- Κυκλοφόρησε: Περιοδικό «Φανταστική Λογοτεχνία», τεύχος 15 -

http://flefalo.blogspot.gr/

Οι γυναίκες δεν μας αγαπούν πια - Φασιστικό τραγούδι της R.S.I. - Le donne non ci vogliono più bene

«Δεν είμαι ο Charlie, είμαι ο Maurice που απέλυσε το “όργανο της ελευθερίας του λόγου”, η Charlie Hebdo, για “αντισημιτισμό”»

O 86χρονος Maurice Sinet, αναρχικός και αντικαπιταλιστής, όπως αυτοπροσδιορίζεται, ο οποίος εργαζόταν με το ψευδώνυμο Sine στο σατιρικό εβδομαδιαίο έντυπο ‘Charlie Hebdo’, ήρθε αντιμέτωπος με κατηγορίες για «υποκίνηση φυλετικού μίσους» για ένα άρθρο που έγραψε το 2009. 

Το άρθρο πυροδότησε έναν αγώνα διαξιφισμών μεταξύ της παριζιάνικης διανόησης και κατέληξε στην απόλυση του από το περιοδικό. Το επίμαχο άρθρο με τίτλο «L'Affaire Sine» ακολούθησε τον αρραβώνα του 22χρονου γιού του Σαρκοζί, με την Jessica Sebaoun - Darty, την Εβραία κληρονόμο μιας ηλεκτρονικής αλυσίδας προϊόντων. 

Σχολιάζοντας μια αβάσιμη φήμη ότι ο γιος του πρώην Γάλλου προέδρου προγραμμάτιζε να ασπαστεί τον Ιουδαϊσμό, ο Sine χαριτολογώντας έγραψε: «Θα πάει μπροστά στη ζωή του, αυτός ο πιτσιρικάς..»

για να διαβάσετε ολόκληρο 
το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Skoll - Φίλοι του Ανέμου (Amici del vento)

Jihad Mughniyeh (R.I.P.)

Λευκωσία - Μπέλφαστ (Κωνσταντίνος Στυλιανού)

Ted Kaczynski

«Η κοινωνία μας για να ακούσει τις απόψεις ενός ατόμου της, το αναγκάζει πρώτα να σκοτώσει ανθρώπους για να μεταδώσει το μήνυμα του στο κοινό, ξεπερνώντας έτσι τον κατακλυσμό της υπερπληροφόρησης στον οποίο εκθέτουν τον καθένα τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας … η φαντασία δεν γεννά την παραφροσύνη, αυτό που γεννά την παραφροσύνη είναι η λογική»

Ted Kaczynski

Chemtrails the secret war

Τοίχος με νόημα ... (από Σαντορίνη μεριά)

Dieudonné and muslims vs French Jews on Muhammad Cartoons

Ο Alain de Benoist για το μακελειό στο 'Charlie Hebdo'

Nicolas Gauthier: Πέρα από τη δίκαιη αγανάκτηση για τη σφαγή στα γραφεία του ‘Charlie Hebdo’, τι διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό το περιστατικό; Θα πρέπει να το δούμε, όπως μερικά από τα μέσα ενημέρωσης κάνουν, ως απόδειξη ενός «ολοκληρωτικού πολέμου», που έχει ξεσπάσει μεταξύ του Ισλάμ και του Χριστιανισμού, μεταξύ Ανατολής και Δύσης;

Alain de Benoist: Ο αποτρόπαιος τρόπος με τον οποίον οι εργαζόμενοι του ‘Charlie Hebdo’ σφαγιάστηκαν φέρνει σφίξιμο στην καρδιά, φυσικά. Και όταν το συναίσθημα κατακλύζει τα πάντα, είναι πολύ πιο δύσκολο να παραμείνει η λογική. Ωστόσο, αυτό είναι που χρειάζεται περισσότερο. Πρέπει να επιβάλουμε μια εσωτερική απόσταση που θα μας επιτρέπει να αναλύσουμε το περιστατικό και να μάθουμε από αυτό. Τι αντιμετωπίζουμε; Μια νέα μορφή τρομοκρατίας, που εγκαινιάστηκε στη Γαλλία από τον Khaled Kelkal και τον Mohammed Merah. Διαφέρει από τα προηγούμενα κύματα τρομοκρατίας (όπως η 11η Σεπτεμβρίου ή ο βομβαρδισμός της Μαδρίτης), τα οποία σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από το εξωτερικό από μεγάλα διεθνή δίκτυα.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με επιθέσεις που έχουν προγραμματιστεί στη Γαλλία από άτομα που έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί περισσότερο ή λιγότερο ανεξάρτητα. Προχώρησαν σταδιακά από την παραβατικότητα στον τζιχαντισμό, αλλά είναι συνήθως αποτυχίες σε αυτό. Έχουν μεγάλη ψυχραιμία, γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν τα όπλα, και είναι εντελώς αδιάφοροι για τις ζωές των άλλων. Αλλά εξακολουθούν να είναι ερασιτέχνες, αδέξιοι προβοκάτορες, όπως οι αδελφοί Kouachi οι οποίοι αποφάσισαν να σφάξουν ένα προσωπικό περιοδικού ως «εκδίκηση για τον προφήτη», αλλά πήγαν σε λάθος διεύθυνση, άφησαν ενδείξεις παντού, δεν είχαν καμία στρατηγική εξόδου και ξέχασαν τις ταυτότητές τους στο αυτοκίνητο που απλά εγκατέλειψαν. Απρόβλεπτοι ανεπιτήδειοι, γεγονός που τους καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνους.

Θα πρέπει επίσης να είμαστε σε επιφυλακή για μιμητική φρενίτιδα. Η ίδια μιμητική λογική που προκάλεσε τη συναισθηματική επικοινωνία των αυθόρμητων συλλαλητηρίων σε υποστήριξη του Charlie Hebdo δεν θα αποτύχει να εμπνεύσει δυναμικούς μιμητές του Merah, των αδελφών Kouachi, ή Amedy Coulibaly. Φανταστείτε την κοινωνική υστερία που μπορεί να προκληθεί από την επανάληψη σε τακτά χρονικά διαστήματα επιθέσεων όπως αυτή που μόλις παρακολουθήσαμε. Σε ένα τέτοιο κλίμα, όλες οι μορφές χειραγώγησης καθίστανται δυνατές. Το έχουμε ήδη δει αυτό στο παρελθόν. Αυτό ονομάζεται «στρατηγικής της έντασης».

Είναι προφανές ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει πόλεμος με αυτούς τους ανθρώπους με κάθε αναγκαίο μέσο. Αλλά το να μιλήσουμε για «ολοκληρωτικό πόλεμο» δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Οι τζιχαντιστές (ή εκδότες των fatwas) εκπροσωπούν το Ισλάμ, όσο η Κου Κλουξ Κλαν αντιπροσωπεύει τον Χριστιανισμό*. Επιπλέον, δεν είναι οι τζιχαντιστές, αλλά οι Δυτικοί που έθεσαν για πρώτη φορά το φάντασμα της «σύγκρουσης των πολιτισμών» με την προσπάθεια αποσταθεροποίησης ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και εξάλειψης όλων των επικεφαλής των Αραβο-Μουσουλμανικών κρατών, από τον Σαντάμ Χουσεΐν μέχρι τον Καντάφι, ο οποίος είχε στήσει μπλόκα κατά του ριζοσπαστικού ισλαμισμού. Η ανάγκη για την καταπολέμηση των άμεσων συνεπειών δεν πρέπει να επισκιάζει τον προβληματισμό σχετικά με τα βασικά αίτια.

Gauthier: Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που μια εφημερίδα έχει δεχτεί βίαιη επίθεση. Θυμόμαστε ιδίως τις επιθέσεις εναντίον της ‘Minute’ και της ‘Le Choc du mois’ (γαλλικά «συντηρητικά» έως «ακροδεξιά» έντυπα) σίγουρα χωρίς θύματα. Ωστόσο, υπήρχε μικρότερη συμπάθεια από τα μέσα ενημέρωσης κατά τη διάρκεια αυτής της δυνητικά θανατηφόρας βίας. Πάντα τα ίδια δύο μέτρα και δύο σταθμά.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ....

Je ne suis pas Charlie ...

Βιβλιοπαρουσίαση: Oswald Mosley "Εκατό ερωτήσεις για τον Φασισμό"

Κυκλοφορεί: 

Oswald Mosley "Εκατό ερωτήσεις για τον ΦΑΣΙΣΜΟ"

Μετάφραση: Ιάσων Λυκαίος

Σελίδες 110

Εκδόσεις Θ. Κοσμάς

Ιούλιος 2014

Αφιερωμένο στον μακαρίτη Συναγωνιστή Νικόλαο Τσάμη 

Με αφορμή την επίθεση στο Παρίσι.

του Λυκούργου

Δεν  γνωρίζουμε με σιγουριά ποιοι πραγματικά οργάνωσαν την αιματηρή επίθεση στο Παρίσι (μπορούμε ωστόσο να υποθέσουμε ποιοι θα επωφελούντο…), βασιζόμενοι όμως στο ότι όντως ήταν μια μουσουλμανική επίθεση … ας εκφράσουμε κάποιες σκέψεις μας. Όλοι εσείς οι ηλίθιοι που αναθεματίζετε τους μουσουλμάνους, θα έπρεπε να αναζητήσετε τις ευθύνες στις κυβερνήσεις σας που τους άνοιξαν διάπλατα  τις πόρτες να εισβάλλουν ... τους «προοδευτικούς», ψευτοδιανοούμενους μαρξιστές και «αντιρατσιστές» συνοδοιπόρους τους που υστερικά υποστηρίζουν κάθε αλλόφυλο στο όνομα της … «πολυπολιτισμικότητας».

Δειλέ και εκφυλισμένε μοντέρνε Λευκέ άνθρωπε ... μπορείς να «μάχεσαι» αυθημερόν στα φόρουμ και στο facebook, αναρτώντας εικόνες και κάνοντας … σχόλια, να κάνεις «ειρηνικές» … διαμαρτυρίες διότι εσύ δεν είσαι «σαν και αυτούς», να αυνανίζεσαι με το πανάκριβο iPhone σου κάνοντας “selfies”, να συνεχίσεις να οδηγάς το πανάκριβο αυτοκίνητό σου … ονομάζεις τη δειλία σου … «δείγμα πολιτισμού» αλλά δείχνεις πραγματικά απαράμιλλο ηρωισμό σκοτώνοντας μουσουλμάνους στα ... video games.

H πραγματικότητα, όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Εκεί, παίρνεις πραγματικά  αυτό που σου αξίζει! Δειλέ, υποκριτή μοντέρνε Λευκέ άνθρωπε. Παρακολούθα τους ανθρώπους σου να βιάζονται και να δολοφονούνται και ... συνέχισε το «ποστάρισμα». Α, μπορείς επίσης να περιμένεις και τις … εκλογές. Σίγουρα πράγματα.

Υλιστικό σκουπίδι, καπιταλιστικό γουρούνι μοντέρνε Λευκέ … ακόμα να μάθεις ότι η πίστη είναι πιο δυνατή από τη φωτιά; ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να σταματήσει όσους είναι αποφασισμένοι να θυσιαστούν για τις Ιδέες ή - έστω - τον «Θεό» στον οποίο πιστεύουν! Τη φωτιά τη πολεμάς με φωτιά. Μέχρι τότε βγάλε τον σκασμό και υποκλίσου στους επιβήτορες σου.

«Όσοι θέλουν να ζήσουν, ας πολεμήσουν  και όσοι δεν θέλουν να πολεμήσουν σε αυτόν τον κόσμο της αιώνιας πάλης δεν αξίζουν να ζουν.»   

Αδόλφος Χίτλερ

Μοντέρνε Λευκέ Άνθρωπε, είσαι η ντροπή της Φυλής σου, των ενδόξων προγόνων σου και των Μεγάλων Ηγετών σου. Πολέμα ή ψόφα!

JEDEM DAS SEINE!

Απόσπασμα ομιλίας του Ρουμάνου Φασιστή Capitan Cornelius Zelea Codreanu (13.09.1899 - 30.11.1938)

« … Στην περίπτωσή μας συντελείται ότι ακριβώς συνέβη σε βάρος των Ερυθρόδερμων της Βορείου Αμερικής: βρισκόμαστε μπροστά σε μια εισβολή ξένων και εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να υπερασπισθούμε την γη των πατέρων μας. Εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ούτε ποιος έρχεται ούτε ποιος είναι, απλά μου φαίνεται κάπως περίεργο ότι στη περίπτωση που έρχονται σαν οπλισμένοι εχθροί να κλέψουν την γη μας εμείς να τους αντιμετωπίζουμε με θάρρος στα χαρακώματα με τα όπλα στα χέρια , και σήμερα, όταν το όπλο μετασχηματίζεται σε χρήμα και όταν οι εχθροί αυτοί είναι σε θέση να αγοράσουν την γη μας με τα χρήματά τους να μη διαμαρτύρεται κανένας από μας. 

Ιδού Κύριοι ο τρόπος που τίθεται το πρόβλημα αυτό. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι Ερυθρόδερμοι της Βόρειας Αμερικής σιγά σιγά εξαφανίστηκαν μπροστά στην αγγλοσαξονική εισβολή . Σήμερα όλη η Ευρώπη τους συμπονεί , χύνει δάκρυα γιατί ήταν από γένος ένδοξο αλλά παρ΄ όλα αυτά λέγει: “Τι να γίνει; Υπήρξαν άλλοι ισχυρότεροι”. Κύριοι με τρόμο κάνω την σκέψη ότι σε κάποια μελλοντική στιγμή η Ευρώπη θα ξανανιώσει συμπόνια αυτή την φορά για μας ,για τα παιδιά μας. 

Και όσο αφορά την βασανισμένη νεολαία μας , που όπως σας προείπα, βασανίστηκε για μια παρόμοια ιδέα (προσωπικά έρχομαι εδώ ύστερα από δύο χρόνια άδικης φυλάκισης), εγώ λοιπόν κύριοι σας ρωτώ: τι ακριβώς θέλετε να κάνουν οι νέοι αυτοί, οι οποίοι δέχθηκαν πλήγματα από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα; Επιθυμείτε μήπως, ένα ωραίο πρωινό να τα μαζέψουμε και να φύγουμε για άλλη γη, για άλλες χώρες … »

Ο Joseph Goebbels (29.10.1897 - 01.05.1945) ομιλεί για την μητρότητα ...

«Είναι καθορισμένο από την Πρόνοια ότι ο ανθρώπινος σπόρος θα γίνει έμβρυο στην μήτρα της γυναίκας, όπου θα αναπτυχθεί και με την σειρά του θα συντελέσει στην δημιουργία άλλου ανθρώπου. Σε έναν ατελείωτο κύκλο της υπάρξεως εκπληρώνεται αυτός ο νόμος για την διατήρηση του είδους. Η γυναίκα είναι όπως η εύφορη γη που χρειάζεται ο αγρότης για να μπορέσει να θερίσει το σιτάρι. Και όπως η γη προϋποθέτει την ποιότητα του καρπού, έτσι και η γυναίκα προϋποθέτει την «ποιότητα» του γιου της. Όπως επίσης και μια εύφορη γη μπορεί να μην δώσει καρπούς όταν δέχεται κακής ποιότητας σιτάρι ή όταν δεν θερίζεται σωστά. Αλλά επίσης είναι σίγουρο ότι ακόμα και το καλύτερο σιτάρι δεν αποδίδει όταν δεν είναι κατάλληλη η γη. Μπορούμε επίσης να διαλέξουμε και άλλη μια παρομοίωση: Με τον τρόπο που ένας καλός ή κακός καθρέπτης αντανακλά μια εικόνα, με τον ίδιο τρόπο αντανακλά και ο γιος την ουσία της μητέρας του. 

Το αίμα της μητέρας προσδιορίζει πως πρέπει ο πατέρας να «βλέπει» τον εαυτό του στον γιο του. Στις περιπτώσεις που η μητέρα ανταπεξέρχεται του καθήκοντος της, ο πατέρας θα πρέπει να αναγνωρίζει την ουσία του στον γιο του και, αν είναι πιθανό να τον ξεπεράσει ο γιος. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις που η μητέρα είναι κατώτερη, άρρωστη ή διεφθαρμένη, ο γιος δεν θα μπορεί να φτάσει τον πατέρα και είναι πιθανόν ακόμα και να τον ατιμάσει. Και για αυτό, η αξιόλογη γυναίκα, η υγιής και από καλή οικογένεια, πρέπει να ξαναγίνει για εμάς ότι ήταν και για τους προγόνους μας: αντικείμενο αιώνιου σεβασμού. Η έννοια του σεβασμού δεν σημαίνει, λογικά, μια υποκριτική σεξουαλική απομάκρυνση αλλά μια θεμιτή εκτίμηση του ότι η γυναίκα πρέπει να ξαναγίνει άξια. 

Η υγιής, αξιόλογη και καλής καταγωγής γυναίκα πρέπει να ξαναγίνει σεβαστή. Γιατί σ' αυτή οφείλουμε την πιο όμορφη και την πιο ανθεκτική έκφραση του ίδιου μας του είδους. Αυτός που ανεύθυνα τολμάει να την αγγίζει, θα έχει κηλιδώσει με αυτή του την πράξη την τιμή του Έθνους και θα έπρεπε να συλληφθεί. Και αυτός είναι ένας καινούργιος νόμος που πρέπει να εισαχθεί στην Νέα Τάξη που επιτάσσει η Επανάσταση μας. Επισημαίνουμε πιο πάνω ότι οι νόμοι του Κόσμου είναι κατηγορηματικοί: ο άνδρας δημιουργείται μόνο μέσω της γυναίκας. Αυτή η γυναίκα κατ' επέκταση λοιπόν είναι αποφασιστικός παράγοντας για τον βαθμό τελειότητας των παιδιών που γεννιούνται απ' αυτή. Έτσι όπως οι σιδηροδρομικές γραμμές προσδιορίζουν την κατεύθυνση του τρένου, με τον ίδιο τρόπο η βιοψυχική δόμηση της μητέρας προσδιορίζει αν το παιδί μπορεί ή όχι να κληρονομήσει από τον πατέρα, προσδιορίζοντας με αυτό την κληρονομική αξία και τις βιοψυχικές ικανότητες του γιου.

Η γυναίκα των εθνικών χαρακτηριστικών μας αποθηκεύει, προστατεύει και πολλαπλασιάζει. Ή μπορεί να είναι το αντίθετο αν η βιοψυχική δόμηση διαφέρει θεμελιακά από την δική μας. Η μεγαλύτερη ενέργεια της γυναίκας ως προς την Κοινότητα της και ως προς τον λαό της, είναι τα παιδιά της. Και αυτή η βασική προϋπόθεση πάντα αξίζει εκτός από την περίπτωση που εξαιρετικές περιστάσεις θέτουν όρους στην μητρότητα. Αλλά το ζήτημα των παιδιών είναι συσχετισμένο με μια σειρά από πρότερες συνθήκες: Ότι η γυναίκα πρέπει να ωριμάσει πρώτα, έτσι ώστε να γίνει Σύζυγος και έπειτα Μητέρα. Έτσι, η πιο ευγενής ενέργεια της γυναίκας που είναι: το παιδί ή καλύτερα: η ικανότητα της γι' αυτή την ενέργεια, είναι πρακτικά αδύνατο να επιβεβαιωθεί πριν τον γάμο ή την επιλογή του συζύγου. Ακόμα και η γονιμότητα, η κυοφορία, δεν είναι αποφασιστικοί παράγοντες για το ότι η γυναίκα είναι ικανή να γίνει Μητέρα.

Η αξία μιας γυναίκας σαν Μητέρα δεν μπορεί, λοιπόν, να επιβεβαιωθεί άμεσα από τον άνδρα. Αυτό και μόνο δημιουργεί τα συμπεράσματα για να φτάσουμε σε μια αξιολόγηση. Η ομορφιά και η ικανότητα, η υγεία και η καλή οικογένεια των γυναικών της εθνικής μας Κοινότητας, είναι θετικές ενδείξεις στις οποίες μπορεί να υπολογίζει ένας άνδρας αν θέλει να κάνει ένα ιδανικό πορτραίτο της μέλλουσας μητέρας που θα πρέπει να του δώσει παιδιά άξια των προγόνων τους. Η γνώση των βιοψυχικών αξιών μιας ελεύθερης γυναίκας είναι ουσιαστικός παράγοντας για τον άνδρα, αν δεν θέλει να αντιμετωπίσει την θεμελίωση της οικογένειας του, ή -που είναι το ίδιο- : την εθνική του υπευθυνότητα ως προς τον Λαό του, σαν τέλειος ηλίθιος.

Οι άνδρες που είναι πραγματικά ικανοί να δημιουργήσουν μεγάλα έργα πρέπει να μάθουν να επιλέγουν Μητέρες που να τους εγγυώνται παιδιά άξια και ικανά να συνεχίσουν, να υπερασπιστούν και να τελειοποιήσουν αυτά τα έργα. Και οι αληθινά αξιόλογες γυναίκες, αν θέλουν πραγματικά να τις εκτιμούν και να τις σέβονται με ειλικρινή τρόπο, πρέπει να μάθουν να πληρούν την υπέρτατη αποστολή που τους ανέθεσε η Φύση: να είναι άξιες Μητέρες και Σύζυγοι. Για άξιους συζύγους και καλύτερα παιδιά»

Προς τους διαδόχους και επιγόνους της «αντιφασιστικής ακροδεξιάς» το ανάγνωσμα!

του Wolverine

Στο πέρασμα των χρόνων η αστική αντιφασιστική ακροδεξιά, τα διπρόσωπα «κουτσαβάκια» της εξουσίας, όταν δεν κρύβονταν πίσω από τα βαριά παραθυρόφυλλα του κεφαλαίου ξεσπάθωναν και ωρύονταν μέσα από τις βαρύγδουμπες ανακοινώσεις τους και τους οχετούς ψεμάτων ενώ κατά καιρούς κάλυπταν την ελεεινή ύπαρξη τους κάτω από ονόματα που σε άλλες εποχές τίμησαν τον Ελληνισμό αλλά ουδεμία σχέση έχουν με τους ίδιους! Δείχνουν τον χαρακτήρα τους μόνο απέναντι σε ανυπεράσπιστους και άοπλους αντιπάλους και με ιδιαίτερο θράσος μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας αλλά πάντα κάτω από το κράνος της καταστολής του Σιωνιστικού καθεστώτος που κρύβει το πρόσωπο τους. Το χάδι του αφεντικού τους, τους στέλνει να ξεκουραστούν στις παραλίες του δήθεν «πατριωτισμού» μέχρι να τους χρειαστεί και πάλι στο μέλλον. 

Δεν είναι οι μόνοι φυσικά που βγήκαν από τις τρύπες τους όταν είδαν ότι ο «εθνικισμός» - της κακιάς ώρας - έχει χιλιάδες ευρώ και πολλά άλλα οφίτσια που θα τους βοηθήσουν να αναρριχηθούν στην «αυλή» της σπέκουλας και της μειοδοσίας. Είναι αυτοί οι ίδιοι που παραπονιούνται στην παρέα τους επειδή τα ανθελληνικά ΜΑΤ δεν «βαράνε» αρκετά … τον ελληνικό λαό (!) μια χαρακτηριστική ένδειξη άλλωστε της ψυχοσύνθεσης τους. Μέχρι χτες λιάζονταν για ώρες κάτω από τον ήλιο της δημ(ι)οκρατίας και στην τσέπη τους είχαν τόσο την φωτογραφία του Αδόλφου Χίτλερ όσο και του Γεωργίου Παπαδόπουλου όχι για να κάνουν αέρα φυσικά … αλλά για κάθε άλλη περίπτωση ανάλογα με το τι ρόλο θα χρειαζόταν να παίξουν όταν το σύστημα θα τους επανεργοποιούσε.

Όλα αυτά βέβαια με αντίτιμο την πλήρη προστασία στην δύσκολη στιγμή … «βρε αδερφέ» για παράδειγμα όπως όταν ένας πρώην «Κνίτης» θα μαχαιρώσει έναν «αντιφασίστα» στην καρδιά μπροστά σε μια ντουζίνα μπάτσους και με έναν απόστρατο στην θέση του συνοδηγού να του δίνει οδηγίες! Όσο «τυχαίο» βέβαια ήταν και το γεγονός στο Νέο Ηράκλειο όπου την παραμονή κάποιοι «γνωστοί άγνωστοι» αφαίρεσαν τα αλεξίσφαιρα και τους έστειλαν τους νεολαίους εθνικιστές να φυλάνε στην γωνία για να πέσουν θύματα μιας επίθεσης με χαρακτηριστική τακτική … αυτά τα ξεχνάει η πόρνη που ονομάζεται αστική αντιφασιστική ακροδεξιά -διάβασε εδώ- και την τροφοδοτεί την ίδια στιγμή ποιος άλλος από την antifa η πλέμπα δηλαδή της άκρας αριστεράς με ωφελημένο στο τέλος μόνο το  κράτος και τους κατοχικούς δανειστές. Αλλά αυτό το θέμα είναι μια άλλη ιστορία. 

Ας ξαναγυρίσω σε αυτούς που εμφανίζονται ως πρόμαχοι του «εθνικισμού» και βρίζουν σε καθημερινό επίπεδο τον Εθνικοσοσιαλισμό και τα πρόσωπα εκείνα που τον υπερασπίστηκαν με το Αίμα τους στα πεδία των Μαχών και σε καμιά περίπτωση στα έδρανα της υποτέλειας και του βρωμερού κοινοβουλευτισμού. Όταν λοιπόν αυτοί οι «αρθρογράφοι» δεν εμφανίζονται ως «συνταξιούχοι» της εθνικοφροσύνης παραληρούν μπροστά στην προβολή του Επαναστατικού Λόγου και ιδιαίτερα όταν αυτός πορεύεται από προσωπικότητες που απέδειξαν στη πράξη ότι έχουν γραμμένους εκεί που δεν πιάνει μελάνι … και το αστικό πολιτικό σύστημα και κυρίως τα ένστολα πιόνια που γλύφουν με μανία τις μπότες της καταστολής για να πάρουν με την σειρά τους το μηνιάτικο. 

Αυτά τα ίδια πρόσωπα, αυτές οι καταχθόνιες υπάρξεις έχουν ξαναεμφανιστεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Είναι οι «επίγονοι» όχι φυσικά του Αλέξανδρου … αλλά τα λυσσασμένα τσοπανόσκυλα της αστικής τάξης και της πλουτοκρατικής σαπίλας  με το γαλανόλευκο κολάρο στο λαιμό που μπροστά στην μανία του λαού μας για Δικαίωση και Αξιοπρέπεια - με ευκαιρία το κοκαλάκι που τους πετάει διαχρονικά η εξουσία πάντα με την μορφή του μηναίου μισθού της πραιτοριανής φρουράς - φόρεσαν την γαλανόλευκη πιτζάμα τους και έσπευσαν να κοιμηθούν πρώτα με το(ν) Σύνταγμα … επί εποχής του Όθωνα, αργότερα με τους Άγγλους και Γάλλους ιμπεριαλιστές που διαφέντευαν τον τόπο και έσπερναν τον λιμό σε Αθήνα και Πειραιά, ενώ στο τέλος τους βρήκε η μοίρα να λιάζονται στον ήλιο της Σμύρνης πίνοντας καφέ στην παραλία την στιγμή που κάποιοι «ακραίοι» πολεμούσαν στον Σαγγάριο και στο Κάλε Γκρότο. 

Αυτοί είχαν το θράσος να βγάζουν πύρινους λόγους για την Πατρίδα την στιγμή που υπήρξαν οι νεκροθάφτες της. Τα δίποδα αυτά με τον ίδιο χαρακτήρα αλλά με διαφορετικό όνομα εμφανίζονται και αργότερα μέσα από τις υπάρξεις  εκείνες που ζητούσαν από τον Τέκτονα και κίναιδο βασιλέα τους το ’41 να εκτελέσει σε ένα βράδυ και μάλιστα άνευ δίκης τους Εθνικοσοσιαλιστές Στρατιωτικούς της χώρας για να μην κινδυνεύσει τάχα … η πατρίδα, η τσέπη τους δηλαδή η στοά και τα αργύρια της κρατικής χρηματοδότησης. Αργότερα και πάλι υπήρξαν οι κολλητοί του Τσουδερού και τα γκαρσόνια της κυβέρνησης του Καΐρου, οι πιστοί κολαούζοι του παλατιού, του Αμερικανισμού και του Καραμανλισμού που έτρεχαν να προλάβουν θέση στο αεροδρόμιο το ’74 την στιγμή που το αίμα κυλούσε στην Κερύνεια … για να υποδεχτούν τον «εθνάρχη» της προδοσίας και της καταστολής. Και σήμερα ξεπροβάλλουν και πάλι κάτω από τον τίτλο του ethnikismos τάχα για το καλό του «εθνικισμού» ουρλιάζοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι αγωνίζονται για την άμεση δημοκρατία -  και αυτοί ανάμεσα σε άλλους - προσπαθώντας να πείσουν ότι αυτοί και μόνο εκπροσωπούν την ιδέα και τον Ελληνισμό (!) και όχι άλλοι που σε χαλεπούς καιρούς ακολουθούσαν πιστά το δύσβατο μονοπάτι και δεν φοβήθηκαν να δηλώσουν ξεκάθαρα Εθνικοσοσιαλιστές ... και σε καμιά περίπτωση απλά «εθνικιστές» ή «ακροδεξιοί». 

Ας είναι όμως τα γραπτά μένουν και έχουν γνώση οι Συναγωνιστές και οι Συναγωνίστριες που δεν κατέληξαν ζητιάνοι της κάλπης  και νεροκουβαλητές των δημοσκοπήσεων που σερβίρει καθημερινά η Σιωνιστική πρεσβεία και τα φιλαράκια της Μπακογιάννη όταν οι εν λόγω δεν ασχολούνται την ίδια στιγμή με τις off shore εταιρείες τους και την προώθηση της «ελληνοισραηλινής» φιλίας μέσα από τα βρωμερά έντυπα που εκδίδουν οι ίδιοι. 


Η αντιφασιστική ακροδεξιά σήμερα που τάζει μαζί με 2 σακούλες λάχανα … και μπόλικο «λαϊκό εθνικισμό» και μαζεύει στην αυλή της εν γνώσει της ηγεσίας της φυσικά, από προβοκάτορες μέχρι πρώην συνεργάτες της αφεντικίνας της Mossad στην Ελλάδα και κολλητούς του Βαβύλη, καθώς και πρώην στελέχη του Καρατζαφέρη που ορκίζονται σήμερα να κυνηγήσουν τους Εθνικοσοσιαλιστές και τους «νεοναζί» (sic) την επόμενη της 25^ης Ιανουαρίου ... είναι η καλύτερη φαντασίωση του τελευταίου αντιφασίστα. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει όσο κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν στον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό, και ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ που δεν έχουν υπογράψει δηλώσεις μετανοίας και ούτε έχουν σκοπό να απεμπολήσουν Ιδέες για να τα έχουν καλά με το κατοχικό καθεστώς. Όσο και αν προσπαθούν οι ένστολοι θρασύδειλοι σαλτιμπάγκοι και λοιποί παχύσαρκοι πολιτικάντηδες να «ξεδοντιάσουν» την νοημοσύνη μας - ενώ μέχρι χτες έστρωναν το χαλί της αντεθνικής δεξιάς και άλειφαν με λάδι Καλαμών τους προδότες - να προκαλέσουν μέσα από τα άρθρα τους και την τακτική τους αλλά και να προωθήσουν τον βρώμικο ρόλο που τους έβαλε να παίξουν ο μονόφθαλμος προστάτης τους ενώ από την άλλη προβοκάρουν με τον λόγο και τα έργα τους ας γνωρίζουν ότι έχει ο καιρός γυρίσματα και σύντομα θα απολογηθούν μπροστά στην Εθνικοσοσιαλιστική Νεολαία … και θα εισπράξουν το ανάλογο αντίτιμο.

Υ.Γ. Για τους Συναγωνιστές που νιώθουν και πράττουν ως Αντιδημοκράτες δεν υπάρχουν αυταπάτες μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Ούτε μια ψήφος στα Λαμόγια της πατριδοκάπηλης αντιφασιστικής ακροδεξιάς, ΑΠΟΧΗ από κάθε εκλογική διαδικασία ΚΑΝΕΝΑ άλλοθι στους γύπες της αστικής δημοκρατίας που αμείβονται με χιλιάδες ευρώ τον μήνα και στήνουν το σκηνικό για τα μελλοντικά συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. !

New FRONT OF HELL album: "AVANGUARDIA" Digipack Cd art edition from label RUPE TARPEA

New FRONT OF HELL album: "AVANGUARDIA"

Digipack Cd art edition from label RUPE TARPEA

1. MADE IN EUROPE

2. FRONT OF HELL

3. KEEP THE FAITH

4. HELLAS

5. CLOCKWORK CITY

6. OUR COUNTRY

7. HAIL THE BEAST

8. REBORN

Order "AVANGUARDIA" Cd here:

Web: www.facebook.com/rupe.tar

Email: perimetros@gmail.com

"The soundtrack of Europe in the very near future, 

a devastating industrial apocalypse for the next dance on the ruins"

http://www.frontofhell.com/

Το πραγματικό νόημα πέρα από τις ευχές είναι ... Λύσσα και Συνείδηση και το 2015 !

Αποκλειστικό: Συνέντευξη του Christian Ryder (TourdeForce) στον «Μαύρο Κρίνο»!

Επιμέλεια και οργάνωση συνέντευξης: Λυκούργος

Κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό ο νέος δίσκος των TourdeForce, το “Jedem Das Seine”.Το όνομα του συγκροτήματος μάλλον άγνωστο στους περισσότερους από όσους ενδεχομένως  θα  διαβάσουν τη συνέντευξη που ακολουθεί. Μουσικά σίγουρα όχι το είδος  που οι πιο πολλοί από εμάς προτιμούμε… Ο Christian Ryder, ιθύνων νους της μπάντας, έχει τη δυνατότητα να μετουσιώνει τη μουσική του σε κάτι ξεχωριστό, με συνθέσεις που καταφέρνουν να περνάνε έξυπνα τα όσα θέλει να πει. Εμπνεόμενος από  την pop κουλτούρα, τον κινηματογράφο, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία και όχι μόνο, καταφέρνει να συνδυάσει διαφορετικά στοιχεία δημιουργώντας κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και ιδιαίτερα πρωτότυπο. Ιστορικές αναφορές στην Eθνικοσοσιαλιστική περίοδο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο … καθώς και σε συγκεκριμένα ζητήματα  που η σύγχρονη «πολιτικά ορθή» δημοκρατική τυραννία απαγορεύει την οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση ... παραλληλισμοί με τη σημερινή κοινωνία και τα προβλήματα της … ένα όχι εύκολο εγχείρημα, ειδικά όταν απευθύνεσαι σε λοβοτομημένους και προγραμματισμένους «ανθρώπους». Mπορέσαμε να εξασφαλίσουμε μια συνέντευξη με τον Christian Ryder ο οποίος δέχτηκε με πολύ χαρά να μας μιλήσει. Ευγενικός και πολύ φιλικός απάντησε σε όσα ερωτήματα του θέσαμε.

1. Δώσε μας ένα σύντομο βιογραφικό του συγκροτήματος. Πότε δημιουργήθηκε, πως προέκυψε το όνομα και πόσες κυκλοφορίες έχεις στο ενεργητικό σου.

Christian Ryder: Οι TourdeForce σχηματίστηκαν στο Μπέργκαμο (Βόρεια Ιταλία), το 2004. Το «TourdeForce” (άθλος) ηχούσε δυναμικό ως όνομα μίας synthpop/electrowave μπάντα, παράλληλα όμως έχει και μια ελαφρώς αρνητική έννοια : o μέσος άνθρωπος ζει  κάτω από μια συνεχή πίεση και αντιμετωπίζει ένα καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Οι TourdeForce έχουν αρκετές κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους, θα πρότεινα ωστόσο τα εξής τρία άλμπουμ : To ”Omnes Feriunt, Ultima Necat” (2007), το “Colours in Life” (2010) και το - περισσότερο «σκοτεινό» -  “Jedem das seine”, την νέα μας κυκλοφορία.

2. Πως θα προσδιόριζες το μουσικό στυλ της μπάντας.

Christian Ryder:  Η μουσική των TourdeForce έχει επιρροές από ετερογενή μουσικά ρεύματα του παρελθόντος. Πολλοί την προσδιορίζουν ως synthpop, άλλοι ως futurepop, ebm ή industrial. Εγώ προτιμώ να την χαρακτηρίζω ως “electronic-wave”.

3. Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για τη τελευταία κυκλοφορία σας με τον … όχι ιδιαίτερα «εμπορικό»  τίτλο «Jedem Das Seine» (σ.σ σύνθημα στην πύλη του στρατοπέδου συγκεντρώσεως στο Μπούχενβαλντ, που  σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει : «Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει») Πως προέκυψε η ιδέα για το συγκεκριμένο τίτλο; Nα υποθέσω ότι υπήρξαν αντιδράσεις για την επιλογή αυτής της ονομασίας;

Christian Ryder: Η προέλευση αυτής της φράσης είναι το λατινικό «Unicuique suum» , η γερμανική απόδοση του φράσης αυτής είχε τοποθετηθεί στη πύλη του στρατοπέδου Buchenwald. Kατά καιρούς, το κεντρικό εβραϊκό συμβούλιο της Γερμανίας έχει κατηγορήσει εταιρείες όπως τις Nokia, REWE, Burger King, Tchibo, It και  Merkur Bank για τη  χρησιμοποίηση του συγκεκριμένου αποφθέγματος σε διαφημίσεις των προϊόντων τους (σύμφωνα με το εβραϊκό συμβούλιο, το απόφθεγμα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον «Ναζισμό»).Ένα παράδειγμα αμφιλεγόμενης διαφήμισης εμπεριέχουσας της επίμαχης φράσης; Η αλυσίδα supermarket REWE χρησιμοποίησε για τη προώθηση των δραστηριοτήτων της το εξής slogan : “Barbecue: Jedem das Seine”. Η συγκεκριμένο φράση έχει έντονο περιεχόμενο. Σε σχέση με το γενικότερο νόημα του δίσκου: Συνηθισμένοι άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι ικανοί να ξυπνήσουν από το πνευματικό «μούδιασμα» που τους έχει επιβάλλει το μιντιακό κατεστημένο και ανήμποροι να σκεφτούν από μόνοι τους, τους αξίζει η πνευματική τους υποταγή στην «Ελίτ» που ελέγχει τα πάντα.

4. Εύκολα παρατηρεί κάποιος ότι στο τελευταίο σου δίσκο καταπιάνεσαι με ιστορικά θέματα που αποτελούν «αδιαμφισβήτητες αλήθειες» ή - για να χρησιμοποιήσω μια περισσότερο συνηθισμένη φράση - μη πολιτικά ορθά (politically incorrect). Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που σε έκανε να ασχοληθείς με τόσο ακανθώδη ιστορικά ζητήματα ή ήταν κάτι που υπήρχε πάντοτε σαν σκέψη και θεώρησες ότι έφτασε πλέον η κατάλληλη στιγμή;

Christian Ryder: Μου αρέσει να παρατηρώ και να μελετώ τη καθημερινή πραγματικότητα, τη διάθεση των ανθρώπων και τις διάφορες τάσεις που επικρατούν. Κάθε φορά που κάποια άτομα – αρκετά καλλιεργημένα και αξιόλογα - πρόκειται να αναφερθούν σε τέτοια «ακανθώδη» , όπως είπες, ζητήματα, τείνουν - σε υπέρμετρο βαθμό θα έλεγα - να προλογίζουν, να «μασάνε» τα λόγια τους και να κάνουν εκνευριστικά προσεκτικές παρουσιάσεις. Είναι εμφανές ότι υπάρχει ένα ευρύτατα διαδεδομένο αίσθημα ενοχής. Πώς καταντήσαμε τόσο τραγικά αδύναμοι και μικρόνοοι … ; Φαίνεται πως είμαστε πλέον ανάξιοι ...! Είναι αρκετά «οργουελικό» να μην μπορούν οι άνθρωποι να εκφράσουν ελεύθερα την άποψη τους σε συγκεκριμένα δογματικά και «αδιαμφισβήτητα» ζητήματα. Τα βασικά θέματα του δίσκου επικεντρώνονται σε μια αυστηρή κριτική του κατεστημένου των μμε: H old-school industrial και ebm μουσική χρησιμοποιούσε πάντα βίαια ερεθίσματα για να «σοκάρει»  και να ξυπνήσει το «τρίτο μάτι» των ανθρώπων.

5. Ενδεικτικά, αναφέρω ορισμένους τίτλους από τα τραγούδια του δίσκου: “Adolf Hitler Platz, “ Did Six Million Really Die”,  “John Lennon Was A Warmonger”,” The Last Hope For Europe”. Θα ήθελες να μας αναφέρεις περιληπτικά ορισμένα πράγματα για κάθε τραγούδι;

Christian Ryder:

- Adolf Hitler Platz :

Πρόκειται για μια τραγική ιστορία αγάπης. Με ενδιέφερε να προσεγγίσω την οπτική γωνία της άλλης πλευράς, των «νικημένων». Ένας νεκρός Γερμανός στρατιώτης συνεχίζει να επιστρέφει στο μέρος όπου (πριν αναχωρήσει για το μέτωπο) είχε υποσχεθεί στη κοπέλα του ότι θα τη συναντούσε ξανά … το μέρος όμως αυτό έχει αφανιστεί ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς των Άγγλων ... : ο στρατιώτης συνεχίζει μάταια να αναζητά το αυτό μέρος … καταδικασμένος να περιπλανιέται αιώνια ανάμεσα στα ερείπια. Στη μεταπολεμική περίοδο, η πολιτιστική και η προπαγανδιστική επιρροή των νικητών επιβάλλει στους ανθρώπους να μην τιμούν ούτε να θυμούνται τους Γερμανούς στρατιώτες, επειδή θεωρείται ότι ενσαρκώνουν το απόλυτο «κακό» Πιστεύω ότι ο καθένας θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να τιμά τους πεσόντες του.

-Did Six Million Really Die :

Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο ταμπού που υπάρχει. Eπίτρεψε μου να προλογίσω προσεκτικά και να «μασήσω» τα λόγια μου διότι αισθάνομαι ότι είμαι και εγώ ανάξιος, (σ.σ με αρκετή δόση ειρωνείας) Είναι ένα αμφιλεγόμενο τραγούδι στο οποίο δεν έλαβα θέση. Το λέω καθαρά ρητορικά. Εννοώ, ότι, κανείς δεν θέλει να προσβάλλει τη μνήμη όσων πέθαναν. Έξι εκατομμύρια πτώματα. Το συγκεκριμένο τραγούδι λοιπόν, ως μέρος της γενικότερης ιδέας /φιλοσοφίας που διέπει τον δίσκο, αποτελεί ένα παράδειγμα μιας «διαφορετικής εκδοχής της αλήθειας», δηλ. αυτό της απαγορευμένης και ποινικοποιημένης. Έχουμε εκπαιδευτεί από ένα είδος «σχολείου της σκέψης». Εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτή τη (διαφορετική) πλευρά της Ιστορίας : είναι κάτι πολύ «βαρύ» για την ευαισθησία μας, τη καρδιά μας, την νοημοσύνη μας. Δεν προτρέπω τους ανθρώπους να υποστηρίζουν διφορούμενες απόψεις (παρεμπιπτόντως, καλό είναι να αποφεύγει κάποιος να ενημερώνεται από το Wikipedia), ήθελα απλά να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξοργιστικής μιντιακής πραγματικότητας. Δεν υπάρχει κάποιο προπαγανδιστικό περιεχόμενο σε αυτό το τραγούδι, για τον απλούστατο λόγο ότι ποτέ δεν αναμείχθηκα σε κάποιο πολιτικό κόμμα ή πολιτιστικό σύλλογο. Είμαι αυτό που είμαι: με τις όποιες αντιφάσεις μου δεν θα μπορούσα ποτέ να υπάρξω μέλος καμίας οργάνωσης.

- John Lennon Was A Warmonger

Όλοι μας έχουμε ανάγκη από πρότυπα που θαυμάζουμε και σεβόμαστε. Το σύστημα τα έχει επίσης ανάγκη. Δυστυχώς, αρκετά εκ του συστήματος προβαλλόμενα  «πρότυπα» αντιπροσωπεύουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που μας έχουν μάθει να πιστεύουμε. Ο John Lennon αποτελεί ένα χαρακτηριστικό - και τραγικά ειρωνικό - τέτοιο παράδειγμα : των «ηρώων» που ντύνονται σαν επαίτες (με ακριβές πιστωτικές κάρτες κάτω από τα κουρέλια τους), προσποιούμενοι να σώσουν τον κόσμο καπνίζοντας χασίς, μπεκροπίνοντας, παίζοντας τα μπόνγκος και διαδηλώνοντας ενάντια στο «σύστημα» καίγοντας τα αυτοκίνητα ή τα καταστήματα απλών πολιτών. Γάμησε τα !!

- The Last Hope For Europe

Με ενδιέφερε να γράψω κάποια τραγούδια χρησιμοποιώντας την άποψη του Χίτλερ σε πρώτο πρόσωπο. Το άλλο είναι το “Human Geometries” που - υποθετικά - περιγράφει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του Hitler κατά τη διάρκεια των συνεδρίων Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. (ως αναφορά, δείτε το «Triumph Des Willens» (Θριάμβο της Θέλησης)  σκηνοθετημένο από την Leni Riefenstahl). Αναφέρθηκα σε «συναισθήματα» διότι ο Χίτλερ, πριν αποτελέσει την ενσάρκωση του «απόλυτου κακού», ήταν ένας άνθρωπος. Εννοώ, ένα πραγματικό ανθρώπινο όν. Είπε «Είμαι η τελευταία ελπίδα της Ευρώπης» : είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, αποτελεί μια απίστευτα επική και συναρπαστική φράση! Μιλώντας για τον Χίτλερ, προσεγγίζοντάς τον, συνθέτοντας ένα τραγούδι για εκείνον, τραγουδώντας τα υποτιθέμενα λόγια του : αυτό σημαίνει να αντιμετωπίζεις τους εσωτερικούς σου «δαίμονες». Ήταν μια μεγάλη πρόκληση!

6. Η απόφασή σου να μιλήσεις σχετικά με ιστορικά θέματα «ταμπού» έχει δημιουργήσει προβλήματα στη διανομή του άλμπουμ σε συγκεκριμένες χώρες;

Christian Ryder: Μια μεγάλη γερμανική εταιρεία διανομής αρνήθηκε να εκπληρώσει τους όρους του συμβολαίου με τη δισκογραφική εταιρεία όσον αφορά τη προώθηση του άλμπουμ σε κάποιες βασικές χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία. το Βέλγιο και η Πολωνία. Στο βιβλιαράκι που συνοδεύει το δίσκο, υπάρχει μια δήλωση, κάτι σαν: «Οι TourdeForce δεν υποστηρίζουν ή προωθούν απόψεις σχετικά με τον Ναζισμό ή την άρνηση του Ολοκαυτώματος», ωστόσο οι υπεύθυνοι της γερμανικής εταιρείας διανομής φάνηκαν απρόθυμοι να δεχτούν οποιαδήποτε ήπια μορφή διπλωματίας. Αγνόησαν πλήρως τη δήλωση, δεν διάβασαν τους στίχους, δεν άκουσαν έστω τα τραγούδια! Μια επιφανειακή και σαφέστατα προκατειλημμένη προσέγγιση. Οι ιδιοκτήτες της δισκογραφικής ωστόσο δεν δείλιασαν, βρήκαν άλλον διανομέα και τα αντίτυπα του άλμπουμ σχεδόν εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγες ημέρες! H εταιρεία που αρνήθηκε τη διανομή του δίσκου θεώρησε προσβλητικό τον τίτλο του τραγουδιού “Kebab trauma”. Τους αξίζει λοιπόν μία από τις κονκάρδες που οι  TourdeForce κυκλοφόρησαν για τις ανάγκες προώθησης του δίσκου: αυτή με το λογότυπο  «I love kebab»!

7. ”History is written by the winners”. Mια γνωστή ρήση την οποία επέλεξες και ως τίτλο ενός εκ των τραγουδιών σου. Θεωρείς ότι όσα μαθαίνουμε σχετικά με τη περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των «νικητών» ώστε να αποσιωπούνται τα εγκλήματά τους;

Christian Ryder: Ουδείς κάνει χάρες στον Πόλεμο. Πέρα από αυτό, η δίκη της Νυρεμβέργης ήταν μια απίστευτα βάναυση και απάνθρωπη προπαγανδιστική φάρσα. Κατήγοροι και δικαστές ήταν οι ίδιοι άνθρωποι. Fuck Wikipedia: ελέγξτε τους καταστατικούς χάρτες της δίκης της Νυρεμβέργης. Διαβάστε το άρθρο 20: “Το δικαστήριο μπορεί να απαιτήσει να ενημερωθεί σχετικά με τη φύση των αποδεικτικών στοιχείων  πριν από την καταχώρησή τους, έτσι ώστε να μπορεί να αποφανθεί σχετικά με τη συνάφεια αυτών”… και ειδικότερα το άρθρο 21: “Το δικαστήριο δεν απαιτεί αποδεικτικά στοιχεία για γεγονότα που αποτελούν κοινή γνώση”. Οι κατηγορίες εναντίον των Γερμανών δεν χρειάζονταν να βασιστούν πάνω σε αποδεικτικά στοιχεία. Έτσι, είδαμε μουμιοποιημένα και συρρικνωμένα κεφάλια και … σαπούνια. «Γεγονότα που αποτελούν κοινή γνώση!»

8. Mπορεί η ιστορία να γράφεται από τους νικητές, η αλήθεια όμως πάντα αποκαλύπτεται σε αυτούς που την αναζητούν. Πολλοί άνθρωποι λοιπόν βρίσκονται στη φυλακή επειδή τολμούν να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη πάνω σε συγκεκριμένα ιστορικά θέματα.  Φαίνεται ότι η «ελευθερία της έκφρασης» υπάρχει μόνο όταν κάποιος συμφωνεί με ότι το σύστημα θεωρεί ως «ορθό» και «αληθινό». Πιστεύεις ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες αποτελούν στην ουσία τη χειρότερη μορφή τυραννίας;

Christian Ryder: Άνθρωποι οδηγούνται πράγματι στη φυλακή για «εγκλήματα σκέψης»! Είναι αδιανόητο! Αυτό θα πρέπει να αφήσει μια απειροελάχιστη, έστω, αμφιβολία ότι υπάρχει κάποιο κενό στην «επίσημη αλήθεια» που προβάλλει το σύστημα, έτσι δεν είναι; Οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν απέχουν από την τυραννία, προσπαθούν όμως επιμελώς να το αποκρύψουν παρουσιαζόμενες υπό το προσωπείο του  «περιστεριού της ειρήνης» Υπάρχει αυτή η θλιβερή ψευδαίσθηση της «δύναμης στο λαό»…

9. Ποια είναι η άποψή σου σχετικά με το Κίνημα του Ιστορικού Αναθεωρητισμού;

Christian Ryder:  Τάσσομαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Η κριτική επανεξέταση των ιστορικών γεγονότων είναι κάτι πολύ συναρπαστικό … νέες ερμηνείες του παρελθόντος, νέα στοιχεία, νέες προοπτικές. Δυστυχώς το «Ιστορικός Αναθεωρητισμός» ακούγεται  κάπως «κακόηχο». Είναι σαν να αποπνέει κάτι άσχημο: οι άνθρωποι τείνουν να το αντιλαμβάνονται ως κάτι αρνητικό και, κυρίως, να θεωρούν ότι ισοδυναμεί με ... άρνηση του «ολοκαυτώματος». Είναι εξωφρενικό! Απίστευτο το πως όλοι οι συνειρμοί  πάντοτε καταλήγουν εκεί.

10. Ζούμε τη παρακμή του Δυτικού κόσμου, την οποία ήδη είχε προβλέψει ο Oswald Spengler από το 1918 ... Πιστεύεις ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή; Ποιες - κατά τη γνώμη σου - είναι οι κυριότερες αιτίες αυτής της παρακμής: Θεωρείς ότι χρειαζόμαστε μια «Εξέγερση ενάντια στο σύγχρονο Κόσμο»;

Christian Ryder:  Νομίζω ότι η Ευρώπη βαδίζει σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή ... Ο κύριος λόγος; H ανεξέλεγκτη μαζική μετανάστευση, η οποία καταστρέφει την ευρωπαϊκή ήπειρο. Δεν είμαι εναντίον μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, αλλά οι ρίζες και τις παραδόσεις μας δεν πρέπει να εξαλειφθούν. Τι συμβαίνει όμως; Υπάρχει μια υστερική «πολιτικώς ορθή» τάση η οποία αποσκοπεί στην ενσωμάτωση των μεταναστών με οποιοδήποτε κόστος. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι το αντιλαμβάνονται πλέον σαν μια μορφή «γενοκτονίας»: όλες οι  κυβερνήσεις , σε συνεργασία μεταξύ τους,  σκοπίμως αγνοούν τους γηγενείς κατοίκους, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις τους απέναντι στις ορδές των μεταναστών. Αντιθέτως, υποστηρίζουν και προωθούν μια ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών από την Ασία και την Αφρική. Είναι πραγματικά άρρωστο αυτό που συμβαίνει και δείγμα ηττοπάθειας. Έχω διαβάσει σχετικά με το σχέδιο Kalergi, αμφιλεγόμενο αλλά σίγουρα κάτι αρκετά  ενδιαφέρον. Ίσως ακουστεί κυνικό αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια λύση … έτσι όπως έχει πλέον διαμορφωθεί η κατάσταση …απλά ελπίζεις ότι δεν θα ξεσπάσει ένας απόλυτα χαοτικός φυλετικός πόλεμος.

11. Ποια η γνώμη σου για τον ελληνικό πολιτισμό; Υπάρχει κάποια σύγχρονη προσωπικότητα που θαυμάζεις;

Christian Ryder: Έκανα αρχαία ελληνικά στο λύκειο. Η καθηγήτρια μου ήταν πραγματικά παθιασμένη με την αρχαία Ελλάδα! Θυμάμαι το «καλός και αγαθός»! Οι ελληνικοί μύθοι είναι εκπληκτικοί και έχουν σαφέστατα επηρεάσει την ιστορία, την κουλτούρα, τις τέχνες, την συλλογική συνείδηση … σκέφτομαι τον Μορφέα, τον Πάνα, τον Προμηθέα, τις Μούσες, τον Πήγασο, την Μέδουσα, τον Ορφέα … θα έλεγα τον Βαγγέλη Παπαθανασίου!

12. Που μπορεί να προμηθευτεί κάποιος το άλμπουμ σας;

Christian Ryder:  Δυστυχώς ,για όσους πιθανώς να ενδιαφερθούν να το αγοράσουν, έχει σχεδόν εξαντληθεί! Ίσως κάποια αντίτυπα να είναι ακόμα διαθέσιμα μέσω των διαδικτυακών καταστημάτων της PoPonaut ή της Space Race Records. Σκοπεύουμε πάντως να επανακυκλοφορήσουμε το άλμπουμ σε μια ειδική έκδοση, με κάποιες εναλλακτικές μίξεις και ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι με τίτλο “Fight For Your Right (To Hate)”.

13. Οι τελευταίες λέξεις δικές σου! Κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους Έλληνες Αυτόνομους Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές καθώς και σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξη;

Christian Ryder:  Σας ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε! Να είστε καλά και να παραμείνετε «Καλοί και Αγαθοί»!