Οι όροι εμπέδωσης του Στρατιωτικού Κινήματος της 21ης Απριλίου 1967.


του Γεωργίου Γιαννακόπουλου

Το στρατιωτικό κίνημα (το χαρακτηρίζω κίνημα προκειμένου να αποφευχθεί ενδεχόμενη φόρτιση από τη χρήση του όρου πραξικόπημα) της 21ης Απριλίου 1967  χαρακτήρισαν δύο φαινόμενα: η έκπληξη και η παντελής έλλειψη αντίδρασης στην επιβολή του. Η ικανοποιητικότερη εξήγηση που μπορεί να δοθεί άπτεται στις καταπιεστικές συνέπειες (δηλ. δημιουργία κρατικών λειτουργιών ειδικής μορφής) και στο καθαρά αστικό χαρακτήρα της Ένωσης Κέντρου, που ήταν ο ουσιαστικός εκφραστής της πολιτικοποίησης των λαϊκών μαζών. Οι στόχοι της Ε.Κ. ήταν στενά κομματικοί χωρίς να εμφορούνται από το στοιχείο μιας πλατύτερης πολιτικής προοπτικής. Η «Παπανδρεϊκή» πολιτικοποίηση οριζόταν αυστηρά από τα όρια των κομματικών προθέσεων, στα πλαίσια του κοινοβουλευτισμού. Η λαϊκή παθητικότητα μπορεί να αιτιολογηθεί μέσα  από τη ταυτολογία: oι αντιδεξιές λαϊκές τάξεις δεν αντέδρασαν το 1967 γιατί είχαν ήδη αντιδράσει με τον "ανένδοτο" και στην βασιλική εκτροπή. Οι αντιδράσεις αυτές αποτελούσαν και το όριο της πολιτικοποίησής τους, όπως είχε διαμορφωθεί από την ηγεσία της Ε.Κ., του πολιτικού τους εκφραστή! Όριο γνωστό στους κινηματίες, ουσιαστική εγγύηση για την επιτυχία του εγχειρήματος. Στις στρατηγικές επιλογές της ηγεμονικής ομάδας της άρχουσας τάξης, οι κυριαρχούμενοι δεν είχαν τίποτα να αντιτάξουν, γι΄αυτό και παρέμειναν παθητικοί.

Η συναίνεση απέναντι στην εξουσία ήταν γεγονός γιατί η ταξική δομή της κοινωνίας είχε γίνει αποδεκτή, καθώς δεν ήταν αντιληπτή σαν τέτοια. Η άρνηση της συναίνεσης, όπως εκφράστηκε στις κινητοποιήσεις του ΄60,δεν αφορούσε τη ταξική δομή αλλά τις αστικές στρατηγικές επιλογές. Η άρνηση που συμπυκνωνόταν στο εκλογικό αποτέλεσμα του ΄64, εξέφραζε τη λαϊκή άρνηση στα οργανωτικά δομικά στοιχεία της αστικής εξουσίας, αποτελώντας ταυτόχρονα και μια ΑΠΟΛΥΤΗ παραδοχή της αστικής νομιμότητας. Το κεντρικό σύνθημα των κινητοποιήσεων των «Ιουλιανών», δηλαδή το 114,   δείχνει με το πιο εμφαντικό τρόπο ότι η λαϊκή πολιτικοποίηση δεν είχε στόχο την ανατροπή αλλά την εφαρμογή του αστικού συντάγματος. Οι κυριαρχούμενοι δεν εξέφραζαν  δικές τους ταξικές στρατηγικές στη κατεύθυνση αντί-αστικών επιλογών. Στόχος τους δεν ήταν η αστική νομιμότητα αλλά οι παράνομοι μηχανισμοί της αστικής εξουσίας με κέντρο τη πολιτική στρατηγική της μοναρχίας. Η ιδεολογική τους ενσωμάτωση, δηλαδή η υποστήριξη αστικών πολιτικών επιλογών ήταν στάση παθητική, γιατί παρέμενε παθητικός δέκτης των αστικών πρωτοβουλιών. 

Η έλλειψη ενός συνειδητού διαταξικού συνασπισμού στη βάση, που θα ανάγκαζε το συνασπισμό εξουσίας σε υποχωρήσεις αναγκαίες για την αναπαραγωγή της ταξικής κυριαρχίας, ήταν το ισχυρότερο όπλο στα χέρια των κυρίαρχων. Η πλήρης ιδεολογική και πολιτική τους ενσωμάτωση, η οποία και αποτυπώνεται στην υποστήριξή τους κύρια προς την Ε.Κ. και δευτερευόντως προς την ΕΔΑ, άφηνε ελεύθερο πεδίο για την ανάπτυξη αστικών στρατηγικών που ηρνούντο αυτήν την ίδια την αστική νομιμότητα. Αυτός είναι ο λόγος που η αντίδρασή τους τη περίοδο ΄61 -΄65 εκφραζόταν κοινοβουλευτικά μέσα από την υποστήριξη μιας καθαρά αστικής στρατηγικής ενός καθαρά αστικού κόμματος: της E.K. Ο προσανατολισμένος αποκλειστικά σε κοινοβουλευτικές μορφές αγώνας ήταν καταδικασμένος μετά τη κατάργηση του μοναδικού του μέσου έκφρασης, δηλαδή των κομμάτων και του κοινοβουλίου. Η ιδεολογική ενσωμάτωση είχε περιορίσει το πεδίο το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης, από τη πλευρά των κυριαρχούμενων, αποκλειστικά σε κομματικό επίπεδο.

H αποδοχή της αστικής επιλογής, που εξέφραζαν τόσο η ΕΚ όσο και η ΕΔΑ, σήμαινε ταυτόχρονα και τη πλήρη αποδοχή μιας ιδεολογικής οπτικής που περιόριζε το πλέγμα των δομών εξουσίας σε ένα και μοναδικό σημείο: στην εκλογική  κομματική αντιπαράθεση. Η κατάργηση αυτής της ιδεολογικής αναφοράς σήμαινε και τη πλήρη αδυναμία αντίδρασης. Οι κυριαρχούμενοι ταυτίστηκαν με μια συγκεκριμένη αστική στρατηγική, αυτήν του κοινοβουλευτισμού, η οποία εγκαταλείφθηκε από την αστική εξουσία όταν άρχισε να παρουσιάζει αρνητικά σημεία, προκειμένου να αντικατασταθεί από τη στρατηγική της δικτατορίας. Αυτή η τομή βρήκε τους κυριαρχούμενους απροετοίμαστους, έρμαια της στενής κομματικής προοπτικής των ΕΚ και  ΕΔΑ, που προπαγανδίζοντας τη πίστη τους στη "νίκη της δημοκρατίας", απολιτικοποιούσαν την κοινοβουλευτική διαδικασία  εδραιώνοντας παράλληλα τη λαϊκή εμπιστοσύνη σ΄ αυτήν. 

Η εμπιστοσύνη στη κοινοβουλευτική νομιμότητα ήταν το βασικότερο στοιχείο της ιδεολογικής τους ενσωμάτωσης, επί του οποίου αρθρώθηκε και η δημοκρατία της μεταπολίτευσης. Η αδυναμία των κυριαρχούμενων ήταν αυτή που έδωσε τη δυνατότητα στην αστική τάξη να επιβάλει τις επιλογές της στο βαθμό και το χρόνο που επιθυμούσε, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να δεχθεί συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Λόγω της αρνητικής για τους κυριαρχούμενους συγκυρίας της ταξικής πάλης - συνέπεια του εμφυλίου -  η άρχουσα τάξη είχε ανέκαθεν τη πρωτοβουλία κινήσεων, με την επιβολή της δικτατορίας να αποτελεί τη πιο καθαρή μορφή υλοποίησης αυτού του πλεονεκτήματος. Παρότι η στάση των κυριαρχούμενων υπήρξε η βασική συνιστώσα καθορισμού της πολιτικής συγκυρίας, δεν ήταν η μόνη. Το μετεμφυλιακό κράτος αρθρωνόταν επί ενός τριπολικού πλέγματος εξουσίας: κοινοβούλιο, στρατός, μοναρχία με τη τελευταία να αποτελεί το συνδετικό κρίκο του τριγώνου. Με τη de facto κατάργησή της δημιουργήθηκε μια τομή στη μετεμφυλιακή νομιμότητα, την οποία δε μπορούσαν να προβλέψουν ούτε τα κόμματα αλλά ούτε και ο μονάρχης. Αμφότεροι θεωρούσαν ότι επιχείρημα  "βίαιης" άρσης της πολιτικής κρίσης αποτελούσε προνόμιο  των ανακτόρων, τα οποία θα έλεγχαν τους κινηματίες. 

Γι΄αυτό και το κίνημα των Συνταγματαρχών δημιουργεί σύγχυση την οποία και εκμεταλλεύεται προωθώντας έναν υποτιθέμενο συμβιβασμό με τη μοναρχία, το πρώτο διάστημα επιβολής του. Η "σιωπή" του Κωνσταντίνου προσφέρει τεράστια βοήθεια στη προσπάθεια εμπέδωσης του καθεστώτος καθώς αποδέχεται ουσιαστικά ως τετελεσμένα και αμετάκλητα τα γεγονότα. Το ερώτημα της στάσης του ερμηνεύεται στη παρακάτω συλλογιστική: η ομάδα των Συνταγματαρχών τον θέτει ενώπιον του διλήμματος είτε να δεχθεί τα γεγονότα ως τετελεσμένα είτε να αντιταχθεί. Στην δεύτερη περίπτωση η αντίδραση του μπορούσε να πάρει, είτε τη μορφή αντίδρασης εν ονόματι της κοινοβουλευτικής νομιμότητας με σκοπό την άμεση αποκατάστασή της είτε τη μορφή ενός αντί-πραξικοπήματος κάτω από τη δική του ηγεσία. Η σύνταξη της μοναρχίας με τη κοινοβουλευτική νομιμότητα, θα είχε τεράστιες συνέπειες τόσο για το κοινοβουλευτισμό, όσο και για την ίδια τη μοναρχία. Η αντιπαράθεση σ΄αυτή τη κατεύθυνση απαιτούσε όχι μόνο αντιπαράθεση μεταξύ κέντρων εξουσίας αλλά και τη λαϊκή συμμετοχή. Οι συνέπειες θα ήταν καθοριστικές για τη μορφή οργάνωσης της αστικής εξουσίας. Θα έδινε σίγουρα αίγλη στην μοναρχία, ανατρέποντας τις αντιμοναρχικές τάσεις στο λαϊκό κίνημα αλλά ταυτόχρονα θα άλλαζε και τις σχέσεις ισορροπίας στο πλέγμα εξουσίας προς το συμφέρον του κοινοβουλίου. 

Αν επικυρωνόταν η κοινοβουλευτική νομιμότητα θα περιοριζόταν αντίστοιχα ο προσδιοριστικός ρόλος του στρατού κάτι το οποίο θα ανέτρεπε συνολικά τη μεταπολεμική αστική στρατηγική. Η αναπαραγωγή της κοινοβουλευτικής νομιμότητας θα είχε σαν συνέπεια όχι μόνο την αποδυνάμωση της θέσης του στρατού αλλά και της μοναρχίας, αφού αποσυνδεόμενη από τον Στρατό και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, κρατικούς και παρακρατικούς, θα δεχόταν αναγκαστικά τη πρωτοκαθεδρία της εκλεγμένης εκτελεστικής εξουσίας. Αν η μοναρχία αυτοπεριοριζόταν στα πλαίσια της νομιμότητας θα έχανε μακροπρόθεσμα το πολιτικό της βάρος καθώς η "ιδιαίτερη" θέση της  στηριζόταν στις σχέσεις της με παρακρατικούς μηχανισμούς και άνομα κέντρα εξουσίας. Άλλωστε η μοναρχία ήταν αδύνατο να αντιταχθεί στις δομές εξουσίας της άρχουσας τάξης, συστατικό στοιχείο των οποίων ήταν και η ίδια μέσα από τη σύνδεση και την εξάρτηση της από το κεντρικό στοιχείο αυτής της δομής που ήταν ο Στρατός.

Η δεύτερη πιθανή αντίδραση του Κωνσταντίνου, δηλαδή το αντί-πραξικόπημα χωρίς τη συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα, ήταν τεχνικά αδύνατο. Τα όργανα και οι ενδοστρατιωτικοί μηχανισμοί που ήταν απαραίτητοι για τη διενέργεια του είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση του προσαρμοσμένου στις ανάγκες του πραξικοπήματος Νατοϊκού σχεδίου "Προμηθεύς". Η μοναδική του επιλογή ήταν στη πραγματικότητα η συνεργασία με την ομάδα Παπαδόπουλου. Ενδεχόμενη συμμαχία του με μέρος του πολιτικού κόσμου, μέρος του Στρατού και το σημαντικότερο με την βοήθεια του λαϊκού παράγοντα θα είχε σαν συνέπεια όχι μόνο τον πολιτικό αυτοπεριορισμό του, αλλά και γιατί μετά τη κρίση εκπροσώπησης είχε γίνει κατανοητό ότι η κοινοβουλευτική συνέχεια αντίφασκε προς τις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης, όπως αυτές είχαν λάβει υλική υπόσταση στην οργανωτική δομή του μετεμφυλιακού κράτους. Γιατί, ας μη ξεχνάμε, ότι η δομή του κρατικού μηχανισμού, η εσωτερική άρθρωση των επιμέρους τμημάτων του, η μορφή των μεταξύ τους διασυνδέσεων, η σχέση νομιμότητας και κρατικής ανομίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υλική μορφή της στρατηγικής της άρχουσας τάξης.

Ο συμβιβασμός της μοναρχίας δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια πράξη καθαρής συνθηκολόγησης. Ο Παπαδόπουλος βρήκε την δυνατότητα και το χρόνο να ελέγξει πλήρως τον κρατικό μηχανισμό και κυρίως τον Στρατό, ενώ και η τελευταία δυνατότητα τουλάχιστον ανοχής από τους κυριαρχούμενους προς τη μοναρχία εξέλιπε. Η αποτυχία του Δεκεμβρίου ήταν και η τελευταία ένδειξη, ότι η διαδικασία μετατόπισης των κέντρων εξουσίας είχε ολοκληρωθεί. 

Εξαιρετική επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση για τον Dominique Venner στην οποία μίλησε ο ιστορικός Βασίλης Δρογανάς.



Εξαιρετική επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση των εκδόσεων «Λόγχη» για τον Γάλλο Εθνικιστή συγγραφέα Dominique Venner στην οποία μίλησε ο ιστορικός Βασίλης Δρογανάς.

Στην εκδήλωση αναλύθηκαν όλες οι πτυχές της πολυσχιδούς προσωπικότητας του μεγάλου συγγραφέα, ο οποίος είχε δώσει, όπως αναφέρθηκε, το παρών σε όλους σχεδόν τους αγώνες του Γαλλικού και όχι μόνον Εθνικιστικού κινήματος, ακόμα και με την τελευταία του πράξη, την ηρωική εθελούσια έξοδο του από την ζωή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάπτωση των ηθών και των αξιών στην Γαλλία και την Ευρώπη γενικότερα.



Οι εκδόσεις «Λόγχη» φιλοδοξούν στο άμεσο μέλλον να παρουσιάσουν στο αναγνωστικό κοινό κάποια από τα έργα του ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστά, γιατί ήταν ένας άνθρωπος που πονούσε όχι μόνον για την Γαλλία αλλά για ολόκληρο τον Λευκό κόσμο. 

Στην εκπομπή “Πένα και Ξίφος” (16.04.2016) η ομιλία 
του Βασίλειου Δοργανά για τον Ντομινίκ Βεννέρ ...




Ο Ουκρανός Horst Wessel: Maksym Chaika - Presente!



Ο Maksym Chaika, ηγέτης της Εθνικιστικής κίνησης «Sich» στην Οδησσό μαχαιρώθηκε σε συμπλοκή με μια συμμορία των αυτοαποκαλούμενων «antifa» την 17η Απριλίου του 2009. Τα πιο παθιασμένα άτομα είναι πάντα στην εμπροσθοφυλακή της Εθνικής Επανάστασης, και ατυχώς συνήθως αυτοί πεθαίνουν πρώτοι. 

O Maksym ήταν ο μοναδικός που είχε αρκετό κουράγιο και αγάπη για την πατρίδα, ώστε να ορθώσει την Ουκρανική μαυροκόκκινη σημαία στην Οδησσό σε καιρούς που ήταν πραγματικά επικίνδυνοι. 

Όταν ο Maksym πέθανε κάποιος τον παρομοίασε με τον Horst Wessel, που όπως και αυτός, έφυγε πρώτος. Ναι, είχε πέσει πριν την έναρξη του αληθινού αγώνα για τις ιδέες που υπερασπιζόταν, αλλά η συνεισφορά του στο σύγχρονο Ουκρανικό εθνικιστικό κίνημα είναι τεράστια και ο θάνατος του ιερός. 

Για τις δραστηριότητες του και την Εθνικιστική του θέση ο Maksym είχε γίνει αντικείμενο κριτικής από τους ντόπιους φιλελεύθερους, ωστόσο για κάποιον (γνωστό) λόγο κανένας από αυτούς δεν ήταν ανάμεσα σε εκείνους τους γενναίους υπερασπιστές της πόλης κατά την διάρκεια μαχών με οπλισμένους φιλορώσους αυτονομιστές στις 02.05 στην Οδησσό, αλλά υπήρχαν πολλοί σύντροφοι του Maksym, και είμαι σίγουρος ότι το πνεύμα του ήταν εκεί αυτή την ημέρα!

Οι ήρωες δεν πεθαίνουν ποτέ! 
Maksym Chaika - Παρών!


Είμαστε οι Μπαντεριστές! Ερχόμαστε! (Ukrainian Crusade)



Πηγαίνουμε στα πέρατα του κόσμου από τα βάθη του ένδοξου έθνους μας με τον Θεό στη καρδιά μας και ένα σπαθί στο πλάι μας.

Πηγαίνουμε στη καλύβα ενός αγρότη,  του αδερφού μας, που με τα ανάλγητα χέρια του οργώνει τη γη, ποτισμένη με το αίμα των προγόνων του τη γη, οι καρποί της οποίας πωλούνται από τους εισβολείς και τους κατακτητές στο ληστρικό σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης και δηλώνουμε ότι η γη ανήκει σε αυτόν που την καλλιεργεί, και ότι υπάρχουν στιγμές όπου το άροτρο δε θα πρέπει να κολλήσει στη γη, αλλά στο σώμα του εχθρού για την υπεράσπιση του δικαιώματος του ατόμου να είναι κύριος της γης του.

Θα πάμε στα εργοστάσια, όπου γίνεται η εκμετάλλευση του Ουκρανού εργαζομένου που βγάζει χρυσό για τους καταπιεστές του, παίρνοντας ένα πενιχρό ποσό χρημάτων ως ελεημοσύνη και θα του διδάξουμε ότι μόνο σε ένα αληθινό Ουκρανικό Κράτος θα είναι σε θέση να οργανώσει τη ζωή του στη δική του γη.

Θα πάμε στα ανθρακωρυχεία, όπου το παράσιτο, χρησιμοποιώντας τα χέρια του Ουκρανού ανθρακωρύχου, εξάγει τους θησαυρούς της ουκρανικής γης, που ανήκουν στο Ουκρανικό Έθνος, και ως εκ τούτου και στον ίδιο τον ανθρακωρύχο ως γιο του Έθνους.

Τα μεσάνυχτα, θα παρουσιαστούμε μπροστά σε αυτούς οι οποίοι απομυζούν το αίμα των Ουκρανών, θυμίζοντας τους ότι τίποτα στον κόσμο δε κοστίζει όσο ένα δάκρυ της Μητέρας Ουκρανίας στη μοναξιά της και ότι δεν υπάρχει καμιά ανταμοιβή που θα μαλακώσει τον πόνο μας.


Η τιμή πρέπει να καταβληθεί στο ακέραιο! 

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Φωτογραφική παρουσίαση της γιορτής Propatria (16.04.2016)







Μέσα σε δυναμικό κλίμα μεταξύ συναγωνιστών, 
πραγματοποιήθηκε 
η γιορτή για τα δύο χρόνια από την έναρξη 
δραστηριοτήτων της ομάδας μας . 
Ευχαριστούμε τους συναγωνιστές 
που μας στήριξαν με την παρουσία τους, 
τα συγκροτήματα που συμμετείχαν 
τους Γερμανούς Brainwash 
και  Hope for the Weak 
αλλά και τους Έλληνες Battle Dogs, 
παρά της δυσκολίες που προέκυψαν.
Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε 
αυτά που ξεκινήσαμε.
ΑΜΕΣ ΔΕ ΓΕΣΟΜΕΘΑ 
ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΡΟΝΕΣ - Propatria

Σιδηρά Πατρίς: τέταρτο τεύχος



Την ημέρα της ανεξαρτησίας της Συρίας ...


Όταν η ακροδεξιά κουζίνα σερβίρει τον φιλοσιωνιστή Heinz - Christian Strache …

του Αλεξόπουλου Στέλιου

Δεν είναι μόνο ο Μιχαλολιάκος και η κομματική αυλή του που υπερασπίζονται μετά μανίας τον Σιωνιστή Πούτιν και τους Τσετσένους μισθοφόρους του. Δεν είναι μόνο η αντιφασιστική «Ελεύθερη Ώρα» και ο Βελόπουλος που μαζί με τα κολλαγόνα πουλάνε και μερικά κιλά προφητείες για ακροδεξιούς. Δεν είναι μόνο ο «Στόχος» και ο Καρατζαφέρης που οδηγούν σε αυταπάτες και συστημικές παγίδες. Υπάρχουν και άλλα παραμάγαζα της ακροδεξιάς «διανόησης» που μετά το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και τις εμετικές «αναλύσεις» ενάντια στον Στρασσερισμό - που τόσο δείχνει να τους ενοχλεί - σήμερα πανηγυρίζουν (…) για τις δημοσκοπήσεις εκείνες που δείχνουν τον Heinz - Christian Strache ως φαβορί για τις εκλογές στην Αυστρία. 


Καθόλου παράξενο το σκηνικό αυτό, αφού αυτά «σερβίρουν» σε αυτούς που τους διαβάζουν και τους πιστεύουν τόσο για τις συκοφαντίες όσο και για τα παραμύθια που διαδίδουν σε γνωστούς και αγνώστους. Από τα ευχολόγια για τον φιλοσιωνιστή Wilders και τον ψυχοπαθή Breivik μέχρι τα χαμόγελα για την εκλεκτή του Κρεμλίνου, Marine Lepen η ουσία παραμένει η ίδια στις ποντικότρυπες της ρεμούλας και της απάτης. Δεν είναι άλλη από την απροκάλυπτη προβολή της ακροδεξιάς σαπίλας και μάλιστα το περιτύλιγμα μπορεί να έχει και λίγο από φετιχισμό, γιατί όχι και wannabe «Χιτλερισμό» νέας κοπής αφού και αυτό πουλάει. Ο Αυστριακός πολιτικάντης προσπαθεί να πείσει τους Σιωνιστές για τις «αγνές» προθέσεις του αλλά ακόμη και αυτοί τον «φτύνουν» κανονικά, ενώ του επιτρέπουν παράλληλα να ξεφτιλίζεται τόσο ο ίδιος όσο και οι Αυστριακοί Εθνικιστές.

για τον Αυστριακό δηλωσία εδώ και εδώ

Για τους ελληνόφωνους θαυμαστές του Αυστριακού πολιτικάντη μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σας βοηθήσει. Δεν τους χρειάζεται άλλωστε διαφήμιση από εδώ, αφού είναι γνωστό εδώ και χρόνια το menu και η μπόχα που χρησιμοποίει η «κουζίνα» της ακροδεξιάς ρητορικής η οποία πασχίζει όμως να καλυφτεί πίσω από «ορθόδοξες» εικόνες … αλλά τελικά την εκθέτουν οι ακροδεξιοί λαδοπόντικες!

Saudi Crimes


Ανοιχτή δημόσια ερώτηση: Τώρα ανακάλυψαν κάποιοι ότι η ακροδεξιά στην Ελλάδα είναι φιλοσιωνιστική;






Στον σύνδεσμο εδώ 109 άρθρα για 
την αντιφασιστική ακροδεξιά 
που μυρίζει kosher ...


Βιβλιοπαρουσίαση: Οι Αρβανίτες και η καταγωγή των Ελλήνων (του Αριστείδη Π. Κόλλια)



[...] Αν γνωρίζουμε το παρελθόν μας (ιστορία), τότε μπορούμε να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικότερα το παρόν και να σχεδιάσουμε με λιγότερα λάθη το μέλλον.
Όταν οι φίλοι μου με ρωτούσαν, γιατί καταπιάνομαι μ' αυτή την έρευνα και μάλιστα με τάση πυρετικής μονομανίας, δεν είχα στο μυαλό μου αυτή την απάντηση.
Κάτι άλλο μου πύρωνε περισσότερο τη θέληση, που γινόταν ποτάμι λάβας, όσο προχωρούσε η έρευνα, όσο μέρα τη μέρα αργοσήκωνα με κόπο, αγωνία και κατάπληξη, το σκουριασμένο, βαρύ, πολυχρονίτικο στρώμα, που σκέπαζε κάτωθέ του, τις πέτρινες μορφές των ατάραχων, αμίλητων, σκληρών και αδικημένων προγόνων μου.

Και αυτοί -ως πάντα- δεν μίλαγαν, μα έβλεπα τη πέτρινη ματιά τους, που ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα σιγογιόμιζε αστραπές και μούγνεφε και με φοβέριζε: -"Τι κάθεσαι κιοτή;... Δεν βλέπεις πούγινε βαρύ το στρώμα που μας πλάκωσε; Και οι Γύφτοι ακόμα μιλούν για Λεβεντιά, Μπέσα και Περηφάνεια... και η φύτρα μας που τάειχε αυτά προσφάι, κάπα και προσκεφάλι της, αλησμονιέται, σβήνει και χάνεται..."

Στη διάρκεια όμως της έρευνας, διαπίστωσα με μεγάλη έκπληξη, ότι το "θάψιμο" δεν αφορούσε μόνο τους Αρβανίτες άμεσους προγόνους μου, αλλά αυτόν τον ίδιο τον Ελληνισμό. Μέσα στην καρδιά του Ελληνισμού, στην Ελλάδα, έχει γίνει μια μακρόχρονη προσπάθεια, να "θαυτεί" κάθε τι το Ελληνικό. Αλλά γιατί να είναι οι πρωτοθαμένοι οι Αρβανίτες; Τι σχέση έχουν με τον Ελληνισμό; Οι ληξιαρχικές πράξεις των νεκροθαυτών, μας βεβαιώνουν ότι οι Αρβανίτες είναι μια "μειονότητα" στον Ελληνικό χώρο. Γιατί λοιπόν να είναι αυτοί πρώτοι στη μπούκα του κανονιού τους; [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη με τον Νίκο, μέλος της Εθνικοεπαναστατικής Ομάδας «Propatria»



e-mail: propatriafest@hotmail.com

τηλέφωνο: +30 698 736 5201

facebook: link



Συναγωνιστή χαίρε! Καταρχάς σε ευχαριστούμε για την τιμή. Πες μας λίγα πράγματα για σένα.

Χαιρετισμούς στην συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου», στους αναγνώστες σας και στους απανταχού εθνικιστές. Απλά λιτά και λακωνικά, ονομάζομαι Νίκος είμαι φοιτητής  και παράλληλα εργάζομαι, ασχολούμαι ενεργά με τον Εθνικισμό τα τελευταία 5χρόνια και η πρώτη μου επαφή με  το Εθνικιστικό  κίνημα ήταν χαλαρή, και κυρίως συμμετείχα ανεξάρτητα σε πορείες και εκδηλώσεις όλων των ομάδων του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου.

Ομάδα «Propatria». Πόσα χρόνια συμμετέχεις στην εν λόγω κίνηση και τι σημαίνει για σένα αυτή η συμμετοχή και δράση;

Είμαι μέλος της οικογένειας του «Propatria» τον τελευταίο 1,5 χρόνο περίπου.  Για εμένα η συμμετοχή μου στην ομάδα μας είναι πλέον καθημερινότητα και τρόπος ζωής. Προπονούμαστε και δρούμε σαν σύνολο σχεδόν σε καθημερινή βάση. Καλλιεργούμε αληθινούς δεσμούς Αλληλεγγύης και Συντροφικότητας και πέραν αυτού δουλεύουμε πάνω στην σωματική και νοητική εξέλιξη.


Ως νεολαίος συναγωνιστής πως βλέπεις την καθημερινότητα και τι πιστεύεις για το μέλλον;

Το μέλλον προμηνύεται δύσκολο, δυστυχώς τα όσα λέγαμε εμείς οι εθνικιστές επαληθεύονται. Και όταν τα βλέπεις να διαδραματίζονται στην καθημερινότητα σου δυστυχώς εύχεσαι να είχες πέσει έξω. Η ηθική κρίση και η μαρξιστική πολιτιστική επικράτηση που διέρχεται η πατρίδα μας δεν έχει προηγούμενο. Δυστυχώς τα πράγματα και οι καταστάσεις οδεύουν συνεχώς προς το χειρότερο, και για αυτό θα πρέπει να έχουμε προετοιμάσει τους εαυτούς μας και τις κοινότητες στις οποίες ανήκουμε για αυτό τον τυφώνα, στο πέρας του οποίου φιλοδοξούμε να βγούμε νικητές όχι όμως αλώβητοι για να είμαστε ρεαλιστές. Το θηρίο όταν είναι πληγωμένο επιτίθεται.














Στο παρελθόν συμμετείχες σε φεστιβάλ πολεμικών τεχνών και διάφορες δράσεις και κινήσεις υπέρ των Ιδεών που διοργανώθηκαν από το «Propatria». Ποια η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτές τις δυναμικές παρεμβάσεις;

Συμμετέχω κυρίως στην διοργάνωση και  του φεστιβάλ το οποίο όμως είναι ένα μεγάλο και διαρκές κομμάτι και χρειάζεται αρκετές μέρες προετοιμασίας αλλά και κόσμο. Επίσης έχω λάβει μέρος και στο αθλητικό σκέλος του φεστιβάλ μια φορά, τον περασμένο Δεκέμβριο στο 3ο φεστιβάλ με τίτλο “το Πνεύμα των προγόνων μας”. Δυστυχώς και ευτυχώς σε κάθε αθλητική μας διοργάνωση αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα, θέλουμε όλοι να λάβουμε μέρος στους αγώνες πράγμα το οποίο δεν γίνεται γιατί το στήσιμο και η οργάνωση του φεστιβάλ απαιτεί αρκετό ανθρώπινο δυναμικό. Πέραν του φεστιβάλ συμμετέχω κανονικά σε οποιαδήποτε εκδήλωση και ενέργεια κάνει η ομάδα μου.


Η προσωπική μου άποψη για την ανταπόκριση του κόσμου  κρίνεται  απόλυτα θετική, σε κάθε φεστιβάλ μας αυξάνουμε την δυναμική μας και προχωράμε δυναμικά. Η ανταπόκριση του κόσμου για όμως εμάς δεν είναι το ζητούμενο και ούτε να μετράμε παραπάνω κεφάλια σε φωτογραφίες, το ζητούμενο είναι η έμπρακτη στήριξη, ενεργοποίηση και κινητοποίηση όλων των Εθνικιστών σε καθημερινή βάση, ώστε να έχουν διάρκεια και αντίκτυπο στην κοινωνία οι ιδέες μας  και να μην είναι φωτοβολίδες και σποραδικές εκδηλώσεις. Και αυτή είναι η συλλογική μας άποψη.


Συναυλία 16.04 
Αθήνα
Battle Dogs
Brainwash
Hope For The Weak

Το Σάββατο 16 Απριλίου αναμένεται να λάβει μέρος στην Αθήνα η πιο σημαντική συναυλία των τελευταίων χρόνων της Εθνικοεπαναστατικής ροκ μουσικής σκηνής. Να αναμένουμε μια εξαιρετική βραδιά;

Είναι γεγονός ότι μια συναυλία τέτοιας εμβέλειας έλειπε από την Αθήνα. Προσωπικά όσα χρόνια συμμετέχω ενεργά στον Εθνικιστικό χώρο δεν έχω παρακολουθήσει συναυλία με ξένα συγκροτήματα στην Αθήνα παρά μόνο στο Skinhouse στα Τρίκαλα. Θα είναι μια ξεχωριστή  νεανική και Εθνικιστική βραδιά για όλους μας, μιας και  η αφορμή αυτής είναι η συμπλήρωση 2 χρόνων δραστηριοτήτων της κοινότητας μας. Όλα πλέον έχουν οργανωθεί και  αναμένουμε την 16η Απριλίου.

Πες μας λίγα λόγια για τις 2 Γερμανικές μπάντες και φυσικά για τους συμπατριώτες μας Battle Dogs που αποτελούν την πιο ποιοτική Ελληνική μπάντα των ημερών μας.

Λογικά όσοι είναι ενεργοί και νέοι Εθνικιστές θα γνωρίζουν τα παραπάνω συγκροτήματα, όπως και εγώ άλλωστε από “σκληρή” μουσική ακούω μονάχα Εθνικιστική, κατά τ' άλλα τα ακούσματα μου είναι πιο ήπια. Στην εθνικιστική μουσική σκηνή διαφέρει ο στίχος που δίνει ουσία στην μουσική. Οι παραπάνω μπάντες έχουν έναν πολύ καλό επίπεδο μουσικής και οι στίχοι τους αρκούν για να προβληματίσουν έναν νεολαίο που νιώθει το αίμα του να βράζει, και να μην ταιριάζει στα σημερινά πρότυπα της κοινωνίας.


Υπάρχουν κάποιοι που δείχνουν να ενοχλούνται από την δράση σας και τις παρεμβάσεις της ομάδας σας. Επιδιώκουν με μέσο την συκοφαντία να σας μειώσουν και να προκαλέσουν εντυπώσεις. Τι έχεις να απαντήσεις σε όλους αυτούς;

Επειδή η παραπάνω ερώτηση ξεφεύγει από την προσωπική  μου άποψη  και δεν είμαι αρμόδιος να την απαντήσω λόγω μια απόφασης που έχει παρθεί συλλογικά θέλω να τονίσω και να γραφτεί, ότι δεν θα απαντηθεί από εμένα αλλά είναι η θέση του συνόλου που ανήκω. Η μοναδική απάντηση είναι η δράση μας, η συνέπεια και η σοβαρότητα με την οποία πραγματοποιείτε. Οι εντυπώσεις έρχονται και φεύγουν, οι πράξεις μένουν. Για την κοινότητα μας το ήθος και η αξιοπρέπεια είναι ένα βασικό συστατικό του Ανθρώπου των Ιδεών μας, ότι και να πεις ότι και να κάνεις, όσο και να διαβάσεις, εάν είσαι αήθης δεν μπορείς να είσαι φορέας ανώτερων Ιδεών όπως οι δικές μας. Οι Ιδέες δεν είναι λόγια είναι μια διαρκής και καθημερινή πράξη.



Τι έχεις να πεις σε όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή μαζί σας και πως μπορεί κάποιος να σας βρει;

Όποιος ενδιαφέρεται να μας βρει υπάρχουν οι τρόποι και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης πραγματοποιούνται ανοιχτές εκδηλώσεις οπότε είναι σχετικά εύκολο. Αλλά για το κάνει θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να αναθεωρήσει μερικά πράγματα, να ξεκολλήσει από την αδράνεια και να γίνει ενεργός μέσα στο σύνολο μας. Και αυτό από το να το λες μέχρι να το πράττεις είναι πραγματικά δύσκολο γιατί όλοι έχουμε συνηθίσει στην ευκολία των καιρών.



Πες μας 5 πρόσωπα που ξεχωρίζεις από την ιστορία καθώς και 5 αγαπημένα σου βιβλία.

Δεν θα αναφέρω τα πρόσωπα και βιβλία που θεωρώ σημαντικά, αλλά αυτά τα οποία θα οδηγήσουν τον αναγνώστη σε έναν περαιτέρω προβληματισμό όπως και εμένα.

Ναπολέων Α', Ελ Σιντ, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Καρλομάγνος, Φίλιππος Β'

Ιλιάδα, Τα εις εαυτόν, Το εγωιστικό γονίδιο, Ψυχολογία των μαζών, Προσδιορισμός του Κυριότερου εχθρού.

Το βασικότερο όμως είναι ότι ο ελληνικός Εθνικισμός χωλαίνει από χρήση ιδεολογικών βιβλίων - εγχειριδίων. Των οποίων η ανάγκη είναι επιτακτική.


Τέλος αφού ευχηθούμε κάθε επιτυχία για την 16η Απριλίου ένα μήνυμα σου για τους αναγνώστες του ιστολογίου μας.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Σ.Ο. του Μαύρου Κρίνου για την συνέντευξη. Όλοι οι νέοι και παλαιοί Εθνικιστές θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά ,να έχουμε το αναγκαίο θάρρος, δύναμη και θράσος για να καταφέρουμε όσα μέχρι χτες φάνταζαν μη πραγματοποιήσιμα.  

Να αυτοβελτιωνόμαστε καθημερινά και να γινόμαστε καλύτεροι από χτες σε όλους τους τομείς. Ο αγώνας δεν περιμένει, είναι καθημερινός και συνεχής. Καλή Δύναμη γιατί οι καιροί δυσκολεύουν.



Δίνοντας ζωή στο χώρο μας (Ιδεάπολις)




για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Περιοδικό "Δούρειος Ίππος" τεύχος Νο 26, Μάρτιος 2016


Αποστολές Αναγνωρίσεως 

Προσωπική εμπειρία από την Ουκρανία

Περιοδικό "Δούρειος Ίππος" τεύχος Νο 25, Δεκέμβριος 2015 - Φεβρουάριος 2016

Gregor and Otto Strasser: Footnotes to the history of Nazi Germany

Copies of GREGOR & OTTO STRASSER: FOOTNOTES TO THE HISTORY OF NAZI GERMANY by Father Bernhard Strasser, O.S.B., are now available to pre-order. The book is 120 pages in length and costs just 13 EUROS with free postage to anywhere in the world. The PayPal address is blackfrontpress@yahoo.co.uk 

info: https://www.facebook.com/troy.southgate

Κωστής Παλαμάς


Καί είδε τό μαντατοφόρο 
Λογοθέτη τού πολέμου 
κι΄άκουσε τό μήνυμά του:
" Βασιλιά κι αφέντη! ανάψαν 
όλοι οί Φάροι οί μηνυτάδες,
απ΄τού Μουσικού τού Ολύμπου 
τίς κορφές ώς εδώ πέρα 
στή Χρυσούπολη αποπάνου 
στ΄ Αγ.Αξέντιου μπρός τή ράχη.
Νά κι ό Πύργος ό φωσφόρος 
απ΄τό Μέγα το Παλάτι!
Μπήκε οχτρός καί μάς πατάει. 
Καρτερούμε, ή προσταγή σου.
Κόφτε τη γιορτή, τόν τσίρκο 
κλείστε, τ΄άρματα κρεμάστε 
τά βασιλικά στήν πόρτα 
τής Χαλκής, σπαθί, σκουτάρι 
καί λουρίκι τού πολέμου,
δός τό μήνυμα, ρηγάρχη!
Στ΄ άρματα! Στ΄ άρματα! ό Τούρκος!"


Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν μέ βιολιά καί μέ ζουρνάδες
γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες,
καί τά γόνατα οί τρανοί σου θά λυγίσουν,
καί θά γίνουν τών ραγιάδων οί ραγιάδες
καί τ΄ αγόρια σου τ΄αγνά θά τά μολέψουν 
μέ τ΄αγκαλιασμά τους οί σουλτάνοι,
καί τά λείψανά σου θά στα κλέψουν οί ζητιάνοι.

Κωστής Παλαμάς (Δωδεκάλογος τού Γύφτου)