Ο Γιόζεφ Πάουλ Γκαίμπελς γεννήθηκε στη Ρηνανία το 1897. Γόνος εργατικής οικογένειας. Σπούδασε ιστορία και λογοτεχνία στη Χαϊδελβέργη. Παθιασμένος αντιαστός , μετά μια σύντομη επαφή με τον μαρξισμό , εντάχθηκε στο NSDAP το 1924 υπό τον Γκρέγκορ Στράσσερ. Υπήρξε δεινός ρήτορας κι ένας από τους ακραίους της αριστερής πτέρυγας του NSDAP, αλλά ταυτόχρονα υποστηρικτής του Χίτλερ.
Κατά την περίοδο του Γ' Ράιχ διετέλεσε Υπουργός Προπαγάνδας με εξαιρετική επιτυχία. Υπήρξε προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών. Το 1945 , πιστός ως το τέλος στον Χίτλερ αυτοκτόνησε μαζί με την οικογένειά του.
Το κείμενο που ακολουθεί πρωτοδημοσιεύτηκε στον Λαϊκό Παρατηρητή στο φύλλο της 27ης Ιανουαρίου 1934.
του Γιόζεφ Γκαίμπελς.
Κάθε Επανάσταση κάνει λάθη, ακόμα και η δική μας. Αυτό από μόνο του δεν είναι κακό, μια που συνήθως τα λάθη σβήνουν από μόνα τους ή με τον καιρό. Το ουσιώδες είναι να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά οι υπεύθυνοι και να μη διστάζουν να υψώσουν τη φωνή τους όταν πρέπει , χωρίς να φοβούνται την κοινή γνώμη. Προφανώς , μια κοσμοϊστορική Επανάσταση με τόσο ευρείες διαστάσεις , εκ των πραγμάτων θα συμπεριλαμβάνει στους κόλπους της και πολλές ανοησίες δίπλα στα μεγάλα οφέλη της. Οι ανοησίες γίνονται επικίνδυνες μόνον όταν αφήνονται ν' αναπτυχθούν , με αποτέλεσμα να παρεμποδίζουν και να στραγγαλίζουν την υγιή , οργανική ανάπτυξη της Επανάστασης.
Σήμερα, είναι πλέον η κατάλληλη στιγμή να ρίξουμε άπλετο φως σε μια από αυτές τις ανοησίες , που συνόδευσαν την Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση και να την εξετάσουμε ανελέητα.
Τούτο είναι απαραίτητό , διότι , σε διαφορετική περίπτωση , αυτές οι ανοησίες μπορεί στο πέρασμα του χρόνου να διαφθείρουν σταδιακά το ύφος και τη φύση της Επανάστασής μας , αφήνοντας στις επόμενες γενιές την εντύπωση ότι η φύση και οι σκοποί μας είναι εντελώς διαφορετικοί από τις αληθινές αντιλήψεις του Εθνικοσοσιαλισμού.
Κανείς δεν αρνείται ότι , στη δημόσια σφαίρα , σαφώς και χρειάζεται ρύθμιση των μεγάλων ηθικών θεμελίων της εθνικής μας ζωής. Παρόλα αυτά όμως , κάποιοι ανόητοι επιδιώκουν να πάνε ακόμα παραπέρα και να φτιάξουν κώδικες για την καθαρά προσωπική ζωή και την ατομική συμπεριφορά.
Αυτό τελικά οδηγεί σε μια ηθικολογία εντελώς ξένη προς τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Ιδιόρρυθμοι άνθρωποι , που είτε βρίσκονται στη δύση του βίου τους είτε δεν έχουν καν δικαίωμα στη ζωή , κηρύσσουν την ηθικολογία στο όνομα της Επανάστασής μας. Συχνά μάλιστα , αυτή η ηθικολογία δεν έχει τίποτε το κοινό με το αληθινό ήθος. Ευαγγελίζονται ηθικούς νόμους, που ίσως ταιριάζουν σε χριστιανικό οικοτροφείο, αλλά δεν έχουν καμιά θέση σε ένα σύγχρονο πολιτισμένο κράτος.
Για παράδειγμα : Σε μια μεγάλη πόλη της κεντρικής Γερμανίας , μια διαφημιστική αφίσα σαπωνοποιίας απεικόνιζε ένα ζουμερό , ελκυστικό κορίτσι να κρατά ένα σαπούνι. Ένας «σταυροφόρος της ηθικής» , ο οποίος δυστυχώς ήταν αρμόδιος για την τύχη της αφίσας, απαγόρευσε την κυκλοφορία της , με το πρόσχημα ότι προσέβαλλε τη δημόσια αιδώ και τις ηθικές ευαισθησίες του πληθυσμού , διότι η γυναίκα στην αφίσα κρατούσε το σαπούνι σε σημείο, το οποίο « ...δεν δυνάμεθα να περιγράψω μεν επακριβώς , δια λόγους ηθικής τάξεως.»
Ποιος είναι ο ηθικός σ' αυτή την περίπτωση ;
Το άτομο που απαγόρευσε την αφίσα , θεωρώντας ότι όλοι οι υπόλοιποι μοιράζονται τις δικές του πρόστυχες φαντασιώσεις ;
Ή ο Γερμανικός λαός και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα, που δικαίως εξοργίζονται και αντιδρούν ενάντια σ' αυτή τη γελοία απαγόρευση ;
Διερευνήσαμε το ζήτημα κι ανακαλύψαμε ότι αυτός ο ευυπόληπτος πολίτης προσδέθηκε στον Εθνικοσοσιαλισμό τρεις μήνες μετά την άνοδό μας στην εξουσία. Κάτι που καθόλου δεν τον εμπόδισε να διατάξει την απαγόρευση στο όνομα του Εθνικοσοσιαλισμού.Το σκοινί έχει παρατραβήξει.
Οι παρεούλες των ηθικολόγων αρχίζουν πλέον να μη σέβονται ούτε τα όρια της προσωπικής ζωής των άλλων. Πολύ θα ήθελαν να ιδρύσουν επιτροπές αγνότητας στις πόλεις και στην ύπαιθρο για να ελέγχουν τον ερωτικό και έγγαμο βίο των πολιτών. Αν ήταν στο χέρι τους , θα μεταμόρφωναν την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία σ' έναν ερημότοπο μουρμούρας και παραπόνων, σε μια χώρα , όπου θα κυριαρχούσαν η καχυποψία , οι παρακολουθήσεις , οι καταδόσεις και οι εκβιασμοί.
Αυτοί οι ηθικολόγοι συχνά ζητούν από τις αρχές ν'απαγορεύσουν ταινίες , παραστάσεις, όπερες και οπερέτες , διότι οι χορεύτριες , οι χορευτές και οι ηθοποιοί είναι προφανώς «επικίνδυνοι για τη δημόσια αιδώ». Αν αποδεχτούμε τέτοια αιτήματα , σε λίγο καιρό θα βλέπουμε μόνο ηλικιωμένες και ηλικιωμένους στη μεγάλη οθόνη και στη σκηνή. Οι θεατρικές αίθουσες θα μένουν αδειανές , διότι το κοινό, σε γενικές γραμμές, δεν πάει στο θέατρο για να δει ανθρώπους που βλέπει στις εκκλησίες και στα γηροκομεία.
Να μας λείπουν αυτοί οι υποκριτές. Πλάσματα δίχως γνήσια , δυνατή αντίληψη της ζωής. Είναι ανέντιμη η ηθική που κηρύσσουν. Όντας οι αποτυχημένοι της ζωής , διαμαρτύρονται ενάντια στην ίδια τη ζωή. Η αιώνια ζωή και οι νόμοι της δεν θ' αλλάξουν για χάρη αυτών των ηθικολόγων. Το πολύ-πολύ , αυτοί οι άνθρωποι να καταλήξουν να κρύβονται πίσω από ένα προπέτασμα αξιοπεριφρόνητης υποκρισίας κι ανέντιμης σεμνοτυφίας.
Πιστεύουν ότι η Γερμανίδα δεν πρέπει να βγαίνει μόνη , δεν πρέπει να γευματίζει μόνη στα εστιατόρια , δεν πρέπει να κάνει εκδρομές με ανδρική συντροφιά (ούτε καν με έναν SA) χωρίς την γκουβερνάντα της , δεν πρέπει να καπνίζει , δεν πρέπει να λούζεται , δεν πρέπει να μακιγιάρεται και γενικώς δεν πρέπει να κάνει οτιδήποτε μπορεί να ξυπνήσει το «διαβολικό» ενδιαφέρον των ανδρών. Έτσι θέλουν να καταντήσουν τη Γερμανίδα αυτοί οι ηθικολόγοι της πεντάρας.
Ουαί κι αλίμονο στο κακόμοιρο θηλυκό, που θα τολμήσει να παραβεί αυτούς τους νόμους. Και φυσικά, η Γερμανίδα «απαγορεύεται» να έχει ... καρέ μαλλί. Αυτά είναι για τις ... εβραίες και τα λοιπά αξιοπεριφρόνητα πλάσματα. Καταλαβαίνουν άραγε αυτοί οι σημαιοφόροι της ηθικής σε τι βαθμό προσβάλλουν, συκοφαντούν και πληγώνουν με το κήρυγμά τους τα εκατομμύρια των Γερμανίδων γυναικών , οι οποίες , με γενναιότητα κι εντιμότητα , κάνουν το καθήκον τους στη ζωή και στην εργασία τους , οι οποίες είναι καλές συντρόφισσες για τους άνδρες τους και στοργικές μητέρες για τα παιδιά τους ;
Καταλαβαίνουν πόσο ντροπιάζουν τον Εθνικοσοσιαλισμό σ' όλον τον κόσμο ;
Καταλαβαίνουν ότι έμειναν τριάντα χρόνια πίσω ;
Καταλαβαίνουν ότι πρέπει να τεθούν υπό περιορισμό , διότι έχουν αρχίσει να γίνονται ενοχλητικοί ;
Υπάρχουν καλές και κακές γυναίκες , τίμιες και λιγότερο τίμιες γυναίκες. Άλλες έχουν καρέ μαλλί, άλλες όχι. Το αν μακιγιάρονται ή όχι δεν είναι ένδειξη εσωτερικής αξίας. Κι αν καπνίζουν πού και πού κανένα τσιγάρο στο σπίτι ή στις κοινωνικές εκδηλώσεις , δεν πρέπει να νιώθουν απόρριψη.
Και , εν πάση περιπτώσει, αυτοί οι ηθικολόγοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κρίνουν τις γυναίκες είτε τις αντιμετωπίζουν σαν εχθρούς είτε τις θέλουν ευτυχισμένες , χαλαρές και γαλήνιες , όπως τις θέλει κάθε αληθινός άνδρας. Νομίζουν ότι οι απολαύσεις της ζωής δεν είναι Εθνικοσοσιαλιστικές και προτιμούν τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου βίου.
Γι' αυτούς η ζωή είναι μια κοιλάδα δακρύων. Οδηγοί τους είναι η απαισιοδοξία και η καχυποψία. Ένας αληθινός Εθνικοσοσιαλιστής δεν έχει κανένα λόγο να προστατέψει τέτοια μίζερα πλάσματα με χαρακτήρα σημαδεμένο από τον πρωτογονισμό και την απόρριψη της ηδονής. Αν έχουν δυο κολάρα , το ένα καθαρό και το άλλο βρώμικο , τότε θα φορέσουν το βρώμικο , για να δείξουν δήθεν μίσος προς τις αστικές αξίες. Αν έχουν δυο κοστούμια, το ένα καλό και το άλλο φτηνιάρικο, τότε, ακόμα και σε μια γιορτινή περίσταση θα φορέσουν το φτηνιάρικο, για να επιδείξουν επαναστατική εμφάνιση στον αποσβολωμένο περίγυρό τους. Αντιπαθούν τη χαρά και το γέλιο - δεν πρέπει να γελάει κανένας και με τίποτε.
Επιτέλους, ζούμε σ' ένα ευσεβιστικό κράτος ή στην εποχή της Εθνικοσοσιαλιστικής Kατάφασης της ζωής ; Κανείς δεν μπορεί να μας υποπτευθεί ότι επιθυμούμε έκλυτο βίο. Ο ίδιος ο Φύρερ και πολλοί από τους στενούς συνεργάτες του ούτε καπνίζουν ούτε πίνουν ούτε ζουν με πολυτέλεια. Όμως , όσοι θέλουν να στερήσουν ένα έθνος εξήντα εκατομμυρίων ανθρώπων από κάθε ηδονή και αισιοδοξία, είναι άξιοι περιφρόνησης. Κι εκτός αυτού , οι ανόητες επιδιώξεις τους θα οδηγούσαν αμέτρητους ανθρώπους στη φτώχεια και στη μιζέρια.
Με κάθε δραστηριότητα που απαγορεύεται , αυξάνεται η ανεργία. Αν κανείς δεν οδηγεί αυτοκίνητο , θα κλείσει η αυτοκινητοβιομηχανία. Αν κανείς δεν φοράει καινούργια ρούχα, οι μοδίστρες και οι ράφτες θα μείνουν χωρίς δουλειά. Αν οι άνθρωποι δεν πάνε στο θέατρο και τον κινηματογράφο, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στον χώρο του θεάματος θα ζουν μόνον από τα επιδόματα ανεργίας. Αν στερήσουμε τη χαρά και την ηδονή από τον λαό , τον καθιστούμε ανίκανο να παλέψει για το ψωμί του. Όποιος θέλει κάτι τέτοιο , εγκληματεί ενάντια στην επανορθωτική μας προσπάθεια και ντροπιάζει το Εθνικοσοσιαλιστικό Κράτος σ' όλον τον κόσμο. Κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα να φτωχύνει ο δημόσιος βίος μας. Κι αυτό δεν θα το δεχθούμε.
Δεν θέλουμε να καταργήσουμε την ηδονή. Αντίθετα , θέλουμε να τη μοιραστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Γι' αυτό κι ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να πάνε στο θέατρο, γι' αυτό βοηθάμε τους εργάτες να ντύνονται όμορφα στις γιορτινές περιστάσεις. Γι' αυτό Φτιάξαμε την οργάνωση «Δύναμη δια της Χαράς» (Kraft durch Freude). Γι' αυτό διώχνουμε τους φορείς της σεμνότυφης υποκρισίας. Γι' αυτό απαγορεύουμε σ' αυτούς τους θεούσους να καταστρέψουν με τα κακαρίσματά τους κάθε ηδονή που χρειάζονται οι τίμιοι , εργατικοί άνθρωποι , που αναζητούν ανακούφιση από τη σκληρή καθημερινή εργασία , που χρειάζονται την κατάφαση της ζωής και την απαλλαγή από το φορτίο , τις έγνοιες και την κούραση της καθημερινότητας.
Χρειαζόμαστε περισσότερη κατάφαση της ζωής και λιγότερη γκρίνια ! Περισσότερο ήθος και λιγότερη ηθικολογία !
Δημοσιεύτηκε στο πέμπτο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον.
-wzor.jpg)
