράκτωρ του Διαβόλου, κυριολεκτικώς, είναι το απολύτως χείριστον. «Διαβόλου» νοουμένου κι ως «των δυνάμεων κι ενεργειών του Ενεργού Θανάτου», που έλεγεν η Σαβίτρι Ντέβι , ή ως της Αρνητικής Ψυχής ή Αντιψυχής (die Minusseele), που εξήτασε κάποιος Γερμανός μελετητής/συναγωνιστής. Είναι το Μη όν των αρχαίων μας φιλοσόφων. Ένα ακόμη πολύ εσωτερικόν θέμα, που δεν συνίσταται προς γραπτήν δημοσίαν ανάλυσιν, καθώς εκ προοιμίου είναι παντελώς απρόσιτον εις τον κοινόν επιφανειακόν νούν, ακόμη και των οξυδερκεστάτων.


Έναντι, λοιπόν, κοπριών και εξεμάτων, μόνον το πρωταρχικόν Ύδωρ της αποκαθάρσεως, όπως έδειξεν ο Ηρακλής με την κόπρον του … Αυγείου (:μαγικές συγχρονότητες!) – το Ύδωρ, λοιπόν, του ποταμού Αλφειού (: Λευκού!) διά της μαινομένης εξυγιαντικής του ορμής, συνδυασμένον προς το Πυρ της εξαγνίσεως κι ανακυκλωτικής αποθέσεως, ώστε να γίνη χώρος δι΄ υγιείς καταστάσεις, δύνανται να ενδείκνυνται ως αντίμετρα – κι όχι «απαντήσεις».


Οι απαντήσεις, όπως και ο περιβόητος «διάλογος» , έχουν μόνον νόημα μεταξύ αν-θρώπων, με μέτωπο και καρδιά καθαρά – προς εχίδνας δε και τρωκτικά , μάλλον ως τροφή φθονεράς μισαλλοδοξίας θα εχρησίμευαν. Εκεί μόνον ξίφος και χείρ μάχιμος , μετά νοήσεως και κέαρος (καρδίας) εμπύρου ανταπεξέρχεται – καθώς αι Λερναίαι Ύδραι αναπαράγουν τας αποτεμνομένας των ψευδοκεφαλάς δίκην καρκινικών κυττάρων …


Σε άλλες εσωτερικές λεπτομέρειες του ΑΡΜΑΤΟΣ δεν θα αναφερθώ – πέραν του ενός τούτου: επιλογή μου εξ αρχής υπήρξε η οργανική και ουσιαστική αύξησις, αντί της συνήθους θέσεως ενός προκαθωρισμένου, αμέσως πληρωτέου οργανωτικού πλαισίου.






ΜΚ : Η προβολή ενός διαφορετικού πολιτιστικού προτύπου , τρόπου σκέψης και στάσης ζωής, αποτελεί βασικό συστατικό μιας πραγματικά επαναστατικής ιδεολογίας όπως είναι ο Eθνικοσοσιαλισμός. Μιλήστε μας λίγο για το κυρίαρχο πολιτιστικό πρότυπο του σήμερα και για το Eθνικοσοσιαλιστικό πρότυπο σε αυτούς τους τομείς.


Στ. Γκ : Η αλήθεια μιας καταστάσεως ή ενεργείας είναι άμεσος συνάρτησις του βάθους, του βαθμού κατά τον οποίον αυτή συντελείται – ήτοι, του κατά πόσον εκεί η ύπαρξις ακεραία, ολόκληρη δηλαδή, συμμετέχει, συνδρά, συν-γεύεται και, κυρίως, συνεκπληρούται, ανευρίσκει δηλαδή εαυτήν. Άρα η διάκρισις μάλλον εις το ενδότερον «πώς» παρά εις το επιφανειακόν, επώνυμον και τιτλοφόρον «τί» αναζητητέα. Τούτο δύναται και να τεθή ως το ζήτημα της αυθεντικότητος – εν βάθει νοουμένης.


Κατά την Αρίαν Σκέψιν και Παράδοσιν, όπως επί παραδείγματι εκφαίνεται στους Προσωκρατικούς και τον Πλάτωνα, μάλιστα δε και στους Νεοπλατωνικούς, τούτο ακριβώς προσδιορίζει και τον βαθμόν υπάρξεως : ο χαμηλός βαθμός προσδιορίζει το Μη Όν! Στην τρέχουσα γλώσσα αυτό εν μέρει καλύπτεται από τα λεγόμενα «δήθεν».


Ο μοντέρνος άνθρωπος, ξεριζωμένος από τις αυθεντικές Πηγές της διαισθήσεώς του, των υγιών ενστίκτων, του (συν)αισθάνεσθαι και του συγκινείσθαι, έχει συσσωρεύσει εντός και γύρω του σωρούς πλαστικών υποκαταστάτων, αζώων κι αψύχων ειδώλων με τα οποία ψευδώς συνταυτίζει ζωήν και κοινωνίαν εν γένει, μίαν όμως ελεεινήν «ζωή» και μίαν ακόμη πιο μίζερη κι αρρωστημένη «κοινωνία», φερομένην υπό της διαβολικής βίας της διευθυνούσης δογματικής διαστροφής· της οποίας η υποσυνείδητος αυτεπίγνωσις ανακυκλουμένης (ιδίας) ψευδότητος και απολύτου αδυναμίας προ πάσης απτής αληθείας και αυθεντικότητος την στρέφει, με την γνώριμη εκείνην ηθικοσημιτίζουσα αφρώδη («αντιφασιστική»!) λύσσα, κατά πάσης αυθεντικής αναφάνσεως αληθών και αυθεντικών ποιοτήτων.


Καθ΄ ότι δή ο εν κηβδιλότητι μεγαλυνόμενος έχει μεγίστην, υπαρξιακήν, ούτως ειπείν, εις το επίπεδον ανουσιότητος και ψευδότητος όπου κινείται και «διαπρέπει», χρείαν τού να μη αναφαίνεται τίποτε αυθεντικόν και αληθές που θα κατεδείκνυε απτώς κι αναποδράστως την ιδικήν του ψευδότητα. Για να το εκφράσω και λιανότερα, σκεφθήτε μόνον, πώς οι κρυπτοθηλυπρεπείς κουτσαβάκηδες μισούν τους άνδρες κι οι τραβεστί τις γυναίκες ; Ή, πώς το Σύστημα αναγκάζεται να εκτίθεται, καταθρυμματίζοντας όλα του τα ψευδή ( αλλ΄ απαραίτητα ! ) προσχήματα, καθώς καταδιώκει και ποινικοποιεί κάθε αμφισβήτησιν των θεμελιωδών του, αλλ’ απολύτως κι επικινδυνώτατα επισφαλών εν κριτική επισκοπήσει, τερατωδών ιστορικών Ψευδών ; Έτσι, πάλιν, κι ο πολιτικώς ορθός μοντερνισμός καθ΄ όλα μισεί και δολιώτατα δηλητηριάζει την αυθεντικότητα και την κρυσταλλίνην αλήθεια και διάκρισιν, εν γένει, αφού «υπαρξιακώς», εν είδει μυσαράς σκιάς, βασίζεται εις το Ψεύδος και την Σύγχυσιν, την διαστροφήν και την Αντιστροφήν των Αξιών – και ούτω καθ΄ εξής.


Αυτοί οι δύο κόσμοι, τώρα, εκπροσωπούνται κι ενσωματώνονται από τους αντιστοίχους τύπους – αλλά και πραγματώνονται μέσω αυτών. Ως αντιστοίχους δε τύπους δεν πρέπει να νοήσουμε αυτούς που ΛΕΝΕ πως «εκπροσωπούν» ή υποστηρίζουν τον ένα εκ των δύο – αλλά κατά περίπτωσιν οφείλουμε να διαγιγνώσκουμε την οικείαν συνάφειαν εκάστου! Να διακρίνουμε, δηλαδή, τους «δήθεν» από τους αυθεντικούς. Επειδή δε το νυστέρι της διακρίσεως στους δύο κόσμους έχει ακριβώς τεθή με βάσιν την αλήθεια και την αυθεντικότητα, με την Ουσίαν και την ένδοθεν ακραιφνή εκπήγασιν ως λυδίαν λίθο, κατ΄ εμέ μόνην επαξίαν λυδίαν λίθο, έπεται μαθηματικώς κατ΄ ουσίαν, ότι η χειρίστη και υβριστικωτάτη των κηβδίλων προσποιήσεων είναι εκείνη η οποία επαγγέλλεται τον δικό μας Κόσμο, τον αληθή Κόσμο της Αρίας επιγνώσεως, Παραδόσεως και ανασυντάξεως, ενώ προέρχεται από και παραμένει αιματοψυχικώς συναφής προς το έτερον στρατόπεδον, προς την σημιτίζουσαν ανουσιότητα και τα προσωπεία της, το Ψεύδος και την επιθετικήν Ύβριν, την κατασπίλωσιν, υπόσκαψιν και λυσσαλέαν παντοιότροπον αναίρεσιν πάσης αυθεντικότητος και παντός αληθώς αυθεντικού στοιχείου !

Μεταξύ δε των δύο τούτων κόσμων μόνον η απόλυτος άβυσσος υπάρχει – και απολύτως ουδεμία δυνατότης συνδιαλλαγής. Κατά τούτο και οι αχυράνθρωποι που καπηλεύονται δικά μας σύμβολα, πολιτική και Ιδέες μας αφορούν βασικώς τόσον ελάχιστα, όσον και το τι κάνει η Ν.Δ. ή το ΛΑ.Ο.Σ. ή το Κ.Κ.Ε. – εκτός της πρακτικώς αναποφεύκτου συγκρούσεως αν κάποτε ο Κόσμος νικήση, οπότε και θα κληθούν οι αρχηγέται της Διαστροφής εις το εδώλιον της Δίκης. Μόνον που οι παραλλασσόμενοι κάπηλοι, ειδικώς, και παρείσακτοι των ιδικών μας Ιδεών, διά τούτου δε αναφέρομαι εις τα κέντρα των κι όχι την περιφέρειαν των αδαών «οπαδών» - χειροκροτητών, είναι ακριβώς εντεταλμένοι εις την κατασπίλωσίν μας, ημών μάλιστα πρώτιστα, ως εκπροσωπούντων το διακύβευμα της αποκαθηλώσεώς των εκ του κηβδίλου των και πολλαπλώς προσοδοφόρου θώκου.


Ως , δε, προς τα κοπρώδη πυρομαχικά των ούτω δολίως παρεισφρυόντων υπανθρώπων , η υπεροπλία τους είναι απολύτως ακαταμάχητος – αλλά καθόλου επίζηλος , εν τούτοις βεβαίως, παρ΄ ημίν …


Όμως, σε μία χώρα όπου τέτοια συμπτώματα, επιθετικώτατα δή επιφερόμενα , μεταξύ των ως Ε/Σ βαυκαλιζομένων δεν προκαλούν την άμεσον και πλήρη ηθικήν και φυσικήν κατακεραύνωσιν των ανθρωπιδών που επιμολύνουν ου μόνον τον «χώρον» , αλλά τον Κόσμον διά της Ύβρεως που ενσωματώνουν και υπηρετούν, η οία ανοικτή παρέμβασις καθίσταται ανεπιθύμητος , απαξιωτική και αλυσιτελής.


Διότι μία τέτοια χώρα κι ένας τέτοιος «χώρος» δεν αξίζουν μιάν αυθεντικήν έκφρασιν κι επέμβασιν !


Αξίζουν τους Καραμανλήδες τους, τους τραγελαφικούς Καρατζαφούσκους τους και τους δηλητηριώδεις εθνολιακοτσιγγάνους να τους πουλούν φούμαρα και φούμα για παραλλαγή και μπλουζάκια – για μεταξωτές συσκευασίες των , τόσο ευπροσαρμόστων κι ευμεταβλήτων , εμπορικών τους πακέτων.


Ώστε, το περί Ανορθώσεως ζήτημα, περί αληθούς, δηλαδή, Επαναστάσεως, είναι συναφές προς το ζήτημα της αυθεντικότητος, της α-ληθείας , της οποίας ο καρπός , ο Νέος Άνθρωπος , ο αυθεντικός Άνθρωπος, θα είναι υποκείμενον και αντικείμενον της αληθούς Πολιτείας εν ταυτώ, καθώς σαφέστατα και ο θείος Πλάτων διηρμήνευσεν. Γι΄ αυτό ακριβώς, άλλως τε, και κατά το α΄ μέρος, εις το περί μεγίστων εμποδίων ανορθώσεως του Ε/Σ στην Ελλάδα , δεν εξεκίνησα από εξωτερικά αλλ΄ από εσωτερικά ελαττώματα και αρρώστιες του νεοέλληνος – αφού η κυρία μάχη εκεί διεξάγεται , ως ο Μέγας Πόλεμος των Αρχαίων , που τόσον ωραία μας ανέλυσε ο Ιούλιος Έβολα , σ΄ ένα πολύ γνωστό του δοκίμιο.


Η δε παλινόρθωσις – αφού είναι μεν νέος αλλά και αρχέγονος μαζύ ο αυθεντικός Άνθρωπος - δύναται μόνον ν΄ αποτελή προϊόν εσωτερικής κι αυθεντικής Εργασίας. Ήτοι εκπαιδεύσεως, διδαχής όπως έλεγεν ο Δημόκριτος - π.χ. , εις το εξής εκπληκτικόν απόφθεγμα:


«Η φύσις και η διδαχή παραπλήσιόν εστι· και γάρ η διδαχή μεταρρυσμοί , μεταρρυσμούσα δε φυσιοποιεί (: διότι και η διδαχή μεταρρυθμίζει, μεταρρυθμίζουσα δε επαναφέρει εις την αυθεντικήν, αρχέγονον, ιδίαν φύσιν)»!!! Αυτό και περικλείει συμπυκνωμένη όλην μας την φιλοσοφία ! Όπως και το του Πινδάρου: «Γένοιο οίος εσσί μαθών (: μέσω της αληθούς μαθήσεως , γίνε αυτό που είσαι).»


Αν αυτά σας ακούγονται μη πολιτικά, θα σας υπενθυμίσω ότι ήτο η θεμελιώδης προσέγγισις τόσον των SS , μάλιστα δε της Ahnenerbe , όσον και της Σιδηράς Φρουράς του Codreanu στην Ρουμανία. Και , φυσικά , του Πλάτωνος , όταν ωμίλει περί αληθούς Πολιτικής. Πολύ δε περισσότερο σήμερα, οπότε η μεταξύ ημών και του Συστήματος αντίθεσις έχει καταδείξει όλην της την ριζικήν αντιπολικότητα, κάθε άλλος δρόμος είναι από ανόητος έως ύποπτος και επικίνδυνος. Είναι παρήγορον ότι νέοι αγωνισταί ανά την Ευρώπην εις ολονέν αύξοντα βαθμόν αντιλαμβάνονται αυτές τις αλήθειες και, στην εποχή του απολύτου εξεικονισμού, της πλαστότητος και της «virtual reality», του «image making» και της ναρκισσιστικής ταυτίσεως μετά του αυτο - ειδώλου αντ΄ άλλης αυτεπιγνώσεως, κατά τον τρόπον των πλέον επιπολαίων κορασίδων, το πνευματικό και βιολογικό μας φυλετικό κύτταρο αποδεικνύεται ικανό ν΄ αντιδράση – αλλά και να δράση …

Η ανεύρεσις του αυθεντικού εσωτερικού Άξονος δύναται μόνη να σώση τον Άριον Άνδρα , δι΄ αυτού δε, και μέσω της ούτω εξυγιασμένης και εκ της εις ήν έχει καταρριφθή αβύσσου ανειλκυσμένης Αρίας Γυναικός , τον Κόσμον, τώρα που δέσμιος εκπέμπει ρόγχον επιθανάτιον «επ΄ ουδόν» (:στο κατώφλι του) απολύτου Μη Όντος.


Είχε βαθύτατα δίκιο η μεγάλη Αρία Μαξιμιανή Πόρτα (Savitri Devi) , όταν απεφαίνετο ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός από ένα πολιτικό Κίνημα έχει μεταπολεμικώς ανυψωθή εις την πανοπτικήν ισχύν Θρησκείας : μιας μη δογματικής Θρησκείας της Αναγνωρίσεως, της Συνειδήσεως/Επιγνώσεως, της Αυθεντικότητος, της Κοσμικότητος, της Επανορθώσεως κι Ανατάσεως καθ’ όλα. Τούτο και αποτελεί την συμβολικήν ισχύν της ιεράς ρούνας του TYR, που εγκολπούται εις το έμβλημα του ΑΡΜΑΤΟΣ.


Πλέον κατά την παρούσαν νοσηράν κατάστασιν έχει αλλοιωθή κάθε ουσία και νόημα, κάθε ενέργεια και λειτουργία. Οι αρχετυπικοί δε χαρακτήρες, υποκατασταθή υπό τεχνητών νοσηρών εντυπωμάτων υπό των διεστραμμένων ανοσιουργών των ΜΜΕ και συναφών δημοκρατικών θεσμών και καθιδρυμάτων επάνω εις τα παθητικά, ξεριζωμένα κι αβοήθητα μηχανικά μυαλουδάκια των εγωπαθών τροφίμων των αστικών κονικλοτροφείων, ομοίως δε και η ενέργεια εκείνων των αρχετύπων: που, έτσι, γίνεται επίσης αυτό που λένε «virtual», εννοώντας (ψευδόμενοι και λεκτικώς, ετυμολογικώς δια του όρου «virtual»…) εικονική – άρα, ανίκανη προς ουσιώδη τέλεσιν των αρχετυπικών ρόλων.


Γι΄ αυτό κι ο έρωτας, ακόμη, είναι κατά 99,9% εικονικός, πολύ μακράν του αρχετυπικού του ύψους ριγμένος – οι δε σχέσεις των δύο φύλων ομοίως, οι γάμοι μάλλον ανούσιες «συμβιώσεις», δίκην κοινωνικών συμβολαίων άνευ συναισθηματικού, ουσιώδους και μεταφυσικού βάθους, μεταξύ ενεργειακώς και ουσιαστικώς ελλιποβαρών κελυφών, όπου όλη τους η ουσία έχει γίνει κέλυφος, καθαρή εγωπάθεια και αβοήθητη νοσηρότητα κι αρρώστια … Αλλά και η «διανόησις» εικονική - μάλιστα δε στρεβλωτικώτατα !


Εκπροσωπούμε τον πλήρη κι απόλυτον, ήδη κατά το θεμελιώδες μεταφυσικόν επίπεδον, αντί-πολον της συνολικής Εκτροπής την οποίαν το Σύστημα εκφράζει και υπηρετεί – καθώς και οι φορείς του. Πρέπει δε μάλιστα να ξεριζώση ο καθείς μας τις αποικίες του Συστήματος εντός του – αλλοιώς δεν έχει καμμιάν ελπίδα, όχι να κάμη Επανάστασιν, αλλ΄ ούτε κάν να ζήση !

Η ταυτότης δεν είναι δήλωσις κομματικής προτιμήσεως – αλλ΄ αντικείμενον αενάου κι ατέγκτου αντιμαχίας κι αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ Ουσίας και Α-ληθείας, αφ΄ ενός, αυθεντικότητος δηλαδή, κατά την οικείαν εκάστου δέουσαν (φυλετικώς, καστικώς και ατομικώς) εκδοχήν, και θνησιγενούς εικονικότητος, δολιότητος και τυμπανοκρουστικής επιφανειακότητος/ψευδότητος αφ΄ ετέρου. Διά να ανακαλέσω δε πάλιν τον προσφιλή μου ήρωα Σταιρκόδερον, «άδεια βαρέλια βροντούνε πιότερο» …

Προβαίνω, λοιπόν, εις την απλήν και κρυσταλλίνην διακήρυξιν, ότι αν καταφέρουμε να ζήσουμε αυθεντικώς, ανταξίως της Ουσίας μας, ώστε αυτή ν΄ ανθοβολήση, του Αίματός μας, των Προγόνων μας, ήδη τότε η Επανάστασις θα έχη αυθεντικώς και ουσιαστικώς ξεκινήσει. Αυτό θα το καταγελάσουν κάποιοι γελοίοι δοκησίσοφοι «διανοούμενοι» της ακαδημαϊκής καθέδρας – αλλά οι Σοφοί της Σιών γνωρίζουν απολύτως το βάθος της αληθείας του, έστω και εκ της αντι - πόλου οπτικής εποπτεύοντες ...


Η δε αυθεντικότης θα ξαναοδηγήση τα βήματά μας, από τα αστικά λύματα και απορρίμματα, επάνω στις βουνοκορφές της ζώσης Παραδόσεως αλλά και της αυθεντικής δημιουργίας, στα ουράνια διαμάντια που μας γεφυρώνουν με τον Κόσμον, με τον Ουρανό του Θεού που έπλασε την Φυλήν μας : γιατί εμείς αυτόν θέλουμε και ψάχνουμε - και τα οποία το θνησιγενές και μίζερο ελλαδικό μόρφωμα που διεδέχθη την Τουρκοκρατία έκανε ό,τι μπορούσε για ν΄ αποσβέση και αλλοιώση διά παντός, στα πλαίσια μιας νέας, μόνον όμως πολύ βαθύτερης και λεπτώτερης, κατοχής: ενός ενδομύχου, ριζικού εξανδραποδισμού, μιάς συστηματικής δηλητηριάσεως και αλλοιώσεως που, δυστυχώς, απεδείχθη τελικώς αποτελεσματική. Και που μόνον διά της αναιρέσεώς της και ολικής αναστροφής μπορεί να αποσεισθή αληθώς, ώστε να δύναται να επακολουθήση η αναγέννησις, εν αυθεντικότητι και ελευθερία – καθώς αυτές οι δύο έννοιες μόνον όταν είναι αδιαχώριστες μπορούν να είναι αληθινές.


Κι είναι, ακόμη, τόσα που δεν ανέφερα κι αφορούν αμέσως εις το ερώτημά σας – όμως πολλές εκ των απαντήσεων συμπληρούνται επαλλήλως, όπως κι ο,τιδήποτε, ιδεολογικού χαρακτήρος, έχω γράψει. Δεν αλλάζω εις τίποτε ουσιώδες, αρμενίζων εις την θάλασσα του Αρίου Πνεύματος με δοιάκι (Οίακα , πηδάλιον ήγουν - πρωταρχαϊκώς εκαλείτο Fοίαξ με δίγαμμα, προφερόμενον ως β) την προσήλωσιν εις το Κέντρον, τον Άξονα της Στήλης του Νοήματος του Κόσμου, μικρού και μεγάλου, εσωτερικού κι εξωτερικού – της πανιέρου Ιρμινσούλ (IRMINSUL).


Γι΄ αυτό και ό,τι γράφω συμβάλλει εις διευκρίνισιν κι όχι θόλωσιν, αποδυνάμωσιν των προηγουμένων. Αναμένω τους εντίμους αναζητητάς, ακόμη κι εκτός του χώρου αν είναι αγνοί κι ειλικρινείς, να θέσουν οποιοδήποτε ερώτημα προς διευκρίνισιν· θα ήτο όμως παραφροσύνη ν΄ ασχοληθώ με τα σεληνιαζόμενα ανθρωπάρια που ανακυκλώνουν μυθοπλασίες του τύπου « ρε , ξέρεις , ο Γκέκας είπε ότι … » ! Προφανώς δεν τους βολεύουν, ως λαβές κατασπιλώσεως, ούτε τα πραγματικά μου λόγια ούτε οι πραγματικές πράξεις ! Κανένα πρόβλημα γι΄ αυτούς – φτιάχνουν άλλα – κι εξ άλλου, σκέπτονται, «η Αθήνα είναι μακρυά γι΄ αυτόν – κι αντε να τον βρουν να διαψεύση» !!!


Όμως το Πνεύμα τελικώς, και όχι το Ψέμμα, παρ΄ ό,τι θέλει το ίδιον να φαντάζεται, είναι παντοδύναμον – καθώς και η Αλήθεια. Που πραγματώνεται ήδη μέσω της Αυθεντικότητος και του Αγώνος – αλλά και που τελικώς θα νικήση.


Γιατί , χωρίς να αισθάνωμαι οποιανδήποτε μεταφυσικήν ή ψυχολογικήν χρείαν αυτής της πίστεως , και εις πείσμα όλων των φαιδρο - τραγικών καλλικαντζάρων , πιστεύω ακραδάντως εις την Τελικήν Νίκην.

Κρατήστε το αυτό , ειδικώς !




ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ …



Σχετικοί σύνδεσμοι :


Περιοδικό ATHENΑEUM :


http://www.ateney.ru/


Σύνδεσμος Εθνοφυλετικής Αναπλάσεως ΑΡΜΑ :




http://www.armahellas.com/


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Α΄ μέρος ) :